22 กรกฎาคม 2547 14:49 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ผมมีกลอนวอนให้ใจพี่ฟัง
เป็นความหลังหวังให้ใจนึกถึง
เหมือนความฝันผันเปลี่ยนสำเนึยงจึง
อยากบอกซึ้งถึงเธอเพ้อหัวใจ
๒ บอกไปว่าแก้วตามาหนีจาก
จำต้องพรากจากเธอเพ้อใจหาย
ทั้งที่รักปักทรวงดวงฤทัย
ยังจากไปไกลตาอาดูรทรวง
21 กรกฎาคม 2547 19:37 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ อยากแต่งกลอนไว้ให้พี่เบนซ์อ่าน
ทุกวันวานอ่านไปใจคิดถึง
มันไม่เกี่ยวเสี่ยวใจไปให้ซึ้ง
อยากรำพึงถึงใครให็พี่ฟัง
๒ ฟังฟังฟังดังดังฟังฟังไว้
จำติดใจในอกตระหนกพัง
คิดสิติดบ่ผิดใจในความหวัง
อยากให้นางฟังไว้ในสำเนียง
18 กรกฎาคม 2547 23:21 น.
กวี ณ เมืองคอน
น้องแอม
๑ บอกรัก...ผ่านthaipoem
รักจากคนไร้nameคน คนนี้
รักจากใจ...รับหรือเปล่าคนดี
รักเธอทุก ทุกที...ทุก ทุกเวลา
กวี ณ เมืองคอน
๒ รักก็รักมักให้ด้วยใจซื่อ
เหมือนหนังสือสื่อให้ใจศึกษา
เหมือนต้นไม้ได้น้ำช่ำอุรา
รดรินราถาพิ้นผืนแผ่นดิน
น้องแอม
๓ รักใส ใสจากใจเราทั้งผอง
รักเรืองรองรุ่งโรจน์ดุจหินผา
รักพี่น้องปรองดองทุก ทุกครา
รักทุกคน...รักนะ...รักจากใจ
กวี ณ เมืองคอน
๔ รักน้องพี่นี้เหมาะเสนาะจิต
อย่าได้คิดติดใจในวาจา
ชายอวดคำย่ำเกรงเปล่งสัญญา
บอกว่าอย่าสัญญาแค่ปากลม
น้องแอม
๕ น้องรักพี่ พี่รักน้องนี้ไม่ผิด
แต่หากคิดอื่นไกลไม่เหมาะสม
พี่รักน้อง รักเช่นเดิมมิตรอมตรม
แต่ถ้ารักเพราะอารมณ์...มิว่ากัน(อิอิ)
กวี ณ เมืองคอน
๖ พูดอย่างนี้พี่คิดคิดนะน้อง
แต่ครรลองป้องกันมั่นว่าขาน
รักของพี่มีให้ตามวันวาน
รักน้องนั้นมั่นเรียนเพียรเขียนกลอน
น้องแอม
๗ ขอบคุณค่ะ...ความรักที่มอบให้
น้องคนนี้ตอบแทนไปรักปอน ปอน
รักกัน...รักแบบ...พี่รักน้อง
รักแบบไม่เว้าวอนไม่วุ่นวาย
16 กรกฎาคม 2547 19:59 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ เป็นกวีมีสิทธิ์ที่จะแต่ง
ใช่ดัดแปลงแต่งไปอยู่ในจิต
กวีศาสตร์ปราดเปรื่องเรื่องความคิด
ความคิดติดจิตใจให้เห็นจริง
16 กรกฎาคม 2547 19:53 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ทำต่อหน้าดีกว่าทำลับหลัง
ความหวังพังดังโครมโหมเศร้าๆ
ทำต่อหน้าพาใจให้ร้อนเร้า
ลับหลังเราเศร้าใจในความจริง
หน้าส่วนตัว
647
