6 สิงหาคม 2551 21:49 น.
กันนาเทวี
ข้าจรจากบ้านนามานานนัก
สุดจะหักอาลัยไกลถิ่นฐาน
ด้วยจนยากทดท้อทรมาน
มาอยู่ย่านชาวกรุงรุ่งวิไล
จากเรือนพักเคยอยู่อู่เคยนอน
แรมเร่จรเคหาเคยอาศัย
ลาเจ้าทุยพ่อแม่พี่น้องไกล
อีกเมื่อไหร่กันเล่าเฝ้ารอวัน
อยู่เมืองหลวงวุ่นวายคล้ายสับสน
กลางฝูงชนอ่อนล้าพาโศกศัลย์
ดังแดเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าทุกวัน
สุดจะกลั้นน้ำตาคราทุกข์ใจ
มองตึกสูงสวยหรูงามโอ่อ่า
ยิ่งอยากกลับบ้านนาน้ำตาไหล
คิดถึงบ้านแม่จ๋าลูกอาลัย
อยากกลับไปกราบตักแม่แต่ต้องรอ
ป่านฉะนี้บ้านเราคงเย็นย่ำ
สุขใจล้ำยามคะนึงซึ้งใจหนอ
บ้านนาเรายามนี้มีสุขพอ
ได้หยอกล้อคุยเล่นเป็นประจำ
โอ้แม่จ๋าขอสัญญาจะลากลับ
มาประทับรับขวัญอันชุ่มฉ่ำ
ฝากใจรักถักร้อยถ้อยลำนำ
หวนคืนย่ำกราบดินถิ่นมารดร...
กันนาเทวี
๖ สิงหาคม ๒๕๕๑
5 สิงหาคม 2551 07:17 น.
กันนาเทวี
ฤดีเดียวเกาะเกี่ยวเปลี่ยวใจหาย
สัมพันธ์กลายหายห่างทางสมาน
หวั่นหวั่นท้อพ้อรักวุ่นดวงมาน
เพลงเศร้าขานขับร้องก้องทรวงใน
ใจหนอใจคิดยากลำบากคิด
ยังสนิทชิดเชยเช่นเคยไหม
รักเอยรักรุมเร้าเหงาเกินไป
คนเขาใกล้ใจเข้าเข้าใจกัน
หวานคารมคมรักน่าหนักอก
หวั่นวิตกเกินล้ำในคำฝัน
อ่อนสำเนียงร้อยคำถ้อยจำนรรจ์
คำรำพันเหนื่อยท้อขอพลังใจ
ห่วงหวงห่วงท่วงท่าทำกล้าแกร่ง
เกือบสิ้นแรงใจล้าถ้าหวั่นไหว
อยากเชื่อมั่นไร้หลักถักทอใย
อยากวอนไหว้ฟ้าดินให้ยินยล
เงียบสงัดราตรีมีมนต์ขลัง
โปรดฉุดรั้งใจทีที่สับสน
ปลอบใจเองรักแน่อย่ากังวล
ยังอึงอลจนใจให้รู้ความ
ฤดีเดียวเกลียวมั่นสัมพันธ์แน่น
อ่อนล้าแสนกับใจในคำถาม
รักแท้หรือลวงกันปั้นนิยาม
ขออภัยในความไม่แน่ใจ......
กันนาเทวี
๕ สิงหาคม ๒๕๕๑
4 สิงหาคม 2551 00:36 น.
กันนาเทวี
เหม่อมองฟ้าพร่าพราวดาวรายรอบ
สุดเขตขอบฟ้าไกลใจเราฝัน
เย็นลมบนฝนพาหนาวมาพลัน
สุดจะกั้นจิตคะนึงซึ้งห่วงใย
หริ่งเรไรร่ำร้องก้องไพรสณฑ์
รักมีมนต์ตรึงตราพาหวั่นไหว
ธรรมชาติแห่งราตรีย่ำยีใจ
อวลอุ่นไออ้อมแขนแสนอาวรณ์
กลิ่นสุคนธ์หวลหอมดอมดมชื่น
รวยระรื่นซาบซ่านทรวงสมร
ป่านฉะนี้ซบตักใครใจรอนรอน
เคยชิดซ้อนคราไกลใจชืดชา
กระชั้นเสียงไก่แจ้วแว่วสำเนียง
เจื้อยจำเรียงดึกค่อนนอนผวา
รอแล้วรอรับขวัญวันกลับมา
อนิจจาห่วงไหมใครคนคอย
ระยะทางหมางหมองเหม่อมองท้อ
นับวันรอเพ้อพร่ำจำใจหงอย
ต่อแต่นี้นับวันจะลับลอย
รักจะกร่อยหรือเล่าเขาจึงเมิน
แสนจะห่วงรักอาลัยใจจดจ่อ
รักแล้วพอลาร้างอาจห่างเหิน
หักอาลัยตัดใจไม่ห่วงเกิน
ด้วยบังเอิญใจเหงาเฝ้ารำพัน
กันนาเทวี
๔ สิงหาคม ๒๕๕๑
1 สิงหาคม 2551 07:34 น.
กันนาเทวี
ขอมอบดอกไม้งามในความฝัน
ทุกชนชั้นได้เชยชิดพิสมัย
อบอุ่นด้วยไมตรีอุ่นละไม
จากดวงใจเปี่ยมพลังและหวังดี
ที่ท้อแท้แก่ชะตาท้าทายเกิด
จงบรรเจิดฝันกล้าอย่าถอยหนี
มีพลังสรรสร้างทั่วปฐพี
ทุกถิ่นที่เรืองรองผ่องอำไพ
เมื่อสีทองขลิบฟ้าครารุ่งสาง
แลเลือนลางพลิกตื่นฟื้นเคลื่อนไหว
เดินด้วยกล้าท้าฝันฝ่าฟันไกล
นำพาไฟแห่งเสรีชี้ชะตา
แก่นธรรมคือสาระสละแล้ว
เพื่อดวงแก้วอุทิศจิตหรรษา
เกิดปีติสันติธรรมนำชีวา
ยิ้มแปร่งปร่ายามถูกหยันยังมั่นคง
จะลุกขึ้นสู้สู้อยู่เคียงข้าง
ใช่อ้างว้างห่างเหินหรือเพลินหลง
อุดมการณ์สานต่อก่อยืนยง
ให้ไตรรงค์พัดไสวในแดนดิน
ขอมอบดอกไม้งามในความคิด
ทุกดวงจิตกล้าแข็งแกร่งดังหิน
อุปสรรคท้าทายไม่ยลยิน
จักโบยบินสู่ฟ้าท้าเสรี.....
กันนาเทวี
๑ สิงหาคม ๒๕๕๑
30 กรกฎาคม 2551 07:18 น.
กันนาเทวี
ข้าแต่ท่านเทวดาที่ศักดิ์สิทธิ์
ช่วยลิขิตฟื้นไทยให้สดสวย
เคยอยู่เย็นแม้คนจนหรือรวย
เอื้ออำนวยแก่กันฉันครอบครัว
มาบัดนี้ที่เย็นกลายเป็นร้อน
มิผันผ่อนขัดเคืองเรื่องปวดหัว
แย่งเงินตราอำนาจมิขลาดกลัว
ต่างเมามัวลืมหน้าที่ที่ตนเป็น
ขอองค์ท่านเมตตาพวกข้าเถิด
อย่าให้เกิดกลียุคชนทุกข์เข็ญ
ให้ผู้นำเห็นใจชนลำเค็ญ
ช่วยบำเพ็ญหน้าที่มีคุณธรรม
องค์เทวษโปรดแก้ให้ไร้ปัญหา
เจรจาเข้าใจไทยชุ่มฉ่ำ
เสียสละสามัคคีพลีน้อมนำ
เอื้อนเอ่ยคำรักใคร่ให้แก่กัน
อุปสรรคใหญ่หลวงจะล่วงลับ
หากพลิกกลับหันหน้ามาร่วมฝัน
คงดีแน่แก้ไขทุกเรื่องพลัน
หวังว่าปัญหาสิ้นแผ่นดินไทย
ข้าแต่องค์เทวัญช่วยสรรสร้าง
ช่วยนำทางสันติธรรมนำแก้ไข
ขอประสาทพรดีมีโชคชัย
กราบเทพไท้เทวามาบันดล.........
กันนาเทวี
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๑
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1567
