21 มกราคม 2553 21:30 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*คิดถึงนะ รู้ไหม อยู่ไกลนัก
คิดถึงคำ สลัก เป็นสักขี
คิดถึงถ้อย ลำนำ พร่ำวจี
คิดถึงคน แสนดี ที่ห่างตา
*คิดถึงความ ละมุน อยากหนุนแนบ
คิดถึงแบบ ห่วงใย และใฝ่หา
คิดถึงเหมือน สิ่งเลิศ เทิดบูชา
คิดถึงเพียง กานดา ตั้งท่าคอย
*คิดถึงฝัน แสนหวาน อันซ่านซึ้ง
คิดถึงจึง เพรียกหา คราเหงาหงอย
คิดถึงเธอ เกินใคร จนใจลอย
คิดถึงกลอย เนื้อนิ่ม ยิ้มละไม
*คิดถึงคน เปิดเผย เอ่ยคำขาน
คิดถึงกาล วานวัน อันชิดใกล้
คิดถึงคน เพียงหนึ่ง แอบซึ้งใจ
คิดถึงหมด ฤทัย มอบให้เธอ
20 มกราคม 2553 23:32 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*ห่างไกลกาย สุดขอบฟ้า คราไกลห่าง
ห่วงใยนาง เกินกว่าใคร เยื่อใยห่วง
ทวงถามคำ รำพันถึง จึงถามทวง
จันทร์เจ้าจวง อย่าหงอยเหงา นะเจ้าจันทร์
*เหน็บหนาวไหม สายลมโชย โปรยหนาวเหน็บ
ฝันว่าเก็บ ดาวบนฟ้า ฤาว่าฝัน
ตาวันรอน ผ่อนแรงล้า สิ้นตาวัน
เวลาผัน อาจหักเห เพียงเวลา
19 มกราคม 2553 22:42 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*เกิดเป็นเสือ เหนือไพร ยิ่งใหญ่เสือ
กลับสิ้นท่า ไม่เหลือ เมื่อหมดท่า
เคยเทียมฟ้า อาจหาญ ทัดทานฟ้า
ครารักพัง ดังว่า ชีวาพัง
*เก่งกล้าหด จนตรอก บอกหัวหด
ไร้แม้หวัง รันทด ลดความหวัง
เธอมาชัง ครั้งนี้ ทีท่าชัง
จำต้องนอน ขดขัง ยังที่นอน
*เสือร้องไห้ ไม่แกร่ง แรงโหยไห้
จึงทอดถอน อาลัย จำใจถอน
ยังอาวรณ์ คำลา แสนอาวรณ์
ถึงคราวซวย ม้วยมรณ์ เกิดตอนซวย
18 มกราคม 2553 22:46 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ว่าด้วยกลบท ตรลบจักราล
หรือ เรียกอีกอย่างว่า
กลบท ยอกย้อนซ้อนกล นั่นเอง
*ใจดวงหนึ่งตรึงตรามามอบรัก
ฟ้าสลักภักดิ์ปองครองสงวน
หน้าใบผ่องยองใยวิไลนวล
ไหวหวั่นชวนป่วนมองจ้องกานดา
*กานดาจ้องมองป่วนชวนหวั่นไหว
นวลวิไลยองใยผ่องใบหน้า
สงวนครองปองภักดิ์สลักฟ้า
รักมอบมาตราตรึงหนึ่งดวงใจ
*ครวญรำพันฝันใฝ่ได้เคียงคู่
ไยอดสูรู้ชะตาค่าควรไม่
ใสแก้มนางพลางพิศติดฤทัย
สถิตใจในภาพกำซาบทรวง
*ทรวงกำซาบภาพในใจสถิต
ฤทัยติดพิศพลางนางแก้มใส
ไม่ควรค่าชะตารู้อดสูไย
คู่เคียงได้ใฝ่ฝันรำพันครวญ
17 มกราคม 2553 21:03 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*คนค้นคำ ทวนถ้อย เรียงร้อยรื่น
เด่นดาษดื่น คำเป็น-ตาย ล้วนหลากหลาย
รับ-รองเร่ง ส่งต่อ มีมากมาย
สื่อสร้างสาย สัมพันธ์ แก้วกลอนกานท์
*เริ่มเรียนรู้ สามัญ เอกเอ่ยอ้าง
โททำทาง ตรีต่อ เสียงสืบสาน
ตรึกตรองตาม จัตวา จดจำจาร
มอบมวลมาน ลงไป ไว้แวววาว
Lovers
0 คน เลิฟกวีน้อยเจ้าสำราญครับ
Calendar
หน้าส่วนตัว
2191
