16 กุมภาพันธ์ 2552 21:51 น.
กันนาเทวี
เศรษฐกิจพอเพียงเสียงพ่อตรัส
ทรงชี้ชัดแนวทางแหล่งสร้างสรรค์
ขยันงานพอเพียงเลี้ยงชีวัน
ยามคับขันพึ่งพาตนด้วยผลงาน
ทรงปลูกฝังหวังให้คนไทยคิด
เดินทางผิดหวังก้าวไกลไร้พื้นฐาน
วิถีไทยรู้อยู่กินมายาวนาน
คนโบราณรักษาเมืองรุ่งเรืองมา
ทรงเตือนภัยใช้เงินเกินภาวะ
ชาติไทยจะล่มพังอย่างหมดท่า
เศรษฐกิจพิษภัยในโลกา
รีบเร่งมากอบกู้สู้ฝ่าฟัน
พอประมาณการวางรากต้องถากถาง
มองโลกกว้างด้วยปัญญาพาสร้างฝัน
ถิ่นเมืองทองของไทยอุดมครัน
หากขยันคงสุขศรีมีเงินทอง
เมื่อพึ่งตนขยายผลสู่เพื่อนบ้าน
เชื่อมประสานให้รู้รอบตอบสนอง
ประกอบกิจใช้ชีวิตตามครรลอง
ให้สอดคล้องเหตุผลคนรู้พอ
เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงตัวรอด
นับเป็นยอดปรัชญาล้ำค่าหนอ
พระเมตตาบารมีอย่ารีรอ
ตามรอยพ่อเถิดผองไทยใจร่มเย็น.
กันนาเทวี
๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
15 กุมภาพันธ์ 2552 09:30 น.
กันนาเทวี
เมื่อรู้จักทักทายกลายเป็นเพื่อน
วัน ปี เดือน เคลื่อนไปไม่เหหัน
เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ผูกสัมพันธ์รักใคร่ไม่เลือนลา
จะอยู่ห่างหรือใกล้ชิดสนิทแน่
ขอเพียงแต่ส่งใจฝากมาหา
คิดถึงกันห่วงใยกันให้สัญญา
คือสัจจาแห่งมิตรจิตสัมพันธ์
คำว่า "เพื่อน" ซึ้งใจหาใดเหมือน
คอยติงเตือนร่วมจิตร่วมคิดฝัน
ร่วมทุกข์สุขเอื้อเฟื้อและแบ่งปัน
สุดสำคัญไม่ทิ้งกันจนวันตาย
จะเป็นใครที่ไหนก็ไม่แปลก
เราต่างแลกใจและใจในความหมาย
เพื่อนคือเพื่อนต่อกันมั่นมิคลาย
ยามเดียวดายมีเพื่อนอยู่รู้กันดี
บางครั้งท้อต่อชะตาพาใจหวั่น
เพื่อนเท่านั้นเคียงข้างต่างไม่หนี
ช่วยปลอบปลุกลุกสู้ต่อชีวี
ให้เรามีพลังใจสู้ภัยพาล
ขอตั้งจิตอธิษฐานบนบานให้
เพื่อนพ้องในบ้านกลอนอักษรหวาน
ทุกคนมีสุขใจได้ชื่นบาน
ขอไหว้วานเทวามาคุ้มครอง.......
กันนาเทวี
๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
12 กุมภาพันธ์ 2552 20:45 น.
กันนาเทวี
รักคือ...ให้ใจจริง ให้ทุกสิ่ง...ที่สุขสันต์
มอบใจ...กายผูกพัน สัญญามั่น...มิเสื่อมคลาย
รักคือ...ชมชอบชิด รักสนิท...เช่นสหาย
รักแท้...ดุจเพื่อนตาย มิรู้หน่าย...สายสัมพันธ์
รักหวัง...ให้สิ่งดี ผูกไมตรี...มิใช่ฝัน
สิ่งดีดี...มอบให้กัน คือรักมั่น...นิรันดร
รักคือ...รู้ใจแน่ ห่วงใยแท้...เอื้ออาทร
ห่างไกล...ใจอาวรณ์ ยามกินนอน...ยังอาลัย
อยู่ดี...หรือเศร้าเหงา โอ้ใจเรา...เป็นไฉน
ร้อนเย็น...เป็นเช่นไร ยังเยื่อใย...แม้ไกลตา
ใจฉัน...ที่เฝ้าภักดิ์ มิอาจหัก...ใจใฝ่หา
ส่งใจ...ข้ามขอบฟ้า มาพะนอ...พ้อรักเธอ
รักคือ...สุขฤๅเศร้า ซึ้งใดเท่า...รักเสนอ
รอฝัน...วันพบเจอ คิดถึงเธอ...เพ้อรำพัน
กันนาเทวี
๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
11 กุมภาพันธ์ 2552 07:33 น.
กันนาเทวี
ส่งกลอนรักให้เธอวาเลนไทม์
รักมิคลายมั่นคงตรงเสมอ
หลายปีผ่านรักหวานพานพบเจอ
ยังพร่ำเพ้อซึ้งใจไม่เลือนลา
ชะรอยว่าจะเป็นเช่นคู่แท้
มีบุญแต่ปางก่อนย้อนมาหา
วาสนาจึงบรรจบได้พบพา
เพียงสบตาตรึงใจฝันใฝ่ปอง
รักคิดถึงเธอคือหนึ่งซึ้งในจิต
ยอดชีวิตคนดีไม่มีสอง
เฝ้าคนึงใคร่ครวญนวลละออง
หวังเคียงครองเพียงเธอเพ้อรำพัน
นับวันรอเวลามาสู่ขอ
เข้าเรือนหอวิวาห์พาสร้างฝัน
ฉันรักแท้แต่เธอนิจนิรันดร์
เข้าใจกันรักตรึงตราวาเลนไทม์..
กันนาเทวี
๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
8 กุมภาพันธ์ 2552 22:57 น.
กันนาเทวี
แรมหนึ่งค่ำเดือนสามวันความรัก
ทรงสอนหลักธรรมดีมีสามข้อ
ทำดีพร้อมล้อมรักจักดีพอ
เว้นชั่วก่อกรรมใดไม่สมควร
ทำใจให้ผ่องใสบริสุทธ์
เป็นมนุษย์รักเมตตาพาหอมหวล
โลกพึ่งพาด้วยรักมิเรรวน
ขอเชิญชวนพี่น้องปองปรีดา
มาฆบูชาเวียนมาแล้ว
รำลึกแก้วองค์สองใส่เกศา
คำสอนองค์พุทธศาสดา
เปรียบเหมือนว่าหัวใจในพระธรรม
ทำดีที่กาย วาจา ใจ
กิเลสให้ชำระจะพาต่ำ
ชั่วทั้งปวงหลีกเว้นเป็นประจำ
จะน้อมนำสุขให้สมใจปอง
สิบห้าค่ำเดือนสามตามวาระ
ตรงวันพระทำบุญไว้ใจผุดผ่อง
เราชาวพุทธฟังธรรมใส่ใจครอง
สวดมนต์ท่องรักษาศีลด้วยยินดี
วันมาฆบูชาพาจิตชื่น
ตกกลางคืนไปเวียนเทียนเป็นสักขี
เพื่อรำลึกนบนอบมอบกายพลี
เสริมชีวีด้วยธรรมตามพุทธา
กันนาเทวี
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
คำสอนอันเป็น หัวใจพุทธศาสนา คือ
โอวาทสามได้แก่
1.การไม่ทำบาปทั้งปวง
2.การทำกุศลให้ถึงพร้อม
3.การทำจิตให้ผ่องใส
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
10887
