12 พฤษภาคม 2552 23:17 น.
กันนาเทวี
เหม่อมองฟ้าฟ้าหม่นจนใจหมอง
ฉากเรืองรองแจ่มใสใจหรรษา
เคยชี้ชวนนวลน้องมองจันทรา
เคยสบตารักซึ้งหนึ่งในทรวง
ปลื้มสุดใจใยรักถักทอร้อย
หวานกว่าอ้อยตาลใดใจห่วงหวง
เล่ห์คารมคมคำให้ใจทั้งดวง
มอบพุ่มพวงคนดีที่รักกัน
รักเอ่อล้นจนหลงพะวงหา
ทุกเวลาคิดถึงจึงสุขสันต์
มิระวังยั้งใจไว้ไม่ทัน
เฝ้าใฝ่ฝันปองรักมั่นภักดี
อยากถอดถอนใจบ้างอย่างเคยคิด
ห้ามใจติดชิดชอบลักลอบหนี
ใจเอ๋ยใจทุกข์ท่วมท้นพ้นทวี
อยากหลีกลี้ทำอย่างไรนะใจเรา
คิดคะนึงสายสวาทใกล้ขาดแล้ว
ดุจดั่งแก้วมัวหม่นจนอับเฉา
เขามีคนหน้าใหม่ใสพริ้มเพรา
ที่คอยเฝ้าห่วงหาและอาวรณ์
เคยไหม? ปลื้มใจยามใกล้ชิด
เผลอผูกจิตรักมั่นมิถ่ายถอน
ยามรักจางปวดร้าวใจรอนรอน
รักถูกทอนจรจากยากจะลืม.
กันนาเทวี
๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒
10 พฤษภาคม 2552 17:52 น.
กันนาเทวี
มาแอ่วเหนือเพื่อพักเพื่อนรักเอ๋ย
สาวเมืองเลยสวยใสใจดีแถม
มะพร้าวแก้วอุตส่าห์หิ้วมาฝากแนม
น้องแมวแต้มดีใจได้พบกัน
พิมญดาสาวแม่อายสายก็ถึง
เธอรีบบึ่งจากดอยป่ามาสังสรรค์
ป้ากันนาคนงามตามรับพลัน
ไหมไทยนั้นเจ้าถิ่นผินหน้าคอย
รับสาวเลยตอนตีหกตกจากรถ
มาปรากฏท่าดอยติมิท้อถอย
ชวนไหว้ธาตุประจำเมืองตามฮีตฮอย
แวะแอ่วดอยกราบเจ้าแม่จามเทวี
กะพบกันเวียงกุมกามตามนัดหมาย
แต่สุดท้ายรวมพลจนได้ที่
ริมห้วยแก้วแหล่งสัตว์ป่าบรรดามี
แรดช้างหมีลิงค่างเดินย่างชม
สัตว์สะดุ้งตกใจได้ยินเสียง
ศัพท์สำเนียงดีใจใครสุขสม
ช่วงช่วงนั่งกินไผ่ไร้อารมณ์
ตาคล้ายผมหญิงผมยาวสาวบ้านกลอน
นั่งรถเล่นกินลมชมชายทุ่ง
แล้วก็มุ่งหาร้านเผากุ้งก่อน
หมูกะทะสุคนธาดูละคร
แม้จะร้อนอย่างไรไม่ว่ากัน
มันดาเลย์ผับใหญ่ไปหรรษา
ดูหน้าตาเอ่ยถามคล้ายหยามหยัน
อายุเกินไยเข้าได้แปลกครามครัน
บอกว่าฉันมาศึกษาหาข้อมูล(ย่ะ)
ล่วงราตรีกลับห้องหับนอนหลับใหล
เราดีใจไมตรีไม่มีสูญ
นอนกองกันผูกจิตมิตรเกื้อกูล
สุขเพิ่มพูนคูณทวีที่เวียงพิงค์.....
แล้ววกลับบ้าน
สนุกสนาน....จ-ริงๆ จร้า
ภาษาบ้านเฮา
ฮีตฮอย = ประเพณี ธรรมเนียมที่ปฏิบัติเป็นปกติ
แนม = ดู่ ดู้ ดู ดูเธอทำ
ครูพิม-พิมญดา-แมวแต้ม-ไหมไทย-กันนา-
7 พฤษภาคม 2552 12:07 น.
กันนาเทวี
เกิด แก่ เจ็บจนตายวุ่นวายทุกข์
ไม่สนุกเลยหนอพอเถิดหนา
เพียงเห็นทุกข์ฉุกคิดพิจารณา
พระเมตตายิ่งใหญ่ในพุทธกาล
จึ่งสละโลกีย์หนีทางโลก
หวังพ้นโศกพ้นภัยในสงสาร
พระกรุณามากล้นพ้นประมาณ
ปัญญาญานปราบกิเลสเหตุทุกข์ทน
ทรงค้นพบแจ่มแจ้งแสงทองส่อง
พบครรลองแห่งสุขทุกข์สับสน
สาเหตุแท้เกิดก่อแต่กิเลสคน
ต้องฝึกฝนฝืนหัดตัดรากมูล
ด้วยตัณหาพาเกิดโกรธโลภหลง
ห่วงพะวงชีพลับไม่ดับสูญ
มีโซ่คล้องจองจำทำอาดูร
ทวีคูณภพชาติมิขาดตอน
เป็นวังวนวนเวียนหมุนเปลี่ยนกลับ
ต้องมารับทุกข์ใหม่ไม่ผลัดผ่อน
ทรงค้นพบแนวทางตัดวงจร
ต้องกลับย้อนหาเหตุกิเลสพา
สัจธรรมนำทางห่างทุกข์เข็ญ
มาบำเพ็ญกุศลน้อมพร้อมศึกษา
รอดพ้นพิษวิกฤตภัยนานา
ผ่านมายาล่วงทุกข์พบสุขเย็น...
กันนาเทวี
๗ พฤษภาคม ๒๕๕๒
6 พฤษภาคม 2552 18:47 น.
กันนาเทวี
หยุดพักก่อนคนดีพี่ที่รัก
นอนหนุนตักตรงนี้ที่อบอุ่น
นวลแก้มน้องแย้มยิ้มหอมละมุน
กลิ่นกายกรุ่นหวานคำพร่ำปลอบกัน
ยามอ่อนล้าคราใดน้องโบกพัด
น้ำเย็นจัดรอรับประทับขวัญ
รักแทนผ้าห่มกายหายหนาวพลัน
อบอุ่นครันหมอนข้างนางแนบนอน
เหนื่อยมามากลำบากก็เพื่อน้อง
เพื่อปกป้องครองสุขสโมสร
มีปัญหาใดใดพี่อาทร
จะหนาวร้อนลำบากทนตรากตรำ
อยู่เคียงข้างแนวทางพี่สร้างสรรค์
เมื่อถึงวันหยุดพักจักชื่นฉ่ำ
จะหนาวร้อนผ่อนคลายหายประจำ
หวานเลิศล้ำรักเราจักเนานาน
รักจากใจน้องนี้มีเสมอ
ดั่งเพื่อนเกลอญาติสนิทมิตรสมาน
งานบ้านเรือนกวาดปัดเฝ้าจัดการ
ยามเหนื่อยงานปรึกษาว่าเว้าวอน
หยุดพักก่อนคนดีพี่ที่รัก
เหนื่อยล้านักนอนอุ่นหนุนแขนอ่อน
จะร้องเพลงกล่อมฝันนิรันดร
เชิญพักผ่อนนะดวงใจในบ้านเรา
กันนาเทวี
๖ พฤษภาคม ๒๕๕๒
5 พฤษภาคม 2552 19:29 น.
กันนาเทวี
พระดีดีมีในบ้านขานเรียก "แม่"
พระคุณแผ่ปกปักปองรักษา
ได้เลี้ยงดูส่งเสียบุตรธิดา
อุ้มชูมาด้วยรักสมัครใจ
โอบเอื้อเราอุ่นไอใจเอมอิ่ม
ส่งรอยยิ้มสุขสันต์ไม่หวั่นไหว
รักของแม่แน่แท้ยิ่งกว่าใคร
จะหาใดมาเทียบเปรียบพระคุณ
แม้ผิดพลั้งพลาดไปแม่ไม่ว่า
คือมาตาบุญปลูกลูกนำหนุน
สร้างชีวิตอุทิศให้เป็นทุน
มือละมุนจูงให้เดินเจริญวัย
กราบพระคุณอุ่นเอื้อเมื่อเติบกล้า
ให้มารดาสุขดีมีบ้างไหม
ลูกหลายคนดูแลและห่วงใย
ให้แม่ได้พบธรรมชี้นำทาง
ทำตนให้แม่ประจักษ์สมศักดิ์ศรี
เป็นคนดีก่อรากสู้ถากถาง
ดำรงเกียรติสมกับที่ท่านได้วาง
เป็นตัวอย่างทางดีมีปัญญา
เสียงพระสวดดังแว่วแก้วตาแม่
ทำบุญแผ่กุศลดลไปหา
ให้แม่ได้ไปสวรรค์ชั้นพรหมา
บุญนำพาสู่ภพใหม่สดใสเทอญ
กันนาเทวี
๕ พฤษภาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1181
