14 มิถุนายน 2551 18:18 น.
กันนาเทวี
เย็นลมรื่นชื่นตาพฤกษาสวย
เขียวสดด้วยฝนพรำชุ่มฉ่ำหลาย
หยาดน้ำทิพย์หลั่งชะโลมโลกร้อนคลาย
นิมิตหมายทุ่งทองผ่องสกาว
มวลชาวนาเตรียมการณ์เร่งหว่านไถ
ทุกข์ในใจยับเยินเกินบอกกล่าว
ตะโกนก้องฝันเฟื่องในเรื่องราว
ทนปวดร้าวหม่นใจไร้คนฟัง
แสนภูมิใจแดนทองผ่องพฤกษา
ชนแกร่งกล้าเหล่านักสู้ผู้ปลูกฝัง
อยู่ติดดินถิ่นไพรใฝ่จีรัง
เป็นพลังรากหญ้าอย่าดูแคลน
จึ่งนักสู้ชาวนาท้าแดดฝน
ยังอดทนยืนหยัดแม้เหนื่อยแสน
ใจห่วงหวงทำกินบนดินแดน
ในอ้อมแขนแห่งขุนเขาเราจับจอง
สายฝนพรมผืนหล้าพาชื่นฉ่ำ
ผืนเมฆดำม่านคล้อยลอยละล่อง
สายน้ำทวนซ่านเซ็นเย็นละออง
นวลขาวฟ่องไหลลู่สู่ผืนนา
รักดินน้ำป่าดงคงพินิจ
รักชีวิตสุขสันต์ที่หรรษา
สงบใจใต้ร่มพระธรรมา
ขอสัญญาคืนทุ่งมุ่งบ้านเรา....
13 มิถุนายน 2551 16:41 น.
กันนาเทวี
อนาถหนอสาเหตุเศรษฐกิจ
มาทำพิษส่งผลทนทุกข์เหลือ
เคยอยู่ดีกินดีมีเหลือเฟือ
ต่างจุนเจือเผื่อแผ่ให้แก่กัน
มาวันนี้อดอยากปากท้องแห้ง
เหมือนดังแกล้งแล้งไร้ใจแปรผัน
พี่น้องเอ๋ยเคยเกื้อเอื้อแบ่งปัน
นานนับวันหันเหว้าเหว่ใจ
ไทยทั้งชาติขาดแคลนยากแค้นแน่
ขืนเอาแต่ทุ่มเถียงเพียงคำไข
ต่างยุแยกแตกคอกันต่อไป
แล้วทำไมกันเล่าเรายิ่งจน
เลิกถือดีมีมานะละวางก่อน
มาผันผ่อนยอมรับมิสับสน
พี่น้องไทยร่วมใจกันทุกคน
เพื่อรอดพ้นวิกฤติคิดช่วยกัน
เอาความดีกอบกู้รู้จักก่อ
หนึ่งรู้พอประมาณงานสร้างสรรค์
สองรู้รักสามัคคีมีสัมพันธ์
สามสำคัญรู้เหตุผลพ้นภัยพาล
โชคชะตาบ้านเมืองจะเรืองรุ่ง
เพราะไทยมุ่งรวมใจใฝ่สมาน
ซื้อของไทยเที่ยวเมืองไทยสุขสำราญ
หลอมดวงมานเป็นหนึ่งอย่าดึงดัน
11 มิถุนายน 2551 18:29 น.
กันนาเทวี
กุมมือกันมั่นใจอุ่นไอรัก
คราสมัครมอบหทัยใฝ่ดังฝัน
ดุจสุรีย์ส่องแสงแก่กลางวัน
เหมือนดั่งจันทร์ฉายส่องผ่องราตรี
เธอปกป้องฝ่าฟันและสรรค์สร้าง
โปรดอย่าร้างสัญญาลาจรหนี
อย่าปล่อยมือเคว้งคว้างกลางไพรี
ภัยพาลที่คอยกระหน่ำช้ำชีวี
มนต์แห่งรักลำนำคำวอนเว้า
เพลงขุนเขาห่มใจสดใสศรี
งามฟากฟ้าป่าสูงยูงยางมี
ลำธารรี่รินไหลใครจับจอง
ใจว้าเหว่เซซังยังจำเจ็บ
จึงม้วนเก็บฝันรักพักใจหมอง
เมื่อประสบพบเธอเผลอแอบปอง
ใจร่ำร้องร่วมเรียงเคียงข้างกาย
คงหลงทิศผิดทางห่างสุดสอย
หากเธอปล่อยมือวางร้างหนีหาย
คงเป็นเช่นภาพวาดบนผืนทราย
รักสลายกลายกลับลับจากใจ
เคยเดินเดี่ยวเปลี่ยวใจไร้มิ่งมิตร
ยามใกล้ชิดผูกสมัครชักหวั่นไหว
เย็นน้ำคำฉ่ำซึ้งตรึงทรวงใน
ยามซึมเซาเหงาใจได้ปลอบโยน
จึงใฝ่ปองปักใจชื่นในรัก
แจ้งประจักษ์แก่ใจใช่ผาดโผน
ประสานใจถ้อยกลอนต่างอ่อนโอน
ถึงไกล้โพ้นสัมพันธ์เรามั่นจริง
อย่าระแวงแคลงใจให้มั่นภักดิ์
แผ่นดินรักแห่งนี้มีทุกสิ่ง
ทำกินอยู่ไม่รู้พอขอท้วงติง
เพียงแอบอิงกันหน่อย...อย่าปล่อยมือ..นะ.
8 มิถุนายน 2551 19:42 น.
กันนาเทวี
คิดบันดาลสิ่งใดดั่งใจคิด
จะสัมฤทธิ์จิตใจใฝ่สร้างสรรค์
หากเต็มใจบำเพ็ญเป็นประกัน
เริ่มต้นพลันก้าวกล้าอย่ารอรี
เกิดมาจนด้อยแท้แม้ต้อยต่ำ
พึงกระทำเพียรอยู่สู้ศักดิ์ศรี
ชาติกำเนิดใช่กำหนดชั่วหรือดี
ล้วนอยู่ที่ใจคิดลิขิตตน
คิดเช่นไรย่อมเห็นเป็นเช่นนั้น
สิ่งสำคัญพร้อมรับความสับสน
เอาใจใส่แก้ปัญหาแม้มืดมน
ยอมอดทนเหนื่อยล้าไขว่คว้าชัย
เกิดเป็นคนฝืนชะตาฟ้าลิขิต
ด้วยดวงจิตกล้าแกร่งแรงผลักไส
มานะพาฝ่าฟันดั้นด้นไป
คงยิ่งใหญ่สักวันฝันเป็นจริง
7 มิถุนายน 2551 05:50 น.
กันนาเทวี
ตอบกะทู้กลอนหมายเลข115782 ใครกันหรือคือฆาตกร ของวิจิตรวาทะลักษณ์
ฆาตกรคือสังคมที่บ่มเพาะ
มัวทะเลาะทุ่มเถียงเพียงโภชน์ผล
ถีอวัตถุว่าดีวิเศษจน
มองข้ามพ้นความดีงามตามแบบเดิม
นำพาคนหลงผิดคิดมักง่าย
ไม่รู้อายบาปกรรมทำส่งเสริม
ไร้หัวใจคุณธรรมไม่ต่อเติม
ดีแต่เพิ่มกำไรให้ข้ารวย
เคยอยู่ดีมีสุขแสนสงบ
เมื่อเริ่มคบคนค้าสัญญาสวย
จะเป็นเสือก้าวไกลใฝ่อำนวย
ระทดทวยฟองสบู่ฟู่ฟ่าจัง
สิ่งที่เหลือคือซากไม่อยากคิด
อนาถจิตหลงทางมาแต่หลัง
ถึงตอนนี้แก้อย่างไรหมดพลัง
ความคิดฝังไร้สำนึกรู้สึกใด
ทั้งชายพ่อหล่อสวยช่วยไม่ได้
หญิงกรีดกรายทำซ้ำไม่หวั่นไหว
หมอคนเก่าเอาเงินตราน่าเห็นใจ
ส่งลูกไปตั้งหลักพักแดนไกล
ดินแดนไทยแดนบาปถูกสาปแล้ว
ไม่เหลือแนวกู้คืนฟื้นมาใหม่
ไปเถอะลูกแดนที่ศิวิไลซ์
ไม่มีใครยอมรับยับกับมือ....
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1361
