22 กรกฎาคม 2548 20:18 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ อันความรัก จากใจ ให้เต็มเปี่ยม
เหมือนดั่งเรียม กับขวัญ ลำน้ำสาย
มีความรัก ให้ไป มิเคยวาย
รักจากใจ ให้ไป ด้วยใจจริง
๒ เพราะความรัก มากล้น ท่วมท้นฝั่ง
เปรียบประดั่ง น้ำไหล มาแรงยิ่ง
ก็รักเธอ หมดใจ ในความจริง
ทำทุกสิ่ง เพราะเธอ คือยาใจ
๓ รักเพราะรัก จากใจ ให้แถลง
ใช่เสแสร้ง แกล้งทำ เพราะเฉไฉ
ห่วงเพราะห่วง หวงเธอ กว่าใครใคร
รักหมดใจ ในเธอ เสมอมา
๔ ก็เพราะเธอ น่ารัก จึงบอกให้
ที่บอกไป ในใจ ฉันห่วงหา
รักมากมาย จากใจ ทุกเวลา
ให้รู้ว่า "รักเธอ" เสมอไป
๕ ขอสัญญา ว่าฉัน จะรักเธอ
ไม่เคยเพ้อ เผลอใจ ในใครไหน
รักเธอมาก จากใจ ทุกห้องใจ
ทั้งห่วงใย ห่วงหวง ด้วยรักเอย
7 มิถุนายน 2548 13:41 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ เทพ "กวี" จุติ จากชั้นสรวง
เปรียบดั่งดวง พวงสร่าง สว่างไสว
ประพันธ์กลอน สอนสั่ง ดั่งตั้งใจ
ประดับไว้ ในพื้น ปฐพี
๒ ความยิ่งใหญ่ ใช่สร้าง แต่ความฝัน
ต้องทำมัน สร้างสรรค์ ขยันศรี
ควรทำแต่ ความชอบ ทำความดี
แม่ธรณี รับทราบ ที่ตรากตรำ
๓ คิดมิชอบ ตอบไว้ ในความคิด
เปรียบนิมิต คิดได้ นั้นเป็นกรรม
อันความชั่ว มิชอบ อย่าลอบทำ
ความดีนำ สร้างนั้น ทำสิ่งดี
๔ ประพันธ์สิ่ง ที่สวย ช่วยยิ้มออก
เหมือนจะบอก เพื่อนพ้อง เป็นสักขี
เทพ "กวี" ขีดเขียน นำสิ่งดี
ธรณี รู้รับ สดับฟัง
๕ ทั้งเพื่อนพ้อง น้องพี่ ที่ดีสุด
รักบ่หยุด สุดใจ นั้นสมหวัง
เพื่อนรักเพื่อน น้องรักพี่ ไมตรียัง
เปรียบประดัง ไมตรี ศักดิ์ศรีเดิม
๖ ถึงจากบ้าน ไกลถิ่น มาศึกษา
ทำเหมือนว่า ใฝ่ใจ ให้หึกเหิม
มีเพื่อนรัก รัก "ด้วยใจ" ที่เหมือนเดิม
นั้นค่อยเสริม เติมหวัง พลังใจ
๗ นครศรีธรรมราช เมือง "ศรีปราชญ์"
หยิบกระดาษ ขีดเขียน เป็นสมัย
ดินสอเก่า เหลาใหม่ ขีดเขียนไป
ประพันธ์ใหม่ ดินสอเก่า เล่าบทเพลง
๘ "พ่อจ่าดำ" ทหารกล้า อาชาศึก
ไม่เคยนึก ให้ใคร มาข่มเหง
พ่อไม่เคย ย่อท้อ ต่อสู้เก่ง
คนยำเกรง เก่งเชิงศึก ไม่กลัวใคร
๙ วัดพระธาตุ วัดคู่เมือง มาเนืองเนือง
สมเป็นเมือง หน้าด่าน "ศรีวิชัย"
"12 นักษัตร" ตราประทับ จักรเกรียงไกร
ยอดธาตุไซร้ เป็นทองคำ นำความดี
๑๐ นาม "กวี ณ เมืองคอน" ขอวอนไหว้
จะตั้งใจ แน่วแน่ ในศักดิ์ศรี
กราบแผ่นดิน "ถิ่นเกิด" กำเนิดมี
"บิดาศรี มารดาสอน" แต่ก่อนเอย
7 พฤศจิกายน 2547 21:30 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตกูดวงของกูมึงรู้มั้ย
กูเป็นใครใครเป็นกูอยู่ทุกหน
ใครเป็นกูใครเป็นมึงบ่ตรึงล้น
ก็ตัวคนทนทุกข์ยากลำบากกาย
6 พฤศจิกายน 2547 20:14 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ รู้เหรอมั้ย ใจฉัน นั้นมีใคร
ก็เธอไง ที่ใจ ปรารถนา
รักเธอหมด ทั้งใจ ในอุรา
ปรารถนา เธอมา เคียงแนบกาย
6 พฤศจิกายน 2547 20:09 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ถึงจะไกล แค่ไหน จะไปหา
หวนคิดถึง กานดา น่าใจหาย
รักเหลือเกิน บ่เขิน ที่บอกไป
รักสุดใจ ให้เธอ เสมอมา
๒ และจะรัก ภักดี อยู่อย่างนี้
รักคนดี ที่เธอ มีให้มา
รักสุดอก รักสุดใจ ในอุรา
รักของข้า ให้กานดา เสมอไป