1 มกราคม 2552 05:38 น.
กันนาเทวี
เที่ยวพนาพาเพลินเจริญจิต
เสริมชีวิตชื่นใจไม้ใบหนา
ใต้ร่มเงาพฤกษ์ไพรไม้งามตา
ชื่นชีวาอ่อนเพลียหายคลายกังวล
ดอกหญ้าพริ้วปลิวไสวริมชายป่า
ลมพัดพากลิ่นอวลชวนฉงน
แม้ต้อยต่ำเพียงดินถิ่นสกนธิ์
ค่ามากล้นรากหญ้ารักษาดิน
ดอกไม้ป่าชูช่อบานตระการหอม
ผีเสื้อตอมไปมาล่าโผผิน
กลีบดอกร่วงปูพรมห่มผืนดิน
หอมรวยรินลมหวนอวลกลิ่นไกล
นกขับขานมนต์เพลงบรรเลงเพราะ
ฟังเสนาะสำเนียงเสียงแจ่มใส
บินเริงร่าหากินท่องถิ่นไพร
บินท่องไปเวียนว่อนร่อนเริงลม
มนต์พนาซ่าเสียงธารละหานห้วย
น้ำชูช่วยดินชุ่มป่าพุ่มสม
เขียวขจีสดงามตามนิยม
น้ำค้างพรมลานหญ้าท้าตะวัน
ยะเยือกหนาวราวไพรไกลสุดกู่
ลมกราวกรูสัมผัสกายต้องผายผัน
เขาโอบล้อมพงป่าพาอุ่นครัน
ดุจสวรรค์ฟ้าใสชื่นใจจริง....
กันนาเทวี
๑ มกราคม ๒๕๕๒
29 ธันวาคม 2551 21:04 น.
กันนาเทวี
ชวดอำลาฉลูเริ่มประเดิมใหม่
ขอพรให้บ้านกลอนย้อนใฝ่ถึง
มิตรนักฝันใกล้ไกลใจคนึง
ถ้อยคำซึ้งแทนมาลีช่อสีงาม
หยิบดาวร้อยรุ้งพรายประกายเพชร
ริ้วแกมเกร็ดหยาดมณีที่อร่าม
คล้องดวงจิตสัมพันธ์มั่นทุกยาม
มิ่งขวัญความสุขศรีที่เรืองรอง
ปีห้าหนึ่งลาแล้วให้แคล้วคลาด
ชวดผิดพลาดทำร้ายให้หม่นหมอง
เกิดวิกฤตเสื่อมถอยค่อยประคอง
ปีเก่าของความรุ่มร้อนอาวรณ์จริง
โบกมือลากันทีจากปีเก่า
โชคดีเข้ามุ่งตรงคงดียิ่ง
ฉลูทองผ่องศรีที่พักพิง
สง่ามิ่งมงคลชัยปีใหม่เยือน
เพลงโชคดีปีใหม่ให้สดชื่น
จงเริงรื่นกรองกานท์ผ่านถึงเพื่อน
จะปีไหนยังปลื้มไม่ลืมเลือน
ยังย้ำเตือนไมตรีที่จริงใจ
น้อมไตรรัตน์คุ้มครองผองนักฝัน
ให้คงมั่นวาจาพาสดใส
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วหล้าช่วยป้องภัย
พรปีใหม่สุขสันต์กันทั่วเทอญ.
กันนาเทวี
๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๑
26 ธันวาคม 2551 23:35 น.
กันนาเทวี
ฝนหลงมาคราหนาวราวผกผัน
ฤๅอาถรรพ์ดินฟ้าน่าสงสัย
วิกฤตโลกโศกจิตมากพิษภัย
บอกความนัยเหตุผลคนหลงทาง
จากชุ่มชื้นแปรไปกลายร้อนจัด
สารพัดมลภัยใครสะสาง
ช่วยกันฟื้นปฐพีมิละวาง
โลกมิร้างสร้างสรรค์ปันน้ำใจ
จากโลกสวยธรรมชาติสะอาดยิ่ง
น้ำใสจริงสายลมพรมอ่อนไหว
ป่าไม้เขียวสดชื่นร่มรื่นใบ
ดั่งเงาใจร่มรักที่พักพิง
ฟ้าจะสวยน้ำจะใสดินชุ่มฉ่ำ
เมตตาธรรมค้ำโลกโศกไม่สิง
รักษ์ผืนป่าน้ำไหลไออุ่นอิง
รักทุกสิ่งรักแท้และซื่อตรง
ฝนหลงฟ้าพาเหงาหนาวจับจิต
หากชีวิตดังดินฟ้าคราใหลหลง
ใจรักซื่อแปรผันหรือมั่นคง
ยังพะวงหวั่นไหวยามไกลตา
ฝากลมหวนป่วนปั่นวันฝนหลง
พัดย้อนตรงสวนทางไปไกลทิศา
หนาวเย็นนักรักเอ๋ยโปรดนำพา
หัวใจข้าหลงรักสุดหักใจ
กันนาเทวี
๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๑
22 ธันวาคม 2551 23:10 น.
กันนาเทวี
หนาวลมเหนือล่อง.........
รักซึ้งทรวงอ่อนไหวหวาน
ละเมอเพ้อพกอกเจียนพัง
คืนหนาวดาวหม่น..........
ฝากฟ้ามาอ้อนใจใครคนหนึ่ง
สบตาหนุนตักพักพิงอิงแอบ
หนาวจิตคิดถึง................
คืนหนึ่งเหมือนปีที่ไกลห่าง
ยิ่งนานหวั่นเลือนลับดั่งเดือนแรม
กระซิบถามใจ...........
ฝากรักมากับสายลมล่อง
คนแสนดีนั้นยังซึ้งคิดถึงไหม
สื่อถ้อยร้อยคำ............
บอกความนัยใช้กลอนกวี
ส่งใจซึ้งตราตรึงคิดถึงเสมอ
ต้องรอกี่หนาว............
โอ้หนอฤทัยอดสูอยู่เดียว
ป่วนจิตจุมพิตคิดหวามไหว
อยู่ไกลใจห่วง...........
จืดจางร้างไกลให้ใจหมอง
สุดท้อซมซานทรมานใจ
ฟ้าเหนือคืนหนาว............
โศกศัลย์ร้างไกลใจเศร้า
รักซ่อนเร้นหมองนองน้ำตา
กันนาเทวี
๒๒ ธันวาคม ๒๕๕๑
21 ธันวาคม 2551 15:40 น.
กันนาเทวี
สุขสันต์วันปีใหม่
สวัสดีปีฉลูชูศรีศักดิ์
มีคนรักร่วมมิตรจิตแจ่มใส
ทุกข์โศกสิ้นลาร้างหายห่างไกล
ชีวิตใหม่สุขสมภิรมย์ครัน
กราบไตรรัตน์ช่วยดลให้พ้นผ่าน
ทั้งภัยมารรอดพ้นจนสุขสันต์
ปีฉลูชูช่วยอำนวยพลัน
ให้รักมั่นสมปองคู่ครองเคียง
ที่ลาร้างห่างเหจากเคหา
ได้กลับมาสู่ห้องใจได้ยินเสียง
มาร่วมสุขในบ้านอย่างพร้อมเพรียง
ร่วมร้อยเรียงกลอนกานท์สานวิญญา
คืนสู่ถิ่นทำเนาเราเคยรัก
เคยสมัครพักใจได้หรรษา
ปีใหม่แล้วพี่น้องปองศรัทธา
ร่วมสรรค่าเชิงอักษรเว้าวอนคำ
ขอเชิญชวนมวลมิตรร่วมคิดฝัน
ฉายเฉิดฉันเรียงร้อยถ้อยภาษา
สืบดำรงลายสือไทนานมา
ให้คงค่าไทยแท้แต่ดั้งเดิม
อรุณฤกษ์เบิกฟ้าคราปีใหม่
แสงอำไพส่องฟ้ามาช่วยเสริม
บ้านกลอนไทยอุ่นรักจักคอยเติม
วันนี้เริ่มปีเดือนใหม่สดใสเอย
กันนาเทวี
๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๑