22 พฤษภาคม 2552 07:43 น.
กันนาเทวี
ธรรมชาติธรรมดาสัจจาหมาย
เปรียบเทียบคล้ายกงเกวียนที่เวียนหมุน
เดินตามรอยเท้าโคอย่างสมดุล
สร้างต้นทุนธรรมชาติอย่าขาดตอน
โลกชีวิตเกาะเกี่ยวเป็นเกลียววน
จะสุขทุกข์จำทนมิอาจถอน
จำก้าวเดินมุ่งหน้าแม้ร้าวรอน
ขอวิงวอนเพื่อนจ๋ามาร่วมมือ
โลกจะสวยด้วยมือคือพร้อมพรัก
ด้วยใจรักศรัทธาน่านับถือ
สร้างเสริมด้วยหัวใจหมั่นฝึกปรือ
น้ำใจซื่อสรรค์สร้างอย่างจริงจัง
ธรณีกว้างใหญ่ใส่ใจปลูก
เผื่อแผ่ลูกหลานไว้ใช้ภายหลัง
ได้อาศัยร่มไม้และใบบัง
เป็นรวงรังยั่งยืนบนผืนดิน
อากาศดีน้ำใสใจสะอาด
มารมิอาจทำร้ายหรือติฉิน
หากเมตตาใส่ใจเป็นอาจินต์
ชนทุกถิ่นยินดีช่วยด้วยเต็มใจ
ธรรมชาติเป็นบุญญามาเผื่อแผ่
ช่วยกันแก้มลพิษคิดขานไข
ทุกถิ่นฐานบ้านเมืองเลื่องลือไป
ฟื้นฟูไพรพฤกษาป่าร่มเย็น
กันนาเทวี
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๒
20 พฤษภาคม 2552 12:29 น.
กันนาเทวี
ลมผ่านแผ่วพัดเอื่อยเรื่อยรินรื่น
ชิดเชยชื่นดอกหญ้าฟ้าหลังฝน
เขียวชอุ่มชุ่มชื้นผืนดินบน
ออกดอกผลผลิก่อช่อเรียวงาม
ยามแล้งไร้ใจหม่นจนอ่อนล้า
ดังต้นหญ้าขาดฝนโดนเหยียบหยาม
ทรนงคงมั่นกลั่นนิยาม
ฝึกฝืนความอดทนบนเส้นทาง
ด้วยซื่อตรงคงมั่นฤๅหวั่นไหว
ด้วยน้ำใจซึ้งใจไม่ขีดขวาง
เพียงรักหนึ่งมอบสู่รู้ละวาง
ให้ก้าวย่างสู่เสรีที่ต้องการ
สุดดินแดนแสนไกลกว้างใหญ่นัก
ทุกข์ถมหนักนักต่อสู้ผู้สืบสาน
ก้าวกอบกู้หมู่ชนคนร้าวราน
ให้พ้นผ่านทุกข์ยากตรากตรำมา
ทำหน้าที่ช่วยเหลือนำเกื้อหนุน
เฝ้าเจือจุนดูแลแก้ปัญหา
เป็นแรงใจใสเย็นดุจคงคา
เพื่อประชาฮึดสู้อยู่ยืนยัง
ร้อยมาลัยอักษรอวยพรให้
เถอะก้าวไปข้างหน้าอย่าห่วงหลัง
สร้อยดอกหญ้าสวมใส่ไว้ให้พลัง
อย่าหยุดยั้งรั้งรอต่อสู้งาน...
กันนาเทวี
๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๒
16 พฤษภาคม 2552 23:14 น.
กันนาเทวี
โชคชะตามนุษย์จุดกำเนิด
คนเราเกิดมาแต่ตัวมัวสงสัย
สิ่งของไม่ติดตัวมาอย่างใด
ถึงคราไปก็จนไปไม่ได้เอา
ทรัพย์ที่แข่งแย่งชิงวิ่งวุ่นหา
ทั้งเงินตรารถบ้านพากันเหมา
หอบหวงไว้ข้าวของเป็นของเรา
หลงมัวเมาเฝ้าหามาเชยชม
เมื่อเกิดมาจนปัญญากว่าจะรู้
เกิดมาสู้ความจนทนขื่นขม
ความร่ำรวยหากคิดพิชิตชม
ในสังคมสมมุติไว้ให้มั่งมี
คนเรานี้ดีชั่วคือตัวแน่
ทำตัวแย่ตกต่ำย่ำศักดิ์ศรี
ค่าของคนมิได้วัดที่จนมี
มนุษย์นี้ปั้นแต่งไว้ใช่เรื่องจริง
บ้างมีกินมีใช้ไม่เดือดร้อน
บ้างริดรอนกินใช้เกินไปทุกสิ่ง
ใครเดือดร้อนอย่างไรไม่ประวิง
กลช่วงชิงรุกรับเพื่อจับจอง
เมื่ออับจนปล้นฆ่าอ้างสาเหตุ
แท้กิเลสครอบงำทำมัวหมอง
ไม่ลดละอบายมุขทุกข์เข้าครอง
บ้างก็จ้องทำนาปรังบนหลังคน
กำลังสี่พึงลุกปลุกใจสู้
ขวนขวายรู้วิชาพาฝึกฝน
พลังปัญญาหากินเลี้ยงชีพตน
รู้อดทนกำลังเพียรพยายาม
กำลังซื่อจริงใจสุจริต
สู้ชีวิตโดยมิให้ใครเหยียบหยาม
ไม่โกงกินรักถิ่นแผ่นดินงาม
หากินตามแต่ได้ไม่คดโกง
กำลังแห่งเมตตาพาเอื้อฝัน
รู้แบ่งปันรักใคร่ใจปลอดโปร่ง
ใช้ศีลธรรมนำใจใฝ่จรรโลง
ไมตรีโยงผูกมิตรจิตอาทร...
กันนาเทวี...
๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๒
15 พฤษภาคม 2552 22:00 น.
กันนาเทวี
ฝากรูปรอยร้อยรักสลักฝัน
ฝากชีวันเคียงคู่อยู่เสมอ
ฝากหัวใจไมตรีนี้แด่เธอ
ฝากคำเพ้อรำพันมิหวั่นใจ
หนทางไกลมิอาจกั้นสัมพันธ์หมาย
ห่างแค่กายแต่ผูกจิตมิตรสดใส
นับวันเริ่มเติมต่อก่อเยื่อใย
ยิ่งชิดใกล้ใคร่ครวญหวนคะนึง
สัญญามั่นใจต่อใจไม่ทิ้งทอด
ในอ้อมกอดคนดีที่คิดถึง
ได้ร่วมเรียงเคียงไหล่ใจรำพึง
เธอคือหนึ่งยอดรักที่พักพิง
คือรักจริงจากใจใคร่เตือนย้ำ
สุขยิ่งล้ำงามเหลือเหนือทุกสิ่ง
อุ่นรักใดไหนเท่าเราแอบอิง
มนต์รักสิงซาบซึ้งเข้าตรึงตรา
จะให้จางจากกันนั้นคงยาก
แสนลำบากเพราะรักเป็นนักหนา
ถนอมใจไว้เพื่อให้เธอทุกครา
ให้เลิกลาห่างหันฉันยอมตาย
ผิดนักหรือหากรักหนึ่งซึ้งเสมอ
จากแรกเจอจนแตกดับไม่ลับหาย
รักคงอยู่คู่ดินฟ้ามิกลับกลาย
รักมิคลายคงมั่นนิรันดร์..
กันนาเทวี
๑๕ พฤษภาคม 2552
14 พฤษภาคม 2552 21:23 น.
กันนาเทวี
เป็นเพียงเงาลางลางไร้ร่างแท้
เป็นเพียงแค่สมมุติสะดุดฝัน
เป็นเพียงใจเหงาเหงาเราสัมพันธ์
เป็นเพียงฉันรักเธอเพราะเผลอไป
เพียงแค่พบคบกันวันผันผ่าน
เพียงแค่กาลยามสบตาพาหวั่นไหว
เพียงแค่ชิดก็สุขสมภิรมย์ใจ
เพียงแค่ได้รักกันนั้นเพียงพอ
เงาคือเพื่อนคู่เคียงมิเลี่ยงหนี
เงาแสนดีตามติดชิดใกล้หนอ
เงาของเธอคือฉันฝันเฝ้ารอ
เงานี้หนอตามกันนิรันดรกาล
ใช่แค่รักแค่หลงคงมิใช่
ใช่เพียงให้สัญญาวาจาหวาน
ใช่เพียงเพื่อนคู่ใจใฝ่สำราญ
ใช่น้ำตาลล่อมดรักทดลอง
เราประจักษ์ด้วยใจในวันหวาน
เราเจือจานซ่านซึ้งตรึงเราสอง
เราอุ่นรักภักดีที่เคียงครอง
เราจับจองพื้นที่ใจไว้เพื่อกัน
จองจำใจให้เธอเสมอเพื่อน
จองปีเดือนเตือนไว้ไม่แปรผัน
จองรักนี้ตลอดไปชั่วนิรันดร์
จองคู่ฉันและเธอเสมอใจ.
กันนาเทวี
๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
2550
