27 มิถุนายน 2552 21:07 น.
กันนาเทวี
อรุณรุ่งฟ้าสางสว่างเรื่อ
หมอกจางเจือไก่แจ้แซ่ซร้องเสียง
หยาดน้ำค้างพร่างพราวหนาวใจเพียง
ไร้คู่เคียงโอบอุ่นละมุนไอ
กลิ่นสุคนธ์หอมไกลชวนใจชื่น
รินรวยรื่นแย้มบานตระการไหว
ค่อยค่อยคลี่แสงระยับจับกลีบใบ
งามวิไลชูช่อล้อเล่นลม
มวลแมลงเริงร่อนว่อนตอมไต่
ระเริงไพรหากินถิ่นสุขสม
ห้วยละหานซ่านเซ็นเย็นรื่นรมย์
น้ำค้างพรมเหยแห้งแสงไล้โลม
เขียวชอุ่มชุ่มใจแนวไพรสณฑ์
งามยิ่งล้นเอื้องผาระย้าโฉม
เชยผกาโชยกรุ่นกลิ่นโพยม
ดอกรูปโคมคว่ำแขวนแสนงามตา
ป่ามีมนต์ดลใจให้ลุ่มหลง
ใจพะวงเหลียวแลชะแง้หา
เคยชื่นชิดเที่ยวท่องล่องพนา
จวบทิวาเซาซบจบราตรี
อรุณรุ่งเลือนลางสว่างแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วป่าบรรเลงเพลงสุขศรี
ชมพฤกษากลางไพรสดใสดี
เพลินชีวีรักผืนป่าอย่าทำลาย
กันนาเทวี
๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๒
25 มิถุนายน 2552 08:34 น.
กันนาเทวี
เมื่อฟ้าใสใจรักประจักษ์แจ้ง
ทุกหนแห่งแหล่งหล้าสุดฟ้าเขียว
เสมอเหมือนร่วมห้องปองกลมเกลียว
เฝ้าแลเหลียวห่วงหาเอื้ออาทร
แม้ฟ้ากั้นทางไกลไม่อาจเห็น
ใจร่มเย็นเป็นสุขทุกอักษร
ได้เพ้อพร่ำรำพันผันเป็นกลอน
เพื่อเว้าวอนคนดีที่ฟ้าไกล
จะร้อนเย็นลำเค็ญหรือเป็นสุข
หมองหม่นทุกข์รุกเร้าเศร้าไฉน
ส่งใจมอบปลอบขวัญทุกวันไป
รักที่ให้มั่นคงส่งถึงกัน
มุ่งหวังเพียงพักพิงอิงใจอุ่น
หวานละมุนเลิศล้ำนำสุขสันต์
รอใจเอื้อเผื่อใจในสัมพันธ์
รอยยิ้มฝันสวยใสใจอิ่มเอม
จากป่าดงพงไพรด้วยใจรัก
ส่งใจภักดิ์ยินดีศรีเกษม
ดังใกล้ชิดสนิทมั่นฝันปรีดิ์เปรม
ใช่กลเกมให้หลงพะวงตาม
ยังส่งใจใกล้เสมอแม้เธอห่าง
ยามจากร้างลาไกลใจห่วงถาม
ทุกคืนวันฝันใฝ่ในโมงยาม
ส่งใจข้ามขอบฟ้ามาแอบอิง...
กันนาเทวี
๒๕ มิถุนายน ๒๕๕๒
22 มิถุนายน 2552 08:01 น.
กันนาเทวี
มีชีวิตเป็นทุนบุญยิ่งแล้ว
ดั่งได้แก้วมณีอันมีค่า
เป็นมนุษย์สมประกอบชอบกายา
พื้นฐานมาเท่ากันอย่าหวั่นเกรง
ที่แตกต่างทางเพศทางฐานะ
เพียงแค่จะบอกหน้าที่ที่ตรงเผง
สภาพกายบอกไว้ในตนเอง
ให้รีบเร่งยอมรับกับความจริง
รู้จักตนรู้หน้าที่คงดีแน่
หมั่นคิดแก้ทุกข์ภัยไม่เฉยนิ่ง
โลกยุคใหม่พิษร้ายเข้าแฝงอิง
มองทุกสิ่งแยกแยะและไตร่ตรอง
ทุกชีวิตมีสิทธิ์คิดสร้างฝัน
มิกีดกั้นหัวใจให้มัวหมอง
เพียงเดินทางถูกที่ตามครรลอง
หวังจับจองรางวัลอันงดงาม
โลกแสนกว้างทางไกลเพียงใจสู้
ผิดคือครูรู้ไว้ใช่แบกหาม
หากผิดพลั้งครั้งใหม่พยายาม
ให้มองข้ามอุปสรรคสู่หลักชัย
จงพากเพียรเรียนรู้สู้ชีวิต
ถูกหรือผิดพร้อมรับกับแก้ไข
ด้วยสติปัญญาปลดปลงใจ
รางวัลในชีวิตพิชิตชม..
กันนาเทวี
๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๒
21 มิถุนายน 2552 09:01 น.
กันนาเทวี
"พลังชีวิต”.........
คือความหวังพลังใจในตัวตน
ได้ฝึกฝนเรียนรู้สู่ทางฝัน
มีความหมายมีคุณค่ากว่ารางวัล
รู้ตัวฉันคือใครใยเกิดมา
คือความดีเห็นสิ่งดีตนมีอยู่
ว่าควรคู่สู้ต่อไปให้ดีกว่า
รู้บทบาทหน้าที่รู้เวลา
รู้คอยท่าจัดทำตนจนได้ดี
มีบางครั้งสับสนจนทางออก
ไม่จนตรอกจนใจไม่เดินหนี
ประสบการณ์มากมายผ่านหลายปี
รู้วิธีตั้งหน้าอย่างท้าทาย
แม้บางครั้งอาจมีที่ล้มเหลว
มิใช่เลวอย่าโทษตนจนเสียหาย
ตั้งสติอยู่กับตนก่อนตัวตาย
ไม่เสียดายชีวิตอุทิศพลี
หนึ่งชีวิตธรรมดาของคนเรา
รู้จักเอาแต่พอเหมาะเพาะวิถี
จึงงอกงามต้นกล้าแห่งความดี
นำชีวีพบสุขสันต์นิรันดร
รู้ตอบแทนคุณข้าวปลาและอาหาร
รู้ประสานนำใจใฝ่สโมสร
ได้พึ่งพาอาศัยเอื้ออาทร
ทุกขั้นตอนคือศึกษาหาแนวทาง
การปรับตนเปลี่ยนแปรกระแสโลก
สุขแลโศกรู้เท่าทันหมั่นสะสาง
สิ่งใดดีเก็บไว้ไม่จืดจาง
แล้วเลิกร้างห่างทุกข์สุขแสดง
จึงสรรสร้างองค์ความรู้ประตูมิติ
ด้วยดำริริเริ่มการรู้แจ้ง
เกิดปัญญาด้วยสติไม่เคลือบแคลง
พลังแรงพัฒนาก้าวหน้าเดิน
เป็นวิชาให้ศึกษาปฏิบัติ
มิข้องขัดตามตำราน่าสรรเสริญ
ได้เรียนรู้สู่ฝันอันเพลิดเพลิน
ขอเชิญชวนเพื่อนพี่น้องได้ลองดู
กันนาเทวี
๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๒
20 มิถุนายน 2552 09:33 น.
กันนาเทวี
หลงตนเองว่าดีมีความรู้
หลงว่าตูมีวิชากว่าใครเขา
หลงว่าเก่งปัญญาเลิศไม่เบา
หลงเพลินเมาสรรเสริญที่เยินยอ
ทางชีวิตลิขิตไว้ใช้กรรมเก่า
ทางของเราของใครทางไหนหนอ
ทางข้างหน้าคือแก่ตายไม่รีรอ
ทางใครก็คิดสร้างทางของตน
รักตนแน่กลัวเจ็บตายวายชีวิต
รักหลงผิดหลงทางอย่างสับสน
รักเลิกร้างอ้างว้างกลางกมล
รักอับจนเพราะรักผิดแทบปลิดปลง
หลงสตรีที่สวยด้วยสีสัน
เธอรำพันออดอ้อนวอนใหลหลง
เสน่ห์นางนิ่มน้องนวลอนงค์
ลืมไม่ลงพะวงหาว้าวุ่นใจ
หวานคารมชายหว่านซ่านใจซึ้ง
ปานประหนึ่งยอดสตรีที่สดใส
ให้สัญญารับดูแลตลอดไป
ปกป้องภัยด้วยอ้อมแขนแสนนุ่มนวล
เป็นคู่ชิดเสน่หาแสนน่ารัก
ได้ประจักษ์รักแน่ไม่แปรผวน
เคียงข้างกันนานไปใจเรรวน
ต่างคร่ำครวญสุดท้อต้องขอลา
เมื่อรักหวานนานหายกลับกลายเศร้า
ที่มัวเมาหลงใหลใฝ่ฝันหา
แท้ที่จริงแค่ใจหลงอัตตา
โอ..ตัวข้างุนงงหลงทางรัก
โลกเรานี้ไม่มีอะไรแน่
ปัญหามีคิดแก้ใช่หาญหัก
หน้าที่คนสูงค่ายิ่งกว่านัก
อย่าจมปลักหมกมุ่นวุ่นวายเลย..
กันนาเทวี
๒๐ มิถุนายน ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
18 คน เลิฟกันนาเทวี
หน้าส่วนตัว
1999
