17 ตุลาคม 2551 08:48 น.

++ ปิดเทอม++

กันนาเทวี

ปิดเทอมแล้วแม่จ๋าพาเที่ยวหน่อย
โอ้เด็กน้อยกลอยใจของใครหนอ
แม่ฟูมฟักรักเจ้าเฝ้าพะนอ
วันนี้รอก่อนหนอขอผลัดไป

สัญญาแล้วนะแม่อย่าแชเชือน
ทำเลอะเลือนลืมหลงแกล้งเฉไฉ
ลูกอุตส่าห์ร่ำเรียนอย่างตั้งใจ
แม่ต้องให้รางวัลฉันสักที

แม่ไม่ลืมวาจาเคยพร่ำบอก
จะพาออกเที่ยวไปไม่หลบหนี
ขอแม่ลางานก่อนนะคนดี
จะชวนชี้พาเที่ยวลดเลี้ยวไกล

ไปทะเลว่ายน้ำล่องเรือเล่น
ทานกุ้งเต้นปลาเผาเราแจ่มใส
ก่อเจดีย์ทรายเล่นเพลินกันไป
แดดรำไรวิ่งเล่นเป็นสุขพลัน

ปิดเทอมแล้วแม่จ๋าอย่าเนิ่นช้า
รีบรีบลางานก่อนนะแม่ฉัน
ไปพักผ่อนนะแม่สองสามวัน
ขอแบ่งปันเวลาอย่ารอรี ..

977

love

comment

16 ตุลาคม 2551 06:17 น.

++ ฝันแห่งปี++

กันนาเทวี

กินข้าวอิ่มเอนกายหมายพักผ่อน
หลับตานอนวอนเทวามาห่มฝัน
ได้พบแต่สิ่งดีในเร็ววัน
จบสิ้นพลันเรื่องยุ่งในกรุงไกล

เกิดนิมิตประหลาดชาติผ่องแผ้ว
ดุจดวงแก้วมณีที่สดใส
งามพิสุทธิ์เพียบพร้อมชนจริงใจ
มีแต่ให้สละตนเพื่อผลดี

ชนขยัน มีวินัยใฝ่ธรรมะ
ต่างลดละทางอบายต่างหน่ายหนี
ที่โกงกินกลับใจในทันที
ชนน้องพี่โห่ร้องกึกก้องดัง

จับมือกันปรึกษาหารือว่า
จะนำพาบ้านเมืองให้ถึงฝั่ง
ชวนชำระเก็บล้างอย่างจริงจัง
แล้วมานั่งประชุมหาแนวทาง

พี่รู้หนึ่งน้องรู้สองปองแลกเปลี่ยน
ต่างวนเวียนบอกเล่าเฝ้าสะสาง
ความขุ่นมัวในใจเริ่มเจือจาง
ร่วมเสกสร้างเมืองใหม่ให้สมบูรณ์

สะดุ้งตื่นฟื้นกายคลายตึงเครียด
ลุกยืนเหยียดฝันหายกลายเป็นสูญ
ความเป็นจริงเทวดามิเกื้อกูล
ยังอาดูรเหมือนเก่าเศร้าใจจัง...

1044

love

comment

14 ตุลาคม 2551 08:58 น.

++ ดอกไม้สัจธรรม++

กันนาเทวี

ณ ที่นี่ดอกไม้บาน
งามตระการเกินกล่าวใด
โจรโหดตัดเท่าไร
ก็ยิ่งงอกออกดอกงาม

ผลพวงแห่งทุกข์ยาก
ปุ๋ยคือกากแห่งเลวทราม
อาวุธใช้ปราบปราม
ยิ่งงดงามความเสรี

หยาดเหงื่อและหยดเลือด
ฤๅเฉือนเชือดกะความดี
แม้ชีพขอยอมพลี
เพื่อปลดแอกแลกปัญญา

หมู่ชนผู้ฝึกแล้ว
คือทแกล้วที่หาญกล้า
ใจมั่นเปี่ยมศรัทธา
ในคุณค่าแห่งมวลชน

เบ่งบานและก้าวไกล
ด้วยมั่นใจพร้อมผจญ
เติบกล้าแกร่งและทน
ทุกแห่งหนผลแห่งธรรม

ดอกไม้บานสะพรั่ง
ล้วนจริงจังฝังใจจำ
บทเรียนยิ่งตอกย้ำ
ใจงามล้ำนำโลกา...



Where have all the flowers gone? 



ขอน้อมรำลึกถึงวีรชนผู้กล้า
อังคณา  ระดับปัญญาวุฒิ
เมธี   ชาติมนตรี

และขอเป็นกำลังใจให้
ผู้ได้รับบาดเจ็บทุกท่านให้หาย
ในเร็ววันด้วยเทอญ

13  ตุลาคม 2551