14 กันยายน 2551 20:50 น.
กันนาเทวี
เสียงฟ้าครวญชวนใจสุดไหวหวั่น
ปลายวสันต์ฝนรินมิสิ้นสาย
นภาปิดอับแสงแห่งดาวราย
หนาวมิวายฝนชื้นชื่นฉ่ำเย็น
ลับเลือนลาฟ้าไกลใจหวนหา
จากสายตาหายวับกลับแลเห็น
อุ่นด้วยรักอื่นใดใช่ประเด็น
ร้อยเรียงเป็นถ้อยรสบทกวี
ฟ้าลิขิตหรือไรไยพานพบ
ยอมสยบดั่งมนต์พ้นศักดิ์ศรี
โอบเอื้อด้วยน้ำใจมอบไมตรี
สถิตที่กลางใจไปชั่วกาล
รวยระรินกลิ่นหอมอ้อมอกอุ่น
อวลละมุนน้ำคำที่พร่ำขาน
กระซิบแว่วดังแผ่วพริ้วดวงมาลย์
คล้ายลมผ่านฝนพราวหนาวเนื้อใน
หนาวฝนลาครานี้นี่ร้าวลึก
ลมเย็นดึกเยือกเย็นเป็นไฉน
ล่วงราตรีผ่านพ้นทนหนาวใจ
ยามเมื่อไร้คู่เชยเคยพนอ
สายฝนพรำก่อนลาน้ำตาหลั่ง
ขุนเขายังโอบอ้อมล้อมธารไหล
มาลีบานดูเด่นเห็นแต่ไกล
รอดวงใจอีกคราย้ำอาลัย.....
11 กันยายน 2551 23:44 น.
กันนาเทวี
รักเพียงใจชิดชมอารมณ์หมาย
รักมิคลายมั่นอยู่เพียงรู้เห็น
รักมิหวั่นโลกนี้ร้อนหรือเย็น
รักเปรียบเป็นตะวันอันอำไพ
เพียงแค่ใจคิดถึงซึ้งในรัก
เพียงประจักษ์คำมั่นมิหวั่นไหว
เพียงหลับตาเห็นภาพความจริงใจ
เพียงอุ่นไอนิทราด้วยอาทร
ใจเปี่ยมรักภัคดีมีสุขยิ่ง
ใจแอบอิงสื่อใจในอักษร
ใจมีเธอแนบข้างกระซิบวอน
ใจฝากกลอนพร่ำมาสัญญากัน
ให้รอยยิ้มแก่เธอเสมอเพื่อน
ให้เสมือนพี่น้องปองสุขสันต์
ให้สิ่งดีแทนคำพร่ำรำพัน
ให้จอมขวัญคนดีมีพลัง
สร้างเสริมต่อก่อรักถักทอค่า
สร้างชีวารื่นรมย์สุขสมหวัง
สร้างรักนี้เติมฝันมั่นจีรัง
สร้างฝันดังใจรักมั่นภักดี
สรรหารักสมัครชิมลิ้มลองรัก
สรรทอถักรักไว้ไม่หน่ายหนี
สรรคัดไว้แค่รักจักยอมพลี
สรรแต่ดีมอบไว้ให้เธอครอง...
10 กันยายน 2551 07:52 น.
กันนาเทวี
มีเรื่องราวหลากหลายในชีวิต
กรรมลิขิตวนเวียนแปรเปลี่ยนผัน
ทั้งสุขเศร้าเคล้าคละปะปนกัน
รำลึกมั่นจำจดเป็นบทเรียน
เหตุด้วยรักห่วงใยฤๅชิงชัง
สุมประดังในใจพาหันเหียน
บางคราสุขแล้วเศร้าเข้าแวะเวียน
มาเยี่ยมเยียนสลับฉากอยู่มากมาย
นี่แหละหนอชีวิตต่างคิดฝัน
จะดึงดันฝืนชะตาหาความหมาย
ต้องเรียนรู้แพ้ชนะละอบาย
สุขสบายโชคดีมิแน่นอน
บางคราเจอะเรื่องร้ายกลายกลับเศร้า
หลงมัวเมาใครเตือนหรือพร่ำสอน
คนหวังดีขืนขัดกลับตัดรอน
ผลสะท้อนปวดร้าวก้าวผิดทาง
เรื่องมากมายหลายหลากจากวัยอ่อน
มีขั้นตอนอุปสรรคที่ถากถาง
ต้องแย่งยื้อรื้อถอนสิ่งกั้นกาง
แล้วจัดวางรูปใหม่ในตัวตน
ผ่านมาและจากไปในชีวิต
ชั่วดีติดตีตราอย่าสับสน
สรรค์สร้างค่าราคาความเป็นคน
เพียงผจญแล้วคิดพิชิตมาร....
8 กันยายน 2551 07:57 น.
กันนาเทวี
ความรักเอยเริ่มต้นบนเส้นฝัน
บนเส้นทางยึดมั่นฤๅหวั่นไหว
ความอ่อนหวานซ่านซึ้งตรึงตราใจ
พร้อมก้าวไปสู่ฝันอันเสรี
บนดอยสูงยูงยางสล้างสวย
สายลมช่วยพัดรื่นชื่นฉ่ำศรี
งามตระการไม้ป่าพนาลี
ชอบชวนชี้ชื่นชมนิยมไพร
อิ่มเอมใจในรักประจักษ์หมาย
ไม่คืนคลายสัญญาอย่าสงสัย
รอรักอยู่เคียงขวัญวันวิไล
สองดวงใจร้อยรัดดั่งจัดวาง
แม้เส้นทางยาวไกลไม่ทดท้อ
รอเฝ้ารอถางถากเส้นขวากขวาง
ใจมีใจเชื่อมต่อประสานทาง
สู่ฟ้ากว้างพลังรักจักโบยบิน
จะเติมต่อสานใจไปทุกทิศ
ในชีวิตก้าวล้ำคำติฉิน
ตัดกังวลใดใดไม่ยลยิน
ใครจะหมิ่นน้ำใจในรักจริง
ความรักเอ๋ยถักทอที่ปลายฟ้า
หมู่เมฆาแมกไม้เหล่าผีสิง
รุกขเทพเทวาอย่าติติง
จะแอบอิงอุ่นไอในนิทรา....
7 กันยายน 2551 08:32 น.
กันนาเทวี
ฝากกลอนนี้ส่งมาหาทุกฝ่าย
ที่มากมายรักชาติปรารถนา
ต่างหวังดีมากมีเกินพรรณนา
รักจนบ้าจริงจังชั่งปะไร
ชั่งปะไรใครจะว่าบ้าอำนาจ
ขอประกาศได้รับเลือกไม่หวั่นไหว
ใครจะทุกข์จะทนบ่นชั่งใคร
เรียกร้องไปไม่สนทนอยู่รอ
มีพลังสื่อสารผ่านทุกที่
เรายังมีเรื่องมากอยากร้องขอ
ต้องปรับเปลี่ยนกฎหมายให้ดีพอ
เพื่อเหล่ากอเรานี้มีทางเดิน
ขอพิสูจน์ตนว่าบ้าดีเดือด
ในสายเลือดเป็นข้าฯไม่ห่างเหิน
ยังภัคดีต่อนายใช่บังเอิญ
ยอมสรรเสริญเขารวยและช่วยเรา
มีโครงการมากมายทำลายล้าง
แสนคำอ้างรักชาติไม่ขลาดเขลา
เกิดเป็นคนอยากได้ต้องทนเอา
ใครจะเล่าลืออย่างไรไม่ปรารมภ์
เถอะวันนี้ยังยืนหยัดระมัดมั่น
ไม่มีวันถอยให้ใครกดข่ม
เลือกเรามาประชาเขาชื่นชม
เขานิยมสู้สุดใจใครอยู่ทน
ใครทนอยู่อยู่ทนบนทางนี้
ใครทู่ซี้อยู่ไปไม่มีผล
ใครรักชาติอยู่ต่อพิสูจน์ตน
ใครถอยร่นเสียทีเรามีชัย
ฝากกลอนนี้ส่งมาหาทุกฝ่าย
จะทำลายถกเถียงถึงเพียงไหน
ชนะแล้วชาติที่รักได้อะไร
โปรดครวญใคร่สำนึกคิดตรึกตรอง.....