14 ตุลาคม 2546 13:19 น.
กะแป๋ง
อยากจะบอกว่ารักเธอเท่าฟ้า......
แต่ฉันว่ามันดูจะเล็กไปมั้ง........
และอยากบอกว่าคึดถึงเธอจัง.......
แต่ต่อให้ตะโกนจนคอพังเธอคงไม่ได้ยิน....
เฮ้อ...ไม่รู้เป็นไงบ้างน้า!!!!ป่านนี้.......
ไม่คิดถึงกันเลยล่ะซี่......คนใจหิน.....
ก็แน่ล่ะฉันมันแค่ก้อนกรวดก้อนดิน......
คงไม่ใช่คนที่อยู่ในจินตนาการ........
....หมดไปอีกวันแล้วสินะวันนี้.......
คนเหงาๆยังคงนับทุกนาทีที่หมุนผ่าน......
อยากให้หวนคืนมาอีกครั้งนะ....กาลเวลาในวันวาน......
แล้วฉันจะบอกในสิ่งที่ต้องการ....คือ...ไม่อยากให้เธอไกล
หน้าส่วนตัว
430
