13 สิงหาคม 2547 18:27 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตนี้ มีค่า ด้วยความหวัง
มีพลัง ตั้งใจ ใฝ่ศึกษา
ด้วยความเพียร เรียนหมั่น ท่องตำรา
เพราะคุณค่า ของคน คือ ตัวเอง
๒ หนังสือดี มีคุณ เอนกนับ
ต้องท่องรับ นับค่า มหาศาล
อ่านให้เยอะ เหมือนเคยเจอะ เป็นตำนาน
เพราะโบราณ ว่ามา แต่นานนม
13 สิงหาคม 2547 17:49 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตกู กูก็รู้ ว่าตกอับ
ด้วยความรัก มาพัง บั่นสลาย
หากไร้รัก ในชีวิต คงต้องตาย
ร่างมลาย กลายเห็น เป็นธุลี
๒ ด้วยไร้เพื่อน ขาดแฟน มาแหนหวง
ด้วยขาดดวง ทรวงใจ ให้เพ้อหา
ด้วยขาดรัก ปักอก ตรงอุรา
ขาดแล้วซึ่ง วิญญาณ์ ในร่างตน
13 สิงหาคม 2547 17:39 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตนี้ มีดี ที่ตรงไหน
ชีวิตใคร ชีวิตมัน หวั่นผวา
แต่ต้องใช้ ชีวิต ให้คุ้มค่า
ทั้งเวลา นาที นี้มีคุณ
๒ แม้ชีวิต นี้แย่ มาแต่ไหน
ชีวิตใคร ชีวิตมัน นั้นต้องสู้
ความคิดดี มีใช้ ด้วยความรู้
จะขออยู่ เพื่อสร้าง เพื่อจรรโลง
13 สิงหาคม 2547 17:35 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ รู้มั้ยกลอน กลอนมั้ยรู้ อยู่ที่จิต
ด้วยความคิด คิดความด้วย ช่วยให้เพ้อ
รักสุดใจ ใจสุดรัก มักอยากเจอ
ด้วยใจเผลอ เผลอใจด้วย ช่วยแต่งกลอน
๑ แต่งกลอนนี้ นี้กลอนแต่ง บ่แปลงผัน
ชอบแต่งมัน มันแต่งชอบ ปลอบจรรโลง
ขอให้กลอน กลอนให้ขอ นั้นยืนยง
ช่วยจรรโลง โลงจรรช่วย ให้โลกงาม
10 สิงหาคม 2547 16:56 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ เพื่อนคนนี้แสนดีดีอย่างนั้น
ส่วนแฟนฉันก็ดีดีอย่างนี้
มีทั้งเพื่อนทั้งแฟนที่แสนดี
ขอบคุณเธอที่แสนดีและเพื่อนเยา (เรา)
๒ รู้หรือมั้ยเพื่อนเรามาเผาเรือน
เมื่อยามเพื่อนมีใจกับแฟนเรา
เพื่อนเคยดีแฟนเคยดีมีแล้วเศร้า
ไม่มีเธอและเค้านั้นยังดี
หน้าส่วนตัว
941
