26 เมษายน 2552 18:13 น.
กันนาเทวี
เมื่อคนมากหลากหลายกระจายอยู่
เพื่อต่อสู้สิทธิตนต่างขวนขวาย
เพื่ออยู่รอดปลอดภัยทั้งใจกาย
มีกฏหมายคุ้มครองผองประชา
สังคมดีไม่มีขายต้องร่วมสร้าง
ปูแนวทางขจัดตัดปัญหา
หากช่วยกันเสริมสร้างทางปัญญา
ให้ประชารู้ผิดชอบประกอบการ
เขาสัญญาว่าจะให้พึงได้คิด
เขาเป็นมิตรญาติเราเขากล้าหาญ
เขาปกป้องผู้อ่อนแอจากคนพาล
เขาทำงานเพื่อใครดูให้ดี
หนทางไกลพิสูจน์ม้าที่กล้าแกร่ง
คนจะแข่งด้วยเวลาและศักดิ์ศรี
รักษาสัจจ์ซื่อตรงคงวจี
มิย่ำยีมุ่งร้ายขายแผ่นดิน
อย่าคิดแยกแตกฝ่ายหมายชนะ
ควรลดละถ้อยวจีที่ติฉิน
กล่าวอาฆาตมาดร้ายได้ยลยิน
คนต่างถิ่นเขาประณามเหยียดหยามเรา
ร่วมธำรงชาติไทยให้คงมั่น
ร่วมใจกันขจัดช่วยปัดเป่า
อย่ายุแยกแบ่งฝ่ายรบราเอา
อย่ามัวเมาทิฐิดื้อยื้อแย่งดี
แยกทำไมไทยเอ๋ยเคยสงบ
ฤๅจะจบสิ้นชาติขาดวิถี
จึงรบราฆ่าฟันบั่นชีวี
ใช้วิธีรุนแรงแก่งแย่งกัน...
กันนาเทวี
๒๖ เมษายน ๒๕๕๒
24 เมษายน 2552 20:27 น.
กันนาเทวี
ฝากเพลงตามลมหวนใคร่ครวญถึง
ใครคนหนึ่งรักกันมากฝากใจหมาย
ลาจากน้องลับตาแต่ปีกลาย
ด้วยโชคร้ายนาแล้งข้าวแห้งตาย
ไปทำงานกรุงไกลใจแสนห่วง
กลางเมืองหลวงแสงสีที่เฉิดฉาย
อาจหลงคำหว่านล้อมยามเดียวดาย
เขาลวงชายล่อหลอกปอกเอาเงิน
เมื่อฝนมานาข้าวเขาหว่านไถ
จดหมายไปบอกพี่มาอย่าห่างเหิน
สุดฟ้าไกลหนทางห่างเหลือเกิน
พี่มัวเพลินอยู่ไหนไยไม่มา
คิดถึงพี่คนดีที่ลาจาก
คิดถึงมากใจเราเศร้านักหนา
คงลืมแล้วรักมั่นเคยสัญญา
ที่กระท่อมปลายนาข้ายังคอย
ตะแบกบานสีม่วงร่วงเต็มพื้น
นับวันคืนรอพี่อย่างเหงาหงอย
พี่คงลืมสาวนาคนป่าดอย
ใจเหม่อลอยที่ท้องนาสุดฟ้าไกล
ข้าวคอยฝนคนคอยรักมักหม่นหมอง
ทุ่งรวงทองรอเคียวเกี่ยวข้าวใหม่
ปีนี้นาขาดคนเกี่ยวข้างใจ
รอเมื่อไหร่พี่กลับนามาเกี่ยวรวง..
กันนาเทวี
๒๔ เมษายน ๒๕๕๒
23 เมษายน 2552 07:56 น.
กันนาเทวี
เกิดทำไมใครใครมักชอบถาม
เป็นนิยามตอบยากมากใช่ไหม
เกิดมาแล้วต้องอยู่สู้กันไป
อยู่ให้ได้อยู่ให้ดีมีสุขจริง
โอ้...ชีวิตคิดไปไร้แก่นสาร
พบพ้องพานร่างกายเราเข้าสู่สิง
ต้องรักษาให้ดีที่พักพิง
ละเลยยิ่งเจ็บไข้ให้ตรอมตรม
ไม่มีโรคถือเป็นลาภอันประเสริฐ
ปัญญาเลิศเกิดมาพาสุขสม
ทรัพย์นอกกายหมายปองครองชื่นชม
คนนิยมรวยมากมากไม่อยากจน
ความสะดวกและสบายคล้ายสวรรค์
เหมือนเทพชั้นพรหมมินทร์ถิ่นเวหน
วิมานน้อยลอยฟ้าสูงกว่าคน
ใจยังจนหมายปองครองโลกา
นี่แหละหนอเมืองพอหาไม่พบ
จนจุดจบชีวินสิ้นหรรษา
ใจเรานี้มิรู้เรื่องกายา
เราเกิดมาทำไมไม่รู้เลย
ชีวิตนี้มีกรรมนำมาเกิด
ที่สูงเลิศบุญเก่าเราเปิดเผย
ฝึกนะฝึกนึกตรองมองให้เคย
อย่าละเลยบุญกรรมที่นำพา...
กันนาเทวี
๒๓ เมษายน ๒๕๕๒
21 เมษายน 2552 22:05 น.
กันนาเทวี
วิถีไทยพึ่งตนคนรู้พอ
รู้จักก่อรู้สร้างอย่างขวนขวาย
รู้ขยันฟันฝ่าสู้ไม่ดูดาย
เรื่องอบายหลีกเลี่ยงมิเสี่ยงภัย
กินเพื่ออยู่เรียบง่ายสบายแท้
คือทางแก้ทุกข์ยากหากสงสัย
ลดต้นทุนย่อมมีผลกำไร
ค่อยเติบใหญ่เจริญตามความจำเป็น
ทุนสังคมชมชอบประกอบกิจ
ช่วยผูกมิตรไมตรีอย่างที่เห็น
ต่างปรองดองน้องพี่ที่ลำเค็ญ
ความร่มเย็นทางใจให้ผูกพัน
ดินมีเดินเพลินใจสวนไม้ปลูก
พ่อแม่ลูกน้าอาพาสุขสันต์
ฐานะต่างจุนเจือช่วยเหลือกัน
ความสำคัญหมู่ชนคนบ้านเรา
เป็นพี่น้องลุงป้าปรึกษาได้
ยามเจ็บไข้ดูแลกันมิเงียบเหงา
สังคมไทยน้ำใจดีมิมัวเมา
แต่ก่อนเก่าร่มเย็นเป็นสุขจริง
มาฟื้นฟูวิถีชนคนเพียงพอ
สร้างเสริมต่อชุมชนคนดียิ่ง
อบอุ่นด้วยช่วยเหลือได้เอื้ออิง
ได้พึ่งพิงฝากไข้ไม่ทิ้งกัน
กันนาเทวี
๒๑ เมษายน ๒๕๕๒
20 เมษายน 2552 20:29 น.
กันนาเทวี
บางครั้งแพ้ชะตาพาอับเฉา
หลงมัวเมากิเลสเหตุปัญหา
รู้ทั้งรู้ยังพลาดเกมโลกา
เศร้านักหนาใจหนอไม่พอเพียง
อยากเด่นดังรวยหรูดูมีค่า
ใช้วิชาแต่งเติมเพิ่มชื่อเสียง
ใช้เล่ห์กลมายามาคู่เคียง
ล้วนลำเอียงหวังผลเข้าตนเอง
มีคู่แข่งมากมายตะกายดาว
เอื้อมมือสาวยาวกว่าคว้าได้เก่ง
วิชามารแก่งแย่งอย่างนักเลง
บ้างข่มเหงตัดทางอย่างคนพาล
กลยุทธ์แผนการรุกรานทั่ว
แม้จะชั่วมั่วว่าดีมีหลักฐาน
ปกปิดมิดโพนทนาวิชามาร
ผู้เชี่ยวชาญกลลวงการช่วงชิง
จอมโจรองคุลีเคยจี้ปล้น
หวังได้มนต์หลงทางมารเข้าสิง
พระเมตตาบารมีบอกความจริง
ขุนโจรทิ้งดาบไหว้ใคร่ฝึกตน
ฝึกหยุดนะละลดหมดจดสิ้น
ยอมด่าวดิ้นพลีชีพเพื่อฝึกฝน
ไม่หยุดฝึกหนทางชนะตน
จนหลุดพ้นอวิชชาปัญญามี
เหล่ามนุษย์หยุดฝึกไม่ฝึกหยุด
จึงสิ้นสุดทางปัญญาพาบัดสี
ปล้นชาติชนทำลายและย่ำยี
สำนึกดีฝึกหยุดมนุษย์เอย..
กันนาเทวี
๒๐ เมษายน ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1831
