9 กรกฎาคม 2553 14:25 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
หากพินิจดูถ้อยเห็นร้อยฉาก
ลมลวงปากเผยพร่ำทำเป็นห่วง
หากแกะเปลือกนอก-ในเห็นไส้กลวง
อาจคลายบ่วงเสน่ห์จากเล่ห์กล
ทั้งท่วงท่าพาทีเป็นที่หนึ่ง
คำหวานซึ้งล้ำลึกคล้ายฝึกฝน
เหมือนคาถาวิเศษร่ายเวทมนตร์
หลอมใจคนให้หลงลงจังงัง
เธอเปรียบเหมือนแม่มดคอยทดสอบ
หากคำตอบผิดพลาดขาดมนตร์ขลัง
เราหลงเล่ห์มายาว่าจริงจัง
จึงพลาดพลั้งตกหลุมนอนกลุ้มใจ
ไม่อาจรู้ต้นสายทั้งปลายเหตุ
กลับติดเลศมารยาความสาไถย
หน้าซื่อซื่อหรือว่าซาตานใด
ซ่อนแฝงไว้ด้วยรักยอมภักดี
แท้เพียงภาพเพ้อฝันที่ฉันพบ
กอดจูบซบซากเงาเท่าภูตผี
ไร้เท็จจริงสิ่งใดก็ไม่มี
กี่วันปีมืดบอดยามกอดเกย
กว่าจะเห็นเนื้อแท้จนแพ้พ่าย
ช่างโหดร้ายยิ่งนักนะรักเอ๋ย
หากระแวงสักนิดพอชิดเชย
ย่อมลงเอยแบบสุขทุกเวลา
เพราะลุ่มหลงไว้ใจเกินไปนัก
จึงเจ็บหนักทุกวันฝันผวา
ยิ่งประสบสิ่งหนึ่งที่ตรึงตรา
เป็นมายาแยบยลทุรนทุราย
ขออำลาหมอกควันในวันพรุ่ง
เพื่อจะมุ่งให้สุดสู่จุดหมาย
พบแสงสีเรืองรองส่องประกาย
แทนลวดลายงามตา...มายารัก
5 กรกฎาคม 2553 12:01 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
เชิญรับฟังได้ที่
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=doodeena&month=07-2007&date=27&group=1&gblog=14
ขอวิงวอนสายลมลอยพรมพร่าง
จงนำทางทุ่งทองอย่าหมองเศร้า
โปรดหวนรักรำพึงซึ่งสองเรา
พี่คอยเฝ้าคิดถึงคะนึงครวญ
เสน่หาอาลัยมิได้หยุด
แม้สิ้นสุดเส้นทางแค่บางส่วน
คำสัญญาจากกันลมรัญจวน
ยังโหยหวนรวงข้าวโน้มน้าวใจ
เคยชิดชมนวลปรางค์แก้มนางกรุ่น
สายลมหมุนพัดพาขอบฟ้าใส
ลอยไปถึงแห่งหนตำบลใด
หวังแค่ได้เจอเจ้าเพียงเท่านั้น
เห็นดอกจานบานเบ่งเร่งโรยร่วง
ข้าวเต็มรวงเหี่ยวเฉาอกเราสั่น
ใบไม้ปลิวลิ่วล้อเศร้าพอกัน
กระซิบมั่นวันวานคงผ่านเลย
ว่าจะฝังรอยเรียวร่วมเคียวคู่
ไร้เจ้าอยู่โหยหาเกินกว่าเผย
กลิ่นเรือนผมลมพัดสะบัดเย้ย
จะเอื้อนเอ่ยออดอ้อนอกร้อนรน
ร้องโหยหวนครวญจิตเฝ้าคิดถึง
เพ้อรำพึงซึ้งค่าเวลาหม่น
ขอลมกล่อมเอวกลมฝากลมวน
เว้าวอนจนน้องขานคืนบ้านนา
มองเดือนนวลป่วนใจจนไหวอ่อน
แสงเดือนรอนอ่อนใจอาลัยหา
คิดถึงถ้อยรอยหวานครั้งผ่านมา
สัมพันธ์คราฝังรอยรักกลอยใจ
หวนรำพันวันวานยังพาลข่ม
ครั้งดอมดมชมชื่นกว่าคืนไหน
กลิ่นละมุนหนุนแนบแอบอุ่นไอ
กู่สุดไกลหวนมาสัญญากัน
31 พฤษภาคม 2553 09:21 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
*หมายเหตุ....
ก่อนที่คนเราจะมีความรัก จำเป็นจะต้องศึกษาให้ดีเสียก่อน
เผอิญว่า...ผมกะว่า จะสอบ ก.พ อ่ะครับ จริงๆ มานมะเกี่ยวกานเล้ยยย กะความรัก ทว่า คิดชื่อเรื่องใหม่ๆ ไม่ออก อ่ะจิ เลยเอาคู่มือสอบ ก.พ มาเป็นแนวทาง แหะๆๆๆ ก็ว่ากัน สรุปว่า ก่อนจะมีรัก ถ้ามีคู่มือ หรือได้ศึกษาก็คงดีกว่า เผื่อว่า จะสอบผ่านความรักได้ แหะๆๆ ขอให้โชคดี เด้ออ ท่านทั้งหลาย
หากว่ามีคู่มือหนังสือรัก
ย่อมประจักษ์รักแท้ยากแค่ไหน
พร้อมเจาะลึกกระชับความฉับไว
รู้ก่อนใคร...ควงกันจนวันตาย
ความรู้ความสามารถต้องอาจหาญ
เทคนิคการพลิกแพลงแจงเป้าหมาย
แนวข้อสอบยากเย็นเห็นสบาย
เข้าใจง่ายคนหลอกชอบยอกย้อน
อีกทั้งครบเนื้อหาสาระเปี่ยม
วิเคราะห์เยี่ยมจากครูผู้ฝึกสอน
อธิบายหลายตรลบครบวงจร
เปิดติวว่อนวิชาภาษาใจ
มีสรุปเหตุช้ำระกำแผล
ผลรักแย่ขื่นขมระทมไหม้
พร้อมเปรียบเทียบอุปมาอุปไมย
รวมเงื่อนไขสัญลักษณ์...หักอกกัน
ยกระดับราชการหน่วยการรัก
นำเชิงตรรกศาสตร์คนวาดฝัน
เจาะแนวสอบสบตาล่าสุดนั้น
ยิ้มผูกพันธ์ซื่อตรงคงผ่านเกณฑ์
เรียงลำดับนิยามเพื่อถามไถ่
เติมหัวใจชมพูเคียงคู่เด่น
อานุภาพความเหงาทุกเช้าเย็น
ใฝ่ฝันเห็นคนไกลอย่าใจดำ
แบบฝึกหัดรักใครให้ถูกต้อง
พร้อมรับรองพองามห้ามถลำ
ทางกระทรวงห่วงใยไม่ปิดงำ
ไม่แอบอำอ้ำอึ้งรำพึงทาย
สถาบันมั่นคงเจาะจงแล้ว
โปรดแน่วแน่เถิดหนาอย่าหนีหาย
ขอเอาความองอาจแห่งชาติชาย
เป็นสื่อสายเสน่หา...ว่ารักจริง
25 พฤษภาคม 2553 10:02 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
กลบท หงส์ทองลีลา หรือ กวางเดินดง
ฉันเอ๋ยซึ้ง คำรัก สลักเสลา
เธอเอ๋ยเล่า ซึ้งใจ บ้างไหมหนอ
ฉันเอ๋ยร้อง โหยหา มิกล้าพอ
เธอเอ๋ยรอ สักพัก เรื่องรักเรา
ฉันเอ๋ยคอย คว้าฝัน เผื่อมันหล่น
เธอเอ๋ยทน หน่อยหนา อย่าพึ่งเฉา
ฉันเอ๋ยเก็บ กอบกำ ทุกค่ำเช้า
เธอเอ๋ยเข้า ใจบ้าง อย่าหมางเมิน
ฉันเอ๋ยมี แต่ใจ กับไฟฝัน
เธอเอ๋ยหวั่น กี่ครั้ง ยังขาดเขิน
ฉันเอ๋ยแสน เหนื่อยใจ ในทางเดิน
เธอเอ๋ยเพลิน หรือล้า เวลานี้
ฉันเอ๋ยขอ รักแท้ มิแปรผัน
เธอเอ๋ยมั่น เพียงใด หรือใฝ่หนี
ฉันเอ๋ยภาวนา ทุกนาที
เธอเอ๋ยที่ ต้องการ ทุกวารวัน
9 พฤษภาคม 2553 14:49 น.
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
ผมก็จะกลับบ้าน ราวๆ 16-17 เดือนนี้
อาจไม่ได้ใช้เน็ต ดังนั้น จึงขออนุญาต มาบอกกล่าว
และผมก็แต่ง แนวกลอนตลาด ถ้าอ่านแล้ว
ดูเจื่อนๆ ปะแร่มๆๆ ก้ขออภัยด้วย
โอ้นกนาปลาปูมีคู่ชื่น
ดูดาษดื่นเด่นดีมีสีสัน
บินฉวัดเฉวียนเฉี่ยวพัลวัน
เป็นสวรรค์ของสัตว์ทะมัดทะแมง
ท่ามบ้านนาป่าดอนมีขอนไม้
ดูช่างไร้มารยามาแอบแฝง
เหล่าชาวนาหาหนูร้องกู่ตะแบง
คนขายแรงแข่งงานในบ้านนอก
หลายหลายคู่กระจู๋กระจี๋ดีดัก
เป็นความรักจริงใจมิใคร่หลอก
เมื่อถึงคราหน้าฝนหล่นระลอก
เป็นคลื่นออกให้เห็นเด่นกลางนา
ดูสนุกสนานสำราญรื่น
และสดชื่นแจ่มใสในประสา
บ้างไล่จับปูหอยทยอยมา
บ้างก็คว้าของพะรุงพะรังเชียว
เจ้าหมาน้อยชื่อด่างทำวางมาด
เดินนวยนาดหน้าแสยะยามแบะเขี้ยว
ประเหมือนหนึ่งเสื่อโคร่งเห่าโกรงเกรียว
อีกประเดี๋ยวป่าจะราบคาบเป็นกอง
เจ้าของหมามาไล่มันไม่สน
เห่าเสียจนขนลุกซ่าน่าสยอง
ได้แต่ยิ้มปลอบใจไม่อยากมอง
คิดลองของกับหมาระอาตน
กลับไปเตรียมสำรับและกับข้าว
พวกหนุ่มสาวเดินมาทำหน้าหม่น
ได้ปูหอยน้อยนิดระอิดระอาปน
จึงได้ขนอาหารมาทานกัน
เป็นความรักพี่น้องร่วมท้องแม่
เป็นรักแท้เห็นได้มิใช่ฝัน
เพียงปลาปูหนูนาเอามาปัน
คือสวรรค์บ้านนอกอย่าบอกใคร
Lovers
0 คน เลิฟกวีน้อยเจ้าสำราญครับ
Calendar
หน้าส่วนตัว
1837
