5 เมษายน 2556 00:29 น.
กันนาเทวี
ชีวิตสั้นนัก......มักเพลินลุ่มหลง
คิดว่ายืนยง.....ไม่ปลงปล่อยวาง
หลงรูปรสเสียง..กิเลสกั้นขวาง
เดินผิดทิศทาง..เยี่ยงอย่างพวกมาร
ร่างกายคนนี้.....ไม่มีแก่นสาร
แก่ไปตามกาล...วิญญานจากลา
บุญกรรมทำไว้...ปัจจัยปัญหา
พาให้เกิดมา.....ต่างชาติเผ่าพันธ์
สูงต่ำดำขาว.....รวยล้นสวรรค์
ยากจนต่างกัน...สุขทุกข์มากมี
ผู้คนมากมาย....เกิดตายทุกที่
กระแสโลกีย์....ไหลเชี่ยววกวน
บ้างคนเกิดมา....ชะตาสับสน
อดอยากยากจน..พิกลพิการ
บุญทำกรรมแต่ง..วัฎฎสงสาร
ทำจิตเบิกบาน....ธรรมคุ้มครอง..
22 กุมภาพันธ์ 2556 07:05 น.
กันนาเทวี
ใครทุกข์ลองตรองดูเสียก่อน
เพราะใจร้อนรับรู้สึกจึงปวดปร่า
หากไตร่ตรองมองเห็นธรรมดา
จะรู้ว่าทุกข์ใดใดก็ไม่มี
ดูนี่สิตอนเกืดใหม่ใครไม่รู้
อุตส่าห์สู้คลานเดินย่างอย่างไม่หนี
จากก้าวแรกกว่าจะก้าวนานกี่ปี
ทั้งชีวีต่อสู้เพื่ออยู่มา
ยามเกิดมาไม่มีแม้สักสิ่ง
หากถูกทิ้งคงตายแท้แน่หนา
แม่ประคองโอบอุ้มให้รอดมา
ไม่เรียกร้องราคาท่ารอคอย
ทั้งบุคคลรอบข้างช่วยสร้างสรรค์
สารพันทำไปไม่ท้อถอย
เพื่อแข็งแรงเติบโตและว่องไว
ขอเพียงให้มีสุขอย่าทุกข์ทน
เพียงตา หู เห็นอะไรกลับไปยึด
เกิดประพฤติผิดแนวต้องสับสน
ถลำลึกโลภหลงว่าทุกข์จน
แล้วพร่ำบ่นโชคชะตาว่าต่ำพงศ์
พิโธ่เอ๋ยมนุษย์สุดประเสริฐ
ปัญญาเลิศไตร่ตรองอย่าเหลิงหลง
เราก็แค่แขกมาเยือนใยไม่ปลง
ไม่ยืนยงหรอกหนาชีวาเรา
25 มกราคม 2556 09:46 น.
กันนาเทวี
โลกของเราเราครองต้องรักษา
เราได้มาอยู่โลกที่สวยสม
อาศัยมาเนิ่นนานควรชื่นชม
ร่วมนิยมให้โชคโลกใบงาม
รู้อภัยหวังดีมีเมตตา
สรรพสัตว์นานาอย่าเหยียบหยาม
รู้ขอบคุณชีวิตทุกโมงยาม
คงก้าวข้ามทุกข์โศกและโรคภัย
อย่าหลงจมอารมณ์ที่ขมขื่น
จงรู้ตื่นเบิกบานเป็นนิสัย
ไม่ติดยึดเหนี่ยวรั้งหลงอาลัย
เป็นความนัยพุทธะอย่าละเลย
ประทับใจในตนและคนอื่น
ต่างหยิบยื่นไมตรีมีเปิดเผย
วาจาจริงน้ำใจดีมีคุ้นเคย
มนุษย์เอ๋ยโลกเราใช่เศร้าตรม.....
12 พฤศจิกายน 2555 10:46 น.
กันนาเทวี
เสียงปี่ซังดังแว่วได้ยินไหม
เสียงหัวใจเพรียกหาเมื่อคราหนาว
ฝนโปรยฉ่ำยามนี้ท้องนาพราว
งามรวงข้าวเหลืองทองมองอิ่มเอม
เคยเริงร่าแจ่มใสในท้องทุ่ง
เที่ยวแควคุ้งไร้ทุกข์สุขเกษม
หน้าเกี่ยวแล้วยินดีแสนปรีดิ์เปรม
บ้างเล่นเกมปล่อยว่าวคราวเดือนเพ็ญ
เพลงแห่งทุ่งฟุ้งตระการบานแจ่มใส
ยามนี้ใจคำนึงถึงยากเข็ญ
หยาดเหงื่อพราวหยดรินต่อยามเย็น
จึงมองเห็นยิ้มงามความดีใจ
คือชาวนาตาปู่ชูชาติมั่น
ยามนี้นั้นใครตรองและมองไหม
ลืมแล้วหรือสำนึกความเป็นไทย
ขายนาไร่ซื้อคอนโดช่างโก้จัง
ลืมสิ้นแล้วบ้านนาลืมเพลงเกี่ยว
ลืมดอกเสี้ยวชมพูดูดั่งหวัง
วิถีความเป็นไทยเคยเด่นดัง
ลืมหรือยังใจแบ่งปันอันดีงาม
กลับมาทวงสัญญาคราหน้าแล้ง
หนาวลมแห้งกอรวงทวงคำถาม
ลืมหรือไรถิ่นฐานบ้านเขตขาม
อยู่กรุงงามสุขไฉนไม่กลับคืน...
4 มิถุนายน 2555 23:42 น.
กันนาเทวี
ในวงวรรณมรรยาทประกาศไว้
ภาษาไซร้จะงามตามประสงค์
ใช้ติดต่อสื่อสารงานตกลง
ใช้สื่อตรงเป็นแรงใจดั่งมีมนต์
บางคนขานหวานล้ำคำไพเราะ
อ้อนฉอเลาะใจแท้ยังสับสน
ซ้อนซ่อนลึกเล่ห์ร้ายในใจคน
แปลกพิกลชอบล่าค้นหาความ
ท่านสุนทรครูกลอนแห่งชีวิต
ได้ลิขิตเอาไว้คล้ายคำถาม
พูดจาดีคงไว้น้ำใจงาม
แม้นเหยียบหยามแหนมเหน็บสุดเจ็บใจ
หากว่าติเพื่อก่อเป็นข้อแก้
คงดีแท้แน่แน่วแนวแก้ไข
ขอบคุณเพื่อนแสนดีชี้ทางไป
บุญยิ่งไซร้เรียนรู้ลู่ทางเดิน...
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
2036
