3 ตุลาคม 2551 22:09 น.
กันนาเทวี
ร้อนคือไฟเผาผลาญริดรานโลก
สุขกลับโศกพายุคลั่งฝั่งเสียหาย
เฮอริเคนมีพลังเพิ่มมากมาย
อันตรายหลายหลากหากตามมา
ธารน้ำแข็งหลายแห่งหลอมละลาย
เกิดเป็นสายน้ำหลากมากปัญหา
น้ำทะเลเพิ่มระดับท่วมขึ้นมา
เมืองเจ้าท่าจมหายชายทะเล
วิกฤตการณ์หลายหลากจากโลกร้อน
ผลสะท้อนคนไซร้ใจห่างเห
ทำลายป่าล้างผลาญมานานเน
โลกรวนเรระบบจึงพบภัย
ทั้งดินฟ้าอากาศต่างวิกฤต
กลายเป็นพิษต่อชนคนอาศัย
เหมือนเล่นแร่แปรธาตุขาดปัจจัย
อนามัยผองชนคนอ่อนแอ
มาร่วมมือแก้ไขใส่ใจโลก
ก่อนทุกข์โศกโรคภัยใจย่ำแย่
มาช่วยกันมีส่วนเฝ้าดูแล
ขอเพียงแต่ดับไฟในบ้านเรา
ปลูกต้นไม้รักษ์ป่าดับมลพิษ
เพื่อชีวิตปลอดภัยไม่อับเฉา
โลกสมดุลมีสุขทุกข์บรรเทา
รวมใจเข้าเป็นหนึ่งพึ่งพิงกัน
1 ตุลาคม 2551 07:55 น.
กันนาเทวี
ยามอุษาฟ้าฉ่ำฝนพรำสาย
หล่นโปรยปรายฟ้าหม่นคนใจหมอง
ยามเดียวดายขอบฟ้ามิเรืองรอง
จำใจต้องข่มหนาวสุดร้าวราน
ลมเอยลมพัดใจไปสุดฟ้า
อกใจล้าอ่อนแรงแห่งกล้าหาญ
ใจอ่อนแอที่ข้ามิต้องการ
ใจสะท้านหวั่นไหวพัดไปที
ปลายขอบฟ้าดาวเดือนเคลื่อนลาลับ
ขอใจกลับกล้าแกร่งแห่งศักดิ์ศรี
ใครไม่เห็นคุณค่าบรรดามี
จะเฆี่ยนตีด้วยคารมอย่าตรมตรอม
เวลาผันกาลล่วงห้วงแห่งรัก
ได้ประจักษ์สุขล้ำคำหวานหอม
ให้ทุกอย่างด้วยใจใช่จำยอม
ที่อ่อนน้อมเพราะใจใฝ่นิยม
หนาวลมพาพัดต้องใจหมองเศร้า
ยามไร้เงาคู่ชิดจิตขื่นขม
ปล่อยวันคืนล่วงผ่านความระทม
ทนฝืนก้มเก็บงำความช้ำใจ
ฝึกใจตนทนฝืนยืนหยัดสู้
กว่าจะรู้หลงทิศจิตหวั่นไหว
อิสระเสรีความภูมิใจ
หดหายไปไร้สิ้นจินตนา
ยามอุษาฟ้าฉ่ำน้ำตาร่วง
ใจเอยห่วงพะวงคงครวญหา
จะเข้มแข็งสักครั้งยังโรยรา
เถอะพึ่งพาใจตนอดทนเอา...
29 กันยายน 2551 07:22 น.
กันนาเทวี
อยากเชิญชวนพี่น้องมาลองปั่น
สร้างสัมพันธ์อันดีมีความหมาย
ปั่นเคียงคู่ได้ออกกำลังกาย
เพื่อขยายหลอดโลหิตฟิตแอนด์เฟริม
ได้ท่องไปชมความงามธรรมชาติ
ได้โอกาสสนทนาพาเพื่อนเพิ่ม
ได้เรียนรู้ประสบการณ์มากกว่าเดิม
ได้ริเริ่มสิ่งใหม่ใหม่ให้ตนเอง
เป็นรางวัลชีวิตจิตแจ่มใส
ตื่นแต่เช้าปั่นไปไม่รีบเร่ง
สุขภาพกายใจไม่โคลงเคลง
ใบหน้าเปล่งปรีดาพาสุขใจ
จักรยานของดีมีคุณนัก
ไม่ต้องพักเติมน้ำมันให้หวั่นไหว
ไปทำงานไปธุระไปที่ใด
หากปั่นไปได้ทั้งแรงและกำลัง
ปั่นแล้วดีไม่มีมลพิษ
ให้ชีวิตปลอดภัยมีความหวัง
จิตใจดีร่างกายมีพลัง
แล้วแถมยังลดโลกร้อนนอนสบาย
ขอเชิญชวนพี่น้องลองปั่นเถิด
จักก่อเกิดคุณค่าอย่างมากหลาย
รวมพลังสร้างสรรค์กันมากมาย
เพื่อนหญิงชายปั่นด้วยรักและหวังดี....
28 กันยายน 2551 00:16 น.
กันนาเทวี
แดดระยับส่องพราวคราวทุ่งเขียว
ยอดข้าวเรียวพริ้วลมชมไสว
ดั่งเกลียวคลื่นสีเขียวเหนี่ยวโน้มใจ
งามถิ่นไทยงามแท้แลสุดตา
อวลกรุ่นกลิ่นรวงข้าวราวกลิ่นร่ำ
แมงปอรำร่ายวนยลหรรษา
ฝูงนกน้อยคล้อยบินจับคันนา
ไซ้ปูปลาหากินแล้วบินวน
เพลินเพลงไพรเรไรประสานเสียง
แว่วสำเนียงอึ่งอ่างครางพร่ำบ่น
เป็นดนตรีธรรมชาติช่วยบันดล
หลังสายฝนเย็นฉ่ำน้ำเจิ่งนอง
อ้อมกอดดินอุ่นไอได้พิงพัก
กระท่อมรักปลายนาพาสุขสอง
กระซิบสั่งสำเนียงเคียงประคอง
จะปกป้องปฐพีที่ทำกิน
หว่านต้นกล้าแห่งฝันในวันนี้
อุทิศพลีแรงใจใฝ่ถวิล
ทุ่งรวงทองของปู่กู้แผ่นดิน
พลิกฟื้นถิ่นแดนทองของแดนไทย
อนุรักษ์ผืนนาอย่าทิ้งร้าง
อย่าเลือนลางลาจากพรากไปไหน
พึ่งพาตนทำกินถิ่นนาไพร
แสนสุขใจร่วมฝันวันเสรี...
25 กันยายน 2551 13:34 น.
กันนาเทวี
ใต้ร่มไม้ใบหนานกน่ารัก
เจ้าร้องทักจิ๊บจิ๊บกระซิบเสียง
บรรเลงเพลงเอื้อยอ้อยสร้อยสำเนียง
บินคู่เคียงช่วยกันสรรค์สร้างรัง
คาบเศษหญ้ามาปูอยู่โพรงไม้
จิกตะไคร้สมุนไพรใบสะพรั่ง
ป้องกันหมัดเห็บเหาตัวน่าชัง
ดอกหญ้าคานุ่มจังคาบมารอง
กางเขนน้อยวุ่นวิ่งคาบกิ่งไม้
กระรอกไต่ไล่เล่นเป็นสุขสอง
จากกิ่งโน้นกิ่งนี้ถิ่นที่ครอง
ดั่งจับจองทิพย์สถานวิมานแมน
กระจิบน้อยเอียงคอล้อเสียงสั่ง
ไพเราะฟังพจนาว่ารักแสน
สวนแห่งนี้คือสวรรค์ในดินแดน
เป็นแว่นแคว้นสัตว์อยู่คู่เคียงกัน
ลมโชยชื่นรื่นรมย์สมผ่อนพัก
มองรังรักคู่นกน้อยพลอยสุขสันต์
บินล้อลมขวักไขว่ใต้ตะวัน
ภาพแห่งฝันธรรมชาติสะอาดตา
ชีวิตต่างพึ่งพาต่างอาศัย
เป็นปัจจัยอิงเอื้อเพื่อรักษา
ธรรมชาติต้นไม้สัตว์นานา
สรรพสิ่งมีค่าอย่าทำลาย..