25 เมษายน 2551 01:44 น.
กะลาสีเบจ
ไกลสุดกู่สูงลิ่วทิวบรรพต
เทือกจรดดินแดนแคว้นเขตขาม
เป็นป่าเขาดอยดงพงอาราม
เลื่องลือนามวัฒน-ประเพณี
มองรอบข้างแวดล้อมย้อมด้วยป่า
ไอน้ำตาขาวโพลนโทนวิถี
ท่วงทำนองธรรมชาติวาดดนตรี
เสียงกวีหรีดหริ่งกริ่งลำนำ
ณ สังคมกรอบกั้นหมั่นจารีต
ตีเส้นขีดเมืองแมนและแดนถ้ำ
เพื่อบัวตองแรกแย้มมิแต้มดำ
สอนฝังจำเอกลักษณ์สำนักดอย
เฝ้าถนอมดอกบัวตองในช่องเขา
ผลิทำเนากลายสีทีละน้อย
เฝ้าพรวนดินในรางกระถางดอย
หวังเจ้าคอยสืบสานตำนานพงศ์
แต่เทคโนฯ กระแสเชี่ยวอันเกรี้ยวกราด
รุมผงาดจมใจให้ลุ่มหลง
ดอกบัวตองถูกปลิดจากถิ่นดง
แล้วตามลงเปิดหูรูม่านตา
จากเครื่องแต่งเรือนร่างพรางทุกส่วน
รูปกระบวนมารยาทไร้เดียงสา
เริ่มสดับรับเล่ห์เทมารยา
ย้อมบัวตองหมดค่า..ราคาคน
เดิมกระโปรงดงเผ่าเท่าตาตุ่ม
เหลือคงคลุมคืบเดียวให้เหลียวสน
สิ่งเคยลับวับแวมแย้มตาชน
สิ้นตัวตน..สิ้นสาว..คาวราคิน
ดอกบัวตองเติบใหญ่ในบึงกาม
ถูกประณามตำหนิและติฉิน
จะงอกงามอวดสีบนธานินทร์
คงเฉพาะฐานถิ่นกลิ่นดอยดง
บัวตองเอ๋ย..กี่ดอกแล้วกี่ดอกเล่า
ที่ลืมเงาหายลับกับฝูงหงส์
อย่าไปเลยเป็นข้าไทให้นายองค์
บัลลังก์ดงยังรอเฝ้า..เจ้ากลับมา
.....กะลาสีเบจ (๒๕ เมษายน ๒๕๕๑)
5 เมษายน 2551 11:59 น.
กะลาสีเบจ
ใช่นิยงนิยายบรรยายอ้าง
ใช่การ์ตูนเล่มละสตางค์ที่เพ้อฝัน
เมื่อโลกนี้..ไม่มีมนุษย์ทุษทัณฑ์
ท้าประชันธรรมชาติพิฆาตดุล
คงไม่ต้องรอนานถึงกาลหน้า
ความเก่งกล้าอหังการผ่านสมุน
ในไม่ช้าคงสลายมลายจุน
ตามโทษทุนธรรมชาติฟาดลงทัณฑ์
กรรมหนาแท้มนุษย์สุดประเสริฐ
คิดชูเชิดชูคอหนอชนชั้น
กำพืดเจ้าแค่ลิงค่างกลางไพรวัลย์
ชะตาสั้นเส้นขาดเจ้าวาดเอง
เคยกระทำย่ำยีธุลีฟ้า
เซ่นสังเวยผืนป่ามาข่มเหง
เอาเทคโนฯรุกล้ำมิยำเกรง
ร่างบรรเลง"ป่าปูน"บนมูลดิน
ธรรมชาติสุดทนจนเกินอิ่ม
เคาะสนิมพยาบาทกวาดให้สิ้น
ร่างมนุษย์จงสาบสูญอาดูรดิน
ถึงเวลาคืนกลิ่น..ถิ่นดำบรรพ์
พลังงานทุกหลุมขุมขับเคลื่อน
หยุดเขยื้อนขยับสดับฝัน
เมื่อขาดคนควบคุมรุมดึงดัน
ชะงักงันตลอดบ่วงห่วงคล้องคลอ
แสงสว่างศิวิไลซ์ในโลกหล้า
ดับทันตาตึกร้านทั้งบ้านหอ
เคยส่องแสงท้าจันทร์ประชันทอ
แล้วไหนหนอแสงเดิมเหิมอวดดี
สายแม่น้ำทะเลเห่เกรี้ยวกราด
ทยอยเพิ่มปริมาตรผงาดผลี
จากตลิ่งคลืบคลานฐานธานี
จนล้นปรี่ท่วมทับ..ลับบาดาล
หาก..ความพินาศเปรียบเช่นโดมิโน
เบี่ยงเซโซสะกิดเรียงเพียงล้มผ่าน
ยามสิ้นเงาตัวสุดท้ายล้มหงายคลาน
ทุกทุกสิ่งต้องอันตรธาน..ลานลับไป
......กะลาสีเบจ (๕ เมษายน ๒๕๕๑)
หน้าส่วนตัว
1011
