24 มิถุนายน 2547 01:29 น.
กอกก
***สอยดาว***
ดาวอยู่สูงเกินสอยมาเรียงร้อย
ถักเป็นสร้อยดาวขวัญมาคล้องศอ
ทะเยอทะยานมองด้วยน้ำตาคลอ
ได้แต่พ้อ...ต่ำต้อย...ไม่เจียมตน
ต้องให้ว่าให้เตือนสักเท่าไหร่
ต้องให้บอกกี่ครั้งสักกี่หน
รู้บ้างไหมคำว่าให้เจียมตน
หรือต้องคนประจานให้ได้อาย***
23 มิถุนายน 2547 23:51 น.
กอกก
เมื่อห้ามใจไม่ได้ก็ไม่ห้าม
จึงได้ถามข่าวคราวด้วยคิดถึง
รู้ว่าเขาไม่มีจิตคิดคำนึง
ก็ยังซึ้งถึงเขาอยู่ทุกเช้าเย็น
จะทนเจ็บทนช้ำนานเท่าไร
เจียนขาดใจซ่อนไว้เขาไม่เห็น
ข้าวสักคำน้ำจะกลืนฝืนยากเย็น
มันจะตายจะเป็นให้รู้ไป
.....................รักต้องห้าม
ไฟรักลามเกินดับห้ามไม่ไหว
วิดจนบ่อน้ำตาแห้งแทบขาดใจ
เพราะห้ามใจ...จึงต้องตายในร่างเป็น
23 มิถุนายน 2547 20:49 น.
กอกก
คนเหงาเหงาหลงเข้าในห้องนี้
พักฤดีขอพึ่งพิงอิงอาศัย
ระบายโศก บรรยายสุขว่ากันไป
ขอฝากใจ ฝากตัว เป็นมิตรกัน
ใครก็ได้ที่อ่านพบประสบเนตร
ช่วยแจ้งเหตุแจ้งผลร่วมสร้างสรรค์
หลายคนคิดสนิทแน่นร่วมแบ่งปัน
เป็นเพื่อนกันร่วมสร้างฝันอักษรบันเทิง.