2 สิงหาคม 2552 18:20 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
คือกลอนนี้ แต่งเอามันส์นะครับ ดังนั้น หากคำ ภาษา ที่ออกเกินกลอนแปด ต้องขออภัย เพราะเนื้อหา สิบ่ได้
แบบว่า ให้โอกาสพี่ ยาแก้ปวดหาย มาถล่ม อิอิ เห็นบอกว่า แค้นนักแค้นหนา อย่ากระนั้นเลย หากท่านใด มีวิชาความสามารถ เพลงยุทธแล้วไซร้ ไม่ว่าจะมาสำนักไหน อาทิ เส้าหลิน ง้อไบ๊ บู๊ตึ๊ง หรือ สำนักปราบมาร ทั้งหลาย
ขอเชิญผู้กล้าเหล่าจอมยุทธ มาช่วยกอบกู้ผดุงคุณธรรม เพื่อความผาสุขแห่งโลกใบนี้
1 นั่งเหม่อดาวพราวสยาย ณ ปลายฟ้า
บนยอดหญ้าเอนไหวใบไม้พลิ้ว
แสงจันทร์นวลสาดส่องละอองปลิว
ใจละลิ่วลอยล่องดั่งต้องมนตร์ (นี่มาน กลอนรัก หรือกลอนยุทธ อิอิ)
2 นึกถึงคำอาจารย์แนะวานชี้
เพลงกระบี่ล่องไหลในเวหน
จงจับจิตมังกรแกร่งแหล่งสากล
ชุมนุมพลจิตหนึ่งซึ่งเอกา
3 อย่าปล่อยให้ไฟมารผลาญเข้าแทรก
จงคัดแยกจิตธรรมเดินนำหน้า
หากอธรรมนำจิตติดมารยา
มินานช้าจักมอดม้วยด้วยจิตมาร
4 จึงกำหนดจิตเคร่งเพ่งพินิจ
ขวาซ้ายชิดมือไขว้ใจประสาน
กำหนดจิตแน่วแน่แค่ลมปราณ
กำจัดมารภายในดั่งใจจินต์
5 เฉก ร้อยแปดท่า วิชา ปราบมาร
สั่นสะท้านสะเทือนภพบรรจบสิ้น
ท่าจักรยานเหิรหาวราวปีกบิน
วิหคดิ้นรนรานขนานนาม
6 ท่าพยัคฆ์เล็บเสือเหนือจะกล่าว
ร้อนผะผ่าวเผ่นโผนกระโจนถาม
หากใครลิ้มลองเล็บเจ็บทุกยาม
ไฟลุกลามเยี่ยงไรดั่งได้ลอง
7 ท่ามังกรเหิรฟ้าพญาเหยี่ยว
กรงเล็บเลี้ยวฉีกเยื่อเนื้อสมอง
อานุภาพร้ายฤทธิ์ปลิดบั่นทอน
คงต้องนอนตายตามด้วยคร้ามเกรง
8 ท่าหมัดวายุบรรลุเป้าหมาย
หากมิตายยามนี้ที่ว่าเก่ง
คงมิเกินวันหน้ายามข้าละเลง
วายุเร่งทอร์นาโดซัลโวไว
9 ท่าหมัดยูไลยอดเยี่ยมเปี่ยมพระเจ้า
เหิรเวหาวชาวยุทธสุดต้านได้
ฝ่ามือพระเจ้าราวี ณ ที่ใด
ไม่บรรลัยก็ม้วยมอดรอดไม่มี
10 ท่าบาทาไร้เงาเฝ้าสยบ
เหนือพิภพใต้หล้าโลกานี้
ต่างยกย่องยิ่งเยี่ยมเทียมปฐพี
เกินจะมีใครปราบกำราบลง
11. ท่าดัชนีนิ้วชี้อินทรีย์ดับ (อินทรีย์ คือ ร่างกาย)
แสงวาบวับวิบว่องร้องเสียงหลง
คือนิ้วเทพอัสนีมาชี้ตรง
มาเจาะจงกลางใจไร้ทางรับ
12. อาวุธลับมีดสั้นอันลือชื่อ
นี่ก็คือ มีดคิ้มฮวงทะลวงดับ
ดั่งคลื่นโถมโรมฤทธิ์ประชิดทับ
เพียงแค่สับมีดแล่นแม้นถึงตาย
13. ท่าไทเก๊กเหล็กไหลยังไหวอ่อน
อรชรอ่อนลิ่วพลิ้วสยาย
รุกเหมือนรับรับคือรุกปลุกความตาย
แก่ผู้หมายกรายใกล้ไร้ชีวี
14 ท่าเพลงดาบสายฟ้าผ่าโลกันต์
ปฐพีสวรรค์พรั่นวิถี
อานุภาพแรงร้ายทำลายโลกี
เพลงดาบนี้ใช้เมื่อเผื่อคับขัน
15 รวมวิชาท่าปราบมารผสานจิต
มุ่งสถิตย์ควบคู่ประตูสวรรค์
คว้ากระบี่ขี่ม้าอาชาฯพลัน
กระบี่นั้นเหิรไปดั่งใจปอง
16 เพื่อกำราบมารโฉดแสนโหดเหี้ยม
มากล้นเปี่ยมวิชามาสนอง
เหล่าจอมยุทธล้มตายมาก่ายกอง
ข้าจำต้องสำแดงตน...รู้ผลกัน
16 บทพอเน้ออ หวังว่า คงจะสมใจ ได้มาถล่ม อิอิ
30 กรกฎาคม 2552 07:47 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ฤา สิ้นรักร้างเล่ห์สิเน่หา
ผิมายาหัวใจเพียงใฝ่ฝัน
จวบพ้นเดือนเชือนเฉยเคยสัมพันธ์
แท้นิรันดร์ร้างไร้หวังได้ครอง
ฤา บุพเพพ่ายบุญมาหนุนเกื้อ
จึงคงเหลือเศษซ้ำฟ้าร่ำร้อง
ตกสวรรค์วันลาน้ำตานอง
เมฆไหลล่องลดต่ำกระหน่ำใจ
ฤา ทางรักหักกลบพบทางร้าง
ผิแผ้วถางวิถีวิธีไหน
ถึงป่าเขาเหล่าพนาแม้นว่าไพร
มีดพร้าใหญ่แผ้วถางพบทางเดิน
ฤา ทางใจไร้เส้นจึงเว้นว่าง
ทุกก้าวย่างเหยียบไปใจสะเทิ้น
ไร้ชีวิตทิศทางระหว่างเดิน
น่ากลัวเกินสิ่งสรรค์มาบรรยาย
ฤา สิ้นไร้สิเน่หาด้วยอาภัพ
ฟ้าประดับดวงดาวพราวสยาย
เราเอกาเดี่ยวโดดเหมือนโทษตาย
ขังแม้กายใจสลายมิคลายตรม
ฤา เวลาวารีไร้ที่กลับ
ไปลาลับล่วงลอยอกพลอยขม
เหม่อธาราฟ้ากว้างเคว้งคว้างคม
นึกนิยมธรรมชาติมาวาดวอน
ฤา ฤทัยนารีไร้ที่กลับ
ผิไปลับลิบหรี่โศกีถอน
อกสะอื้นกลื่นกล้ำพร่ำเพลงวอน
มิคลายคลอนฤทธิ์เพ้อละเมอรัก
ฤา ชะตาฟ้ากำหนดมีบทสร้าง
แต่ละอย่างยิ่งยวดปวดใจหนัก
ถึงหนาวลมห่มดินมิสินรัก
แอบหวังภักดิ์คู่ครองคู่ทองธรรม
24 กรกฎาคม 2552 22:15 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
เจ้าดอกหญ้างามแย้มแต้มต่างสี
สดขจีขาวนวลชวนใฝ่ฝัน
ทั้งหลากสีดีเด่นเน้นพงศ์พันธ์
ด้วยเจ้านั้นเกิดมาน่าภิรมย์
แม้นโลกหล้าธานินดินและฟ้า
ไม่เห็นค่าคู่ควรล้วนไม่สม
อ้างตำหนิติติงอิงโสมม
เปรียบโคลนตมต่ำต้อยน้อยควรมอง
ถึงใครใครไร้เหลียวแลแม้หยิบยก
เห็นสกปรกโสโครกโลกหม่นหมอง
แต่ตัวฉันฝันใฝ่หมายประคอง
ถือเป็นของสูงค่าบูชาดิน
เจ้าดอกเอ๋ยดอกหญ้าที่น่ารัก
ฉันพร้อมพรักถนอมน้อมถวิล
ให้สดสวยพราวพร่างแนวทางดิน
ไม่ต้องบินสูงฟ้าท้าตะวัน
เพียงแค่เป็นดอกหญ้าคราโลกร้าว
สีสกาวเหลืองส้มพรมไอฝัน
ขับโลกโศกฟื้นคืนชื่นชีวัน
หวังแบ่งปันสรรค์สร้างชี้ทางเดิน
กลิ่นดอกหญ้าหอมหวลมวลแมกไม้
สดไสวอาณาน่าสรรเสริญ
เป็นดอกดินดอกหญ้าน่าชมเพลิน
ไม่สูงเกินกว่าเอื้อมจนเหลื่อมล้ำ
ยามเจ้าเศร้ากล่าวแกล้งแสร้งทำสุข
เพื่อปลอบปลุกรอยยิ้มจนอิ่มหนำ
หากแท้คอยปรอยฝนหล่นพร่างพรำ
กลับยอมทำเฉกเช่นเป็นสำราญ
เพราะไอดินกลิ่นล้วนชวนหลงไหล
กลิ่นดวงใจแกร่งกล้าน่ากล่าวขาน
เจ้ายืนหยัดมั่นแท้แด่อุดมการณ์
ดอกเบ่งบานดอกหญ้าพาโลกงาม...