28 พฤษภาคม 2547 13:44 น.

กาลครั้งหนึ่งเมื่ออยากบวช

เมื่อแรกเกิดมีอะไรติดมาบ้าง
พรห์มใดสร้างให้เกิดมาตามวิถี
ถือกำเนิดหล่อหลอมรวมชีวี
ทุกวันนี้เกิดมาเพื่ออะไร

มีใครรู้ว่าเราเกิดจากที่ไหน
แล้วทำไมจึงเกิดมาน่าสงสัย
อยากจะรู้ว่าเราเกิดมาทำไม
เพื่ออะไรจึงเกิดมาได้เป็นคน

เมื่อเกิดมาคนเดียวตัวว่างเปล่า
แต่เรื่องราวเติบใหญ่ให้ฉงน
แต่งงานแล้วก็ให้กำเนิดคน
แล้วเวียรวนเกิดมาเพื่อสิ่งใด

เมื่อตายไปตัวคนเดียวก็ว่างเปล่า
แต่เรื่องราวยังคงเหลืออย่าสงสัย
ความดีชั่วมิได้สินมะลายไป
คงเหลือไว้ความดีชั่วไปชั่วกัลป์

อย่าได้คิดสำคัญตนว่าตนใหญ่
จงคิดได้ว่าเกิดเพื่อสร้างสรร
ทุกคนเกิดและตายที่เดียวกัน
เร่งสร้าสรรความดีงามขึ้นใส่ตัว

25 พฤษภาคม 2547 18:26 น.

เพราะห่วงใย

กวีบ้านไร่

เจ็บมากไหม เป็นอะไรมากหรือเปล่า
เห็นข่าวคราวว่าเล่ามาใจหวั่นไหว
ว่าเธอเขาแตกหักรักพังไป
คนอยู่ใกล้อย่างฉัน นั้นร้าวราน

เธอมองฉันนัยตาดูเศร้าเศร้า
ก้มมองเงาพูดจาน่าสงสาร
เธอพร่ำเพ้อถึงเรื่องเมื่อวันวาน
ทรมานเพราะพิษรักมาลวงใจ

เธอจะรู้หรือไม่ เพื่อนคนนี้
ทุกนาทีอยากมีเธอคอยชิดใกล้
แต่ติดขัดเพราะเธอมีคนในใจ
จึงทำได้แค่คนห่วงใยเธอ

25 พฤษภาคม 2547 18:20 น.

เพราะยากเป็นกวีอาชีพ

กวีบ้านไร่

กับความงามบทกลอนที่ริเริ่ม
ค่อยแต่งเติมเสริมคำหมั่นฝึกฝน
วางร้อยเรียงจัดเกณฑ์และอดทน
หวังเป็นคนเก่งกาจฉกาจกลอน

หยดน้ำคำนำความคิดเขียนผิดถูก
เปรียบดังลูกคนเล็กยังต้องสอน
วางสระสัมผัสนอกบอกเป็นกลอน
คำอักษรผิดพลาดบ้างอย่าดูแคลน

คำกวีมีค่าเกิดกล่าวอ้าง
กวีสร้างความงามตามแบบแผน
สุนทรียจึงเกิดอ้างวางเป็นแกน
ตามแบบแผนครรลองแห่งความงาม

เพราะความรู้ยังน้อยจึงหัดแต่ง
โปรดอย่าแกล้งลองภูมิมาไตร่ถาม
เพราะที่จริงยังไม่ชำนาญนาม
กับความงามของครูกลอนที่เกิดมา

เปรียบดังแสงระวีที่แรงน้อย
แต่ยังคอยส่องทางมากคุณค่า
จึงขอวอนครูกลอนโปรดเมตตา
ขอเวลาศิษย์บ้างอย่าดูแคลน

25 พฤษภาคม 2547 14:36 น.

ขอเวลาเพื่อจะได้เป็นกวี

กวีบ้านไร่

กับความงามบทกลอนที่ริเริ่ม
ค่อยแต่งเติมเสริมคำหมั่นฝึกฝน
วางร้อยเรียงจัดเกณฑ์และอดทน
หวังเป็นคนเก่งกาจฉกาจกลอน

หยดน้ำคำนำความคิดเขียนผิดถูก
เปรียบดังลูกคนเล็กยังต้องสอน
วางสระสัมผัสนอกบอกเป็นกลอน
คำอักษรผิดพลาดบ้างอย่าดูแคลน

คำกวีมีค่าเกิดกล่าวอ้าง
กวีสร้างความงามตามแบบแผน
สุนทรียจึงเกิดอ้างวางเป็นแกน
ตามแบบแผนครรลองแห่งความงาม

เพราะความรู้ยังน้อยจึงหัดแต่ง
โปรดอย่าแกล้งลองภูมิมาไตร่ถาม
เพราะที่จริงยังไม่ชำนาญนาม
กับความงามของครูกลอนที่เกิดมา

เปรียบดังแสงระวีที่แรงน้อย
แต่ยังคอยส่องทางมากคุณค่า
จึงขอวอนครูกลอนโปรดเมตตา
ขอเวลาศิษย์บ้างอย่าดูแคลน

24 พฤษภาคม 2547 09:42 น.

ศักดิ์ศรีฟ้า

กวีบ้านไร่

เ สี ย ง ก้ อง กึ ก ร ะ ทึ ก บ น ฟ้ า
แสงแสบตาแปลบแปลบแลบเป็นสาย
เหมือนประกาศศักดิ์ศรีท้องฟ้าลาย
มากความหมายที่เอ๋ยอ้างเมื่อได้มอง

ประหนึ่งรู้ความผิดพลาดของมนุษย์
ที่เยื้อยุดดีดตนเป็นเจ้าของ
ธรรมชาติเกิดขึ้นเองหวังครอบครอง
ฟ้าจึงต้องประกาศซึ่งศักดา

ทั้งมลพิษเกิดมาฟ้าท่านบน
เป็นเพราะคนสร้างขึ้นตามยะถา
ไม่สนใจใครเขาเอือมระอา
ฟ้าจึงมาสร้างฤทธิ์ให้คิดทวน

จึงบันดาลให้เกิดภัยพิบัติ
เห็นเด่นชัดมากมายถ้าคิดหวน
จากอดีตหัดคิดมาทบทวน
แล้วอย่ากวนธรรมชาติที่เกิดมา

มลพิษมากมายในโลกนี้
ล้วนแต่มีผิดแปลกควรศึกษา
เพราะมนุษย์คิดค้นสร้างขึ้นมา
เกิดภัยพาหายนะเพราะใครทำ????