10 มิถุนายน 2551 23:22 น.
กวีสวรรค์
ขามเขื่องว่าเรื่องเยอะ
จะว่าเปรอะเลอะแก่นสาร
มากเรื่อง็เปลืองงาน
ให้เวลา พิสูจน์คน
ชำเลืองให้เรื่องมาก
ฉะฝีปากกันหลายหน
หมองเศร้าก็เข้าตน
คนหม่นหมองก็ตรองดู
ขัดขืนเป็นขืนขัด
ประหารประหัดขัดสน
อารยะขัดขืนตน
ไร้เหตุอ้างลำบางตัว
ทำไรก็ทำเถิด
คิดว่าเลิศเถิดทูลหัว
แล้วจึ่งประกาศตัว
ว่าตนชั่ว...มั่วเผด็จการ...
6 มิถุนายน 2551 17:26 น.
กวีสวรรค์
...ประดับเดื่องเดืองดาร
ประดับการประดับเสียง
ประดับรับสำเนียง
ประดับสุขทุกทุข์ไทย
เถิดมาประชาชาติ
เถิดประกาศความยิ่งใหญ่
เถิดเทิดประเสิรฐไทย
เถิดแผ่นดินถิ่นประชา
ย่างเยื้องบนเบื้องผิว
ย่างระลิ่วหลิ่วสง่า
ย่างย้ายส่ายกายา
ย่างรักโลภโกรธหลงลวง
ประชาประชาชาติ
จะประกาศชาติอันหวง
จะล้างทุกซากทรวง
จะบรรเลงให้เพลงดัง
ัรักชาติจงรักษ์ชาติ
จงฉลาดปราชญ์ฉมัง
บำรุงและระวัง
อย่าโวยวายกระไสยตี
มุ่งมาดประกาศสุข
ระงับทุกข์จนสุขศรี
อย่าชั่วมั่วราคี
จงพิทักษ์รักถิ่นไทย...