14 มกราคม 2553 20:48 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*เธอจากไปคราวนั้นพลันอ้างว้าง
อ้างว้างอย่างว่างเปล่าร้าวใจเหลือ
เหลือความรักเก่าหนุนคอยจุนเจือ
จุนเจือเยื่อใยซ่อนก่อนอำลา
*อำลาไปให้รู้อยู่ว่ารัก
รักเธอนักรักเธออยากเจอหน้า
หน้าคนเคยกกกอดตลอดมา
มาร้างลาวันนี้พี่ช้ำทรวง
*ทรวงคงยังคอยเฝ้าเอาใจใส่
ใส่ลงไปทุกสิ่งยิ่งห่วงหวง
หวงแทบบ้าคราหม่นจากคนลวง
ลวงจนดวงใจแหลกแทรกมารยา
*มารยาน้องทำให้นอนไม่หลับ
หลับแล้วกลับตื่นครวญรัญจวนหา
หาคนดีจนผอมตรอมน้ำตา
น้ำตามาไหลรินกินไม่ลง
13 มกราคม 2553 10:37 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*งงจนมึนฝืนแต่งแรงหมดคิด
แจงถูกผิดติดกลอนป้อนคำแหว่ง
แหว่งคำป้อนกลอนติดผิดถูกแจง
คิดหมดแรงแต่งฝืนมึนจนงง
*เรียงร้อยศัพท์จับลงปลงใจแล้ว
คงไร้แววแจ๋วสวยด้วยเพราะหลง
หลงเพราะด้วยสวยแจ๋วแววไร้คง
แล้วใจปลงลงจับศัพท์ร้อยเรียง
*พอเพียงผ่านกานท์เสียงเลี่ยงคำผิด
เอียงเอนนิดผิดไปไยต้องเถียง
เถียงต้องไยไปผิดนิดเอนเอียง
ผิดคำเลี่ยงเสียงกานท์ผ่านเพียงพอ
*ดูฝากบอกออกประเด็นเห็นความยาก
เว้นคำหลากมากรสกลบทเด่น
เด่นกลบทรสมากหลากคำเว้น
ยากความเห็นประเด็นออกบอกฝากดู
12 มกราคม 2553 10:55 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*แทบไม่เหลือภาพฝันในวันเก่า
ก่อนสองเราห่างไกลสุดใฝ่หา
หากรักนั้นจบกันวันอำลา
ร้าวเกินกว่าคืนดีดั่งที่เคย
*คงไม่มีสิ่งใดมอบให้อีก
อาจต้องหลีกลี้หน้าไม่กล้าเผย
เพราะว่าชะตาต่ำไร้คำเปรย
เปล่าประโยชน์ใดเลยจะเอ่ยคำ
*ขอแค่ฝันวันล้าสักคราหนึ่ง
ในความคิดคำนึงซึ่งถลำ
ลึกเกินกว่าถอนใจเมื่อไม่จำ
เจ็บจึงซ้ำซ้อนอยู่เพียงผู้เดียว
*ดื่มด่ำความวังเวงและเคว้งคว้าง
คืบคลานอย่างช้าช้าพาห่อเหี่ยว
ห้วงสำนึกภายในป่ายปีนเกลียว
กอดเศษเสี้ยวรักร้าวอย่างยาวนาน
*น้ำตาเอ่อเผลอไหลหล่นใจหมอง
เมื่อเป็นรองเขาหมดสิ้นบทหวาน
หวังแค่ฟื้นยืนหยัดทนทัดทาน
ท่ามถ้อยคำประหารร้าวรานทรวง
8 มกราคม 2553 21:39 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ฉันน่ะคิดฟุ้งซ่านอยู่นานแล้ว
เรื่องกินแห้วกินเผือกเลือกไม่ไหว
เกิดมาหล่อน้อยนักจักทำใจ
หล่อเมื่อไรเลือกได้สบายครัน
*แถมน่ะแถมดำดีสีไม่ตก
เห้อตลกหน้าตาว่าอย่างนั่น
ดั้งเล็กไปเกิดช้าว่าไม่ทัน
หรือสวรรค์ปั้นเล่นเล่นไม่เน้นจริง
*อีกทั้งจนตลอดชาติอนาถแท้
สาวไม่แลไม่มองไม่ต้องใจหญิง
เอ่อคนสวยอย่าตำหนิมาติติง
ถ้าถูกทิ้งอย่ามาง้อ...ขอคบเลย เชอะๆๆ เชอะๆๆ
*อยากจะเชอะแชอะเชอะ เธอคนสวย
ชอบคนรวยคนหล่อพอเขาเฉย
ต้องฟูมฟายทุกครั้งเหมือนดั่งเคย
จำต้องเผยมาดพระเอกอเนกอนันต์
*จึงหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเป็นโหล
พร้อมโตโต้ (Toto)อีกผืนเห็นยืนสั่น
กลัวน้ำตาท่วมเมือง...เป็นเรื่องกัน
ด้วยเพระฉันหวังดีแท้....นะแม่คุณ
8 มกราคม 2553 07:23 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
กลบทสร้อยสน แบบที่ 2
*โอ้ใจ ใจเราฝัน ถึงวันเก่า
เก่าก่อน ก่อนนั้นเรา เฝ้าใฝ่ฝัน
ฝันหา หาคราใด ยามไกลกัน
กันเหมือน เหมือนฟ้ากั้น ขีดคั่นลง
*ลงคิด คิดถึงนัก คนรักข้า
ข้าครวญ ครวญใฝ่หา คล้ายว่าหลง
หลงถ้อย ถ้อยรำพัน อันซื่อตรง
ตรงใจ ใจพะวง ชวนหลงตาม
*ตามแต่ แต่วาสนา จะพาช่วย
ช่วยชี้ ชี้อำนวย อวยจิตหวาม
หวามล้ำ ล้ำเพียงหนึ่ง ซึ่งคนงาม
งามพบ พบต้องถาม เจ้าทรามวัย
*วัยวัน วันล่วงเลย ปีเลยผ่าน
ผ่านเหงา เหงาเนิ่นนาน ยากต้านไหว
ไหวหวั่น หวั่นเพราะห่วง ยอดดวงใจ
ใจพี่ พี่มอบให้ ไม่เปลี่ยนแปลง
Lovers
0 คน เลิฟกวีน้อยเจ้าสำราญครับ
Calendar
หน้าส่วนตัว
3597
