31 ธันวาคม 2552 22:42 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ขออุทิศส่วนกุศลให้กับน้องฟ้า ที่ลาลับโลกไป
ด้วยวัยอันสั้น ขอให้เธอจงไปสู่สุคติภพ
และอย่ากังวลกับสิ่งใด
ขอขอบคุณภาพจากกูเกิ้ล
*ถึงปีใหม่ใหม่แล้วนะแก้วขวัญ
ขวัญจะฝันฝันหาสักคราไหม
ไหมนะเธอเธอที่รักสมัครใจ
ใจทรามวัยวัยละอ่อนอย่าร้อนรน
*รนดวงจิตจิตเจ้าอย่าเฉาแห้ง
แห้งจนแล้งแล้งไร้จนไม่สน
สนว่าพี่พี่คิดถึงแค่หนึ่งคน
คนหน้ามลมลผ่องเพียงน้องนาง
*นางจะรู้รู้บ้างยามห่างพี่
พี่จะมีมีโศกบนโลกว่าง
ว่างเพราะไกลไกลเกินกว่าเดินทาง
ทางที่ร้างร้างหน้าร้างตาคน
*คนที่ฝันฝันใฝ่อยู่ไกลฟ้า
ฟ้าช่างมามาแกล้งแสร้งให้หม่น
หม่นด้วยทุกข์ทุกข์เคล้าเข้ามายล
ยลให้ทนทนไปด้วยใจตรม
*ตรมเพราะน้องน้องพรากจากลาลับ
ลับไม่กลับกลับอ้อมแขนแทนผ้าห่ม
ห่มความว่างว่างเปล่าร้าวอารมณ์
อารมณ์จมจมกาลครั้งผ่านมา
*มาปีใหม่ใหม่แท้แค่ พอศอ
พอศอ พอผ่านไปไม่เจอหน้า
หน้านวลน้องน้องลับกับวิญญาณ์
วิญญาณ์มามาพลอดจะกอดเธอ
*เธอยังเป็นเป็นที่รักผูกมัดจิต
จิตเคยชิดชิดคำพร่ำเสนอ
เสนอถ้อยถ้อยหวานฝากผ่านเธอ
เธอคงเหม่อเหม่อเหงาและเศร้าใจ
*ใจน้องนางนางอยู่คู่กับพี่
พี่คนนี้นี้ฟูมฟักรักษาไว้
ไว้ให้น้องน้องที่ลับดับโลกไป
ไปแสนไกลไกลกายใจคู่กัน
30 ธันวาคม 2552 22:37 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*เหล้ายา ลาหยุด หลุดยาก
โรคมาก หลากมี รี่หมอง
ปีใหม่ ไป่เมา เป่ามอง
ควรท่อง คล้องธรรม ค้ำทุน
*เป้าหมาย ปลายมี ปีใหม่
คนไหน ใคร่นำ คำหนุน
สุรา ซ่าส์รส ซดลุ้น
มักวุ่น หมุนวัย ไหม้วน
*คนไทย ใคร่ทวน ควรเถอะ
เปลืองเยอะ เปรอะแย่ แปรย่น
เก็บทอง กองทับ กลับท้น
เลิกจน ล้นแจก แลกใจ
คำอธิบาย
กลบท: กบเต้นสามตอน
X Y X Y XY X
ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๓ ชุด ชุดละ ๒ เสียง
สลับกันตลอดวรรค ซ้าเสียงสระ ๒ คู่
ในคำที่ ๒-๓ และ ๔-๕
เสือร้องสองเรียงเสียงราน
ก้องหาญการฮึกกึกหวน
นอนแอบแนบอิงนิ่งอ้วน
ครึกรวนครวญร่ำคำรน
บทกลอนที่เกี่ยวข้อง
เคลิ้มคะนึง(กลบทกบเต้นสามตอน) โอเลี้ยง
เรียงคำ...ร่ำเคลิ้ม...เริ่มคล้อย
พ้อคอย...พลอยคิด...พิศใคร่
ใจป่วน...จวนปลิด...จิตไป
รักใคร่...ไร้คำ...ร่ำคอย
ถ้ารัก...ทักล้อ...ทอรุ่ม
ใจอุ้ม...จุ่มอวล...จวนอ่อย
คิดร่ำ...คำร่าย...คล้ายลอย
เริ่มม่อย...รอยเหม่อ...เหลอมอง
รักปอง...ร้องป่วน...รวนเป๋อ
เพ้อเจอ...เผลอจำ...พร่ำจ้อง
ยากรั้ง...ยังร่ำ...ย้ำร้อง
ร่ำครอง...ร้องคลอ...รอเคียง
รักหวาน...ราญไว...ไล่หวั่น
ร้องบั่น...รั้นเบิก...เลิกเบี่ยง
คิดหมาย...คลายม่อย...คอยเมียง
เลิกเอียง...เลี่ยงอาย...ร่ายอิง
/////////////////////////////////////////
สุข-หม่น เลือกได้ (ด้วยกลบทกบเต้นสามตอน)
ปลิวโรย โปรยรน ปนร้าว
ขื่นผ่าว คราวพร้อย คอยเผา
ท่ามรอย ถอยล้า ท่าเร้า
จากเหงา เจ่างับ จับงัน
เก็บใจ ไกลจำ กรำจ่อม
ยอกมอม ยอมมัด หยัดมั่น
หัดหวั่น หั่นว้าง ห่างวัน
โศกพรั่น สรรค์พัด ซัดพ้อ
หนาวดึก นึกเดิน เนิ่นด้าว
หน่ายร้าว น้าวไล่ นัยหล่อ
กลัวรอน ก่อนรัก กักรอ
พิศคลอ พอคัด ผลัดควร
มวลสุด มุดสน หม่นสุข
ลองปลุก รุกปรอย ร้อยป่วน
ร่ายชื่น รื่นเชิง เริงชวน
ก็สรวล กวนซุ่ม กุมซึม
.............ญามี่///...
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
กบเต้นสามตอน สายลม แสงแดด ดอกไม้ และสายน้ำ ตราชู
ลมไหวไหลว่องล่องหวิว
โชยริ้วฉิวร่ำฉ่ำรื่น
สุขยงส่งยิ่งสิงยืน
มาชื่นมื่นชวนมวลเชย
แดดสวยด้วยซ่านดาลส่อง
เอี่ยมผ่องอ่องพาอ่าเผย
เลอค่าหล้าคำล้ำเคย
ไม่เฉยเมยช้ามาชม
มาลีมีหลากมากล้วน
เอมชวนอวลชายอายฉม
ชลพรูชูพร่ำฉ่ำพรม
ขาดตรมขมตรึงขึ้งตรอง
เพ็งอยู่ภูว์ยิ้มพิมพ์ย่าน
พึงมานผ่านหม่นพ้นหมอง
สุขปวงสรวงปันสรรค์ปอง
เฟื่องล่องฟ่องหล้าฟ้าลอย
คือใจไขจิตคิดแจ้ง
รุ้งแสงแรงสายรายสร้อย
เลิศธรรมล้ำถั่งหลั่งทอย
ทุกข์คล้อยถอยคลายถ่ายคลา
ทาบส่องถ่องสร้างทางใส
แสงใจใสจ้องส่องจ้า
สีทองส่องทัศน์ศรัทธา
สุขมาสามัญสรรพ์มี
(๑๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๙)
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
เจ็บกว่า คำจริง กิ่งโศก
คำลวง ควงหลอน คลอนล้า
เจ็บพร่า จ้าพอง จ้องเผา
อกตัน อั้นติง อิงเตา
แหลกเศร้า ร้าวฉาน รานชน
ถ้อยจริง ทิ้งใจ ท้ายจอด
ทนรับ ทับลอด ทอดร่น
รอยยิ้ม ริมแย้ม แหร่มยล
คือทน คนท้อ คอธาร
อ้าเอ๋ย เอ่ยอำ อ้ำอึ้ง
คำถ้อย คอยทึ้ง ขึ้งถ่าน
ลวงล้อ ล่อหลอน รอนราน
ซาตาน ซ่านต้อน ซ่อนตาย
มีดบั่น มั่นแบะ แม่บ่า
หล่อนฆ่า ล่าแค้น แล่นขาย
หวีดหวิว วิ้วว้าง วางวาย
คำร้าย คล้ายร่ำ คำลวง
28 ธันวาคม 2552 21:24 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*นิ่งลึก นึกร้าว หนาวรักหน่าย
เจียนตาย จ่ายตรม จมตามจิต
ขุ่นหมอง ข้องหมาง ค้างเมินคิด
แกล้งชิด กรีดช้ำ กล้ำชื่นกลาย
*นึกท้อ หนอโถม โน้มทุกข์หนัก
ห้วงรัก หักร่อน ห่อนแรงหาย
ครากอด ขอดเกลียด เครียดกรุ่นคล้าย
จากหมาย ใจหม่น จนหมองจอง
*อาจเคย เอ่ยครวญ อ่วนเคียงอก
เพ้อพก ผกผัน พันผูกพร่อง
คอยหา คราแห้ว แคล้วห่างครอง
เจอะน้อง จ้องนิด จิตนวลจาง
*พอเถอะ เผลอท้อ พ้อทุกข์พ่วง
หากลวง ห้วงรั้น หั่นรักห่าง
นึกร้าว หนาวรัก หนักร้างนาง
จรห่าง จางหาย ใจหากจำ
คำอธิบาย
กลบทคิดขึ้นโดย หลวงนายชาญภูเบศร์ (จากประชุมจารึกวัดพระเชตุพน)
กฎมีว่า
ให้ใช้เสียงพยัญชนะเพียงสองเสียงมาสร้างกลกลอนทุกวรรค โดยต้องมีสัมผัสสระ ๑-๒คู่ ในทุกวรรคของกลอน โดยไม่บังคับจุดตำแหน่งสัมผัส เพียงต้องมีให้ครบทุกวรรค
ของบทกลอนเท่านั้น
ตัวอย่าง กลอนที่เกี่ยวข้อง
รักสำรอง (ด้วยกลบทเจ้าเซนเต้นต้ำบุด)
ในกาล นานไกล เหน็บเก็บเหนื่อย
เมียงเรื่อย เมื่อยเรียง เมื่อหล่นหม่น
ดายผ่าว ด่าวผาย เดินเพลินดล
ทุกหน ทนให้ ทุกข์หุ่มครอง
คีตา ค่าตรม คมตวงขื่น
หลับตื่น ลื่นติด ฤทธิ์ตามล่อง
ปรอยหมั่น ปันหมาย ปรายเหมือนปอง
ช้ำย่อง ช่องย้ำ ช่างยาวชัน
ฝันทอ ฝ่อไถ่ ไฟท่วมฟุบ
เริงยุบ หลุบเยือน เลื่อนหยอกหลั่น
แผลเหงา เผาเงียบ เพียบหงอยพัน
ทางสรรค์ ทันซุก ทุกข์สอดทวง
ม่านเงา เมาง่าย หมายงำเหมือน
ไร้เปื้อน เลือนไป ราวปัดร่วง
กับขม กร่อยคุม กุมคลอกลวง
คือพ่วง ควงเพื่อน เคลื่อนผ่านคอย
..............ญามี่///...
//////////////////////////////////////////////////
ข่าย กลบท เจ้าเซ็นเต้นต้ำบุด ตราชู
รวยเข้าเร้าเขื่องเรื่องขุกร้าย
แขงฤทธิ์คิดรายข่ายรอบขัง
เรียงข่ายรายขุมเร่งคุ้มรัง
ขันรึงขึงรั้งขังรัดคน
ร้อยคำร่ำขานร่านโขเร้า
คึกรู้ขู่เร่าเข้ารุมขน
รันข้อนร้อนขุมรุ่มเข้ารน
โขร้อนข้อนร้นข้นแรงคุม
รวยเข้าเร้าข่มฤทธิ์คมเร่ง
คึกเร้งคิดรั้นขันรอบขุม
รวมควบรวบเคียงเรียงเข้ารุม
คนร้อนค่อนรุ่มขุมแรงเคือง
แร้วขึงรึงขันรันเข็ญรั้ง
คอยรายข่ายรังขังรอบเขื่อง
รายคนร้นไข้ไร้ความเรือง
เข็ญรุกขุกเรื่องเคืองร้ายคอย
ร้อนไข้ไร้ค่าราคาไร้
ขานไรคงร่ำคำร้องค่อย
แร้นขมรมเขาเราค้นรอย
ขื่นร่ำคำร้อยคงรอยคำ
เราคอยร้อยความรามโค้งรุ้ง
คืนรุ่งโคมรามคามรอบขำ
รับคนรนเขาเร้าขึ้นรำ
ขานเรียงเคียงร่ำคำรื่นควร
////////////////////////////////////////////////////
http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2007/10/W5923069/W5923069.html
๖. ศรัทธา สะท้าน สานทางสู้
ฟ้ารู้ ไฟรัก ฟักแรงฝัน
คงสัตย์ แค่สน คนสำคัญ
รอวัน เราไว้ ไร้วาระ
ข้อหนึ่ง ควรแน่ แค่แน่วคง
จำใส่ ใจส่ง จงสัจจะ
ท้อปน ทนปลุก ทุกข์ปะทะ
จิตกระ จ่างกรรม จำไกลจร
26 ธันวาคม 2552 23:17 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ขอฉันอยู่แบบเก่าอย่างเหงาหงอย
ไร้คนคอยข้างกายเลิกหายห่วง
ไม่ต้องเอาใจใครให้เคียงควง
ดื่มด่ำดวงใจแตกเสี่ยงแหลกลาญ
*เมื่ออกหักรักร้าวถึงคราวเคราะห์
คำมั่นเหมาะกลับแห้วสิ้นแววหวาน
วาสนาสั่งสมมานมนาน
ถึงแก่กาลพ่ายยับอับจนใจ
*เอาสิเอาเข้าเถิด....สวยเพริศพริ้ง
หล่อถูกทิ้งกลิ้งขว้างช่างเหลวใหล
หว่านเสน่ห์เล่ห์ร้ายหมายฆ่าใคร
เหยื่อหน้าไหนทดลองจากน้องนาง
*แค่อยากอยู่ลำพังหวังปกปิด
ห้องมืดมิดปิดกลอนนอนสะสาง
ไม่อยากรู้อยากเห็นเพื่อเว้นวาง
อยากคิดขวางความรู้สึกลึกเดียวดาย
*จำคำพระมีรักมักทุกข์โถม
จะหักโหมห้ามไฟไม่เหือดหาย
มีแต่เผาทรัพย์สินสิ้นวอดวาย
อาจต้องตายด้วยช้ำเพราะคำคน
*จึงขออยู่คนเดียวไม่เกี่ยวก้อย
ทางเลือกร่อยหรอนักชักสับสน
อ้างโน้นนี่สิ้นท่าฟ้าเบื้องบน
ต้องทุกข์ทนคนเดียวเปลี่ยวดวงแด
เห้ออ เวรล่ะกำ ล่ะกำ เจงๆๆ
25 ธันวาคม 2552 22:40 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ขอบคุณ น้องญามี่ ช่วยแก้คำ บทที่ 3-4
*ก้าวไปเถิด เกิดกวี มีคุณค่า
นึกออกมา คราเราแต่ง แรงใจฝัน
เหนื่อยหรือเปล่า เล่าคนเก่ง เปล่งรำพัน
แม้บางวัน พรั่นและพรึง ซึ่งทางเดิน
*ทางคดเคี้ยว เลี้ยวซ้ายขวา อย่าสิ้นหวัง
ขรุขระยัง พลั้งพลาดได้ ใช่นานเนิ่น
ต้องทนฝืน ยืนยันท้า กล้าเผชิญ
หากกลัวเกิน เดินหดหัว ตัวเมียจริง
*เป็นกวี ที่ตัวน้อย คอยฝึกหัด
ไม่เด่นชัด ขัดนัยน์ตา คร่าหลายสิ่ง
ทั้งเรื่องกาพย์ ตราบโคลง-กลอน สอนอ้างอิง
ฉันท์-ร่ายยิ่ง สิ่งต้องรู้ สู้ต่อไป
*แม้ยามนี้ มีแต่ฝัน อันไกลโพ้น
จะเหาะโหน โยนจิตแซง แฝงแรงใฝ่
ถึงวันหน้า ถ้าไม่ลับ ดับโลกไป
จะท้อไย ใส่ไฟฝัน หมั่นพากเพียร