8 กรกฎาคม 2547 21:42 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ เกิดเป็นชายชาตรีศักดิ์ศรีสูง
หาได้จูงยูงงามตามวิถี
ศักดิ์ศรีชายได้มาท่านว่าดี
ผู้มั่งมีศรีชาติศาสตร์อาคม
8 กรกฎาคม 2547 21:36 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ อำไพแก้วแววใสในใจฉัน
ดวงแก้วนั้นผันผวนชวนใจเพ้อ
ดวงแก้วตามาจ้องตรองมองเธอ
ดวงใจเพ้อถึงเธอนะเออใจ
8 กรกฎาคม 2547 21:30 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ด้วยความหวานปานหยาดระรวงผึ้ง
สุดหวานซึ้งพึ่งใจให้ติดหวัง
สะกดจิตสะกดใจในพวัง
ด้วยความหวังบ่พังโครมโหมรักเธอ
8 กรกฎาคม 2547 21:25 น.
กวี ณ เมืองคอน
๓ สายน้ำลึกนึกถึงซึ่งความคิด
ด้วยตั้งจิตคิดไว้ในใจคน
หากคิดดีมีคุณช่วยหนุนตน
ลึกสุดค้นคนบ่เจอเพ้อในใจ
8 กรกฎาคม 2547 21:22 น.
กวี ณ เมืองคอน
๒ ธารสายน้อยค่อยไหลไปตามสาย
ธารน้ำไหลใจหวังพวังหวิล
ธารน้ำนี้มีค่าราพื้นดิน
ธารโดนหินดินโดนฝนปนสายชล