13 กันยายน 2551 11:39 น.
กวีรักษ์
ในบอร์ดที่ มีคน ปะปนมาก
เป็นเรื่องยาก กำหนดใคร ให้ฟังเชื่อ
บางข้อความ อ่านไป ใจขุ่นเคือง์
จะตอบเพื่อ ด่าทอ ก็ไม่ควร
จึงใช้คำ นิ่มนวล ชวนให้คิด
ชี้ถูกผิด ตามรู้ โปรดดูหวน
จะรับฟัง หรือว่า จาโต้กวน
แล้วแต่ส่วน นิสัย ในตัวเอย.
13 กันยายน 2551 11:37 น.
กวีรักษ์
คราทำดี มิมีใคร สนใจเห็น
พูดขัดหู นิดเป็น เล่นงานด่า
แบบนี้ไง จึงไกล้ไร้ คนดีนา
คนเห็นค่า มิมี ดีเพื่อไร
ทำอะไร ขัดใจ ใครง่ายกว่า
สนุกซ่า สะจิต กว่ากิจไหน
ทำชั่วแล้ว ได้ดี มีถมไป
แค่ทำแล้ว ถูกใจ ไร้ทุกข์พอ
13 กันยายน 2551 11:36 น.
กวีรักษ์
เส้นทางฝันจบ หลบสู่ทางตัน
ทางออกทางนั้น มองมันหนักเข็ญ
ขาดไฟแรงจร้า ฝ่าความยากเย็น
คนเขามองเห็น เป็นคนไร้ค่า
ชะตาหม่นหมอง เพราะเพ้อมองคิด
วันวานชีวิต ยึดติดหนักหนา
ชื่นชมอดีต มิขีดชะตา
พ่อแม่ละอา ถึงคราช้ำใจ
ชนะตัวเอง มิเกรงคำหยัน
ก่อนนั้นตัวฉัน นั้นเคยทำได้
แต่มาบัดนี้ มีแต่ละอาย
เพราะรักสบาย ฉายแววล่มเอย.
13 กันยายน 2551 11:35 น.
กวีรักษ์
อยากจะอยู่แบบนี้มิมีแก่
คราคิดแลสิ่งใดได้สมหวัง
มีอาจนาจเวทย์มนต์ดลคนชั่ง
ให้มาคลั่งหลงไหลเอาใจเรา
อยากจักให้เจ้าของครองพื้นที่
โลกใบนี้ทั้งใบคือไทยเผ่า
ความอยุติธรรมกรรมมัวเมา
อำนาจเขลามืดมัวชั่วมิดี
อยากให้หายหมดไปในเร็ววัน
ทุกคนอยู่ร่วมกันฉันน้องพี่
มิเอารัดเอาเปรียบเหยียบสักศรี
ของผู้ที่ด้อยกว่าอย่างน่าหยัน
อยากจักทำหลายเรื่องเรืองความคิด
แต่ก็ติดที่ตนไร้หนสรรค์
เป็นมนุษย์ธรรมดาหน้าสามัญ
มิมีวันเปลี่ยนสิ่งใดไปได้เอย
13 กันยายน 2551 11:33 น.
กวีรักษ์
ไกลหนอไกลไกลจังคนช่างฝัน
เดินบ่หวั่นคนติมิเคยสน
ด้วยเหตุว่าอยากเป็นเช่นจินต์ตน
ยังมีหนก็ยังฝันมั่นอดทน
อุปสรรคมากมายท้าทายแก้
มีคนแลหรือไม่ไยต้องสน
ขอเพียงจิตพอใจในตัวตน
แม้อับจนเพราะฝันฉันก็ยอม
หน้าส่วนตัว
2414
