15 มกราคม 2553 20:10 น.
กอ กา
เคยเขียนกลอนอ้อนออดเคยพรอดพร่ำ
เคยรำพันรักเสมอเคยเพ้อหา
เคยดูแลห่วงใยในทุกครา
เคยสบตาเย็นเช้ากลับเศร้าใจ
มาบัดนี้เปลี่ยนผันทิ้งฉันเหงา
หรือรักเราด้อยค่ากว่ารักใหม่
หลายคนเธอเอ่ยปากฝากรักไป
สมหวังได้ชื่นชมสมอุรา
ฉันจะอยู่ต่อไปเพื่อใครเล่า
ให้ใครเขาเย้ยยั่วดังชั่วช้า
เธอยิ้มมองมุมปากถากด้วยตา
ก็รู้ว่าศรัทธาเสื่อมค่าลง
จึงขอลาเพื่อนพ้องและน้องพี่
จากบ้านนี้ ด้วยรัก ที่สูงส่ง
ความทรงจำ ครั้งนี้ จะยังคง
ดำรงอยู่ในใจ ตราบวายปราณ.....
11 มกราคม 2553 08:46 น.
กอ กา
พี่มีแต่คิดถึงและคิดถึง
พี่นี้จึงเขียนกลอนวอนแก้มใส
รักคิดถึงน้องมากจากดวงใจ
พี่ห่วงใยรำพึงคิดถึงจัง
อยากจะมาอยู่ใกล้แต่ไม่ว่าง
มีงานค้างเหลือหลายเจ้านายสั่ง
ติดประชุมบ่อยนักเกรงรักพัง
พี่ต้องนั่งเขียนกลอนตอนประชุม
วาระหนึ่งคิดถึงจึงมาหา
หากน้องยาหลบลี้พี่คงกลุ้ม
วาระสองความเหงาเข้าเร้ารุม
พี่นี้กลุ้มวาระสามจึงถามไป
คิดถึงพี่บ้างไหมจากใจน้อง
อยากจับจองสักห้องขัดข้องไหม
พี่ กอ กา ชายจนจนคนบ้านไกล
ขอมอบใจ ทุกวาระปิดประชุม
8 มกราคม 2553 07:31 น.
กอ กา
พี่ กอ กา ชายชรามาที่นี่
ขอคนดีที่รักอย่าผลักไส
มาเติมต่อกลอนกานท์หวานหัวใจ
ส่งไปให้น้องสาวชาวบ้านกลอน
พี่รักเธอรักจริงไม่ทิ้งเจ้า
ยามใจเหงาเศร้าสร้อยจะคอยอ้อน
รักเธอนะ จริงแท้แม่งามงอน
อย่าตัดรอนพี่ยามารักกัน
พี่ กอ กา หาใช่ชายเจ้าชู้
พี่รักหนูรู้ไหมใจพี่สั่น
พี่เข้าบ้านกลอนไทยไปวันวัน
หวังน้องนั้นมาอยู่ดูแลใจ
น้องจงรับไมตรีจากพี่ด้วย
ขอคนสวยอย่าทิ้งพี่หนีไปไหน
อย่าลืมฝันถึงพี่ที่อยู่ไกล
ในหัวใจรักน้องมากจาก กอ กา
หน้าส่วนตัว
7713
