8 กรกฎาคม 2547 21:19 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ธารน้ำไหลไปมาน่าชมนัก
สายน้ำจากฟากฟ้าพาใจชื่น
หยาดน้ำฝนพรมมาให้หญ้าฟื้น
พรมสู่พื้นชื่นใจในไอดิน
8 กรกฎาคม 2547 02:08 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ อันกวีมีรักมักให้เจ้า
มักให้สาวเจ้ารู้อยู่ว่าหวง
บอกกับเธอเพ้อให้ด้วยใจห่วง
บ่ได้ลวงหลอกเจ้าเฝ้ารักเอย
7 กรกฎาคม 2547 01:38 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ คำว่ารักจากปากยากจะบอก
คำว่ารักจากใจให้เสมอ
คำว่ารักจากทรวงห่วงนะเออ
แต่คำรักอยากเจอว่ารักจริง
7 กรกฎาคม 2547 01:32 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ถึงจะไกลใช่ใจไกลไปดอก
อยากจะบอกออกจากปากคนไกล
ให้เธอรู้อยู่แก่จิตคิดไฉน
ถึงจะไกลแต่กายใช่ใจตน
7 กรกฎาคม 2547 01:25 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ด้วยดวงตามาพบประสบพักตร์
ด้วยความรักจักให้ใจสนอง
ด้วยความดีมีให้ใจลำพอง
ด้วยเราสองตรองเห็นเป็นรักเอย
หน้าส่วนตัว
720
