11 กรกฎาคม 2547 13:08 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ แปลกแต่จริงยิงไปใครบ่ตอบ
อยากจะมอบตอบมาบ้างทางสดใส
ตอบให้รู้ว่าอยู่ในหัวใจ
มีเพื่อนตายในใจอยู่คู่กมล
11 กรกฎาคม 2547 13:03 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ทำผิดไปใช่ว่าข้าไม่รู้
มันยังอยู่คู่ใจในสมอง
อยากให้เป็นเช่นเดิมอย่างพี่น้อง
อยากให้ตรองลองดูคู่หัวใจ
11 กรกฎาคม 2547 12:57 น.
กวี ณ เมืองคอน
เมืองกวีศรีสวัสดิ์กษัตริย์ชาติ
เมืองนักปราชญ์ศาสตร์ใสในสมอง
เป็นดั่งเช่นเห็นควรหวนลำพอง
ไทยพี่น้องของชาติไทยใจซื่อตรง
11 กรกฎาคม 2547 11:58 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ สายลมร้อนผ่อนไหวใส่ใบหน้า
ดวงแก้วตาหาไม่ใจคิดถึง
ลมพัดมาหน้าใสให้คนึง
โอ้เอวกลึงตรึงใจในอกทรวง
๒ ช่วงสงกรานต์วันวานผ่านมาใหม่
สาดน้ำใสใบหน้าพาเลยล่วง
ยามต้องน้ำนำใจบ่ชื่นทรวง
เฝ้าคอยห่วงหวงเธอเพ้อใครตาม
๓ สงกรานต์นี้มีสุขทุกข์บ่มี
ประเพณีศรีชาติศาสน์สยาม
วันปีใหม่ชาติไทยใครก็ทำ
ฝรั่งตามเล่นน้ำตามไทยเอย
11 กรกฎาคม 2547 11:52 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ประพันธ์กลอนวอนให้ใครช่วยเหลียว
สายเส้นเรียวเพียวไหวใบไม้สวย
อักขระสระรวมพวมระรวย
อารมณ์ช่วยฉวยให้ใจชื่นบาน
๒ ทำนองเพลงบรรเลงเปล่งไพเราะ
อักษรเหมาะเสนาะใสใจสะคราญ
ร่วมกันเปล่งบรรเลงเพลงกังวาน
รวยสำราญอ่านกลอนวอนฟังเพลง
๓ ทั้งสองอย่างสร้างขึ้นด้วยใจคิด
ไม่ได้ติดคิดลอกบอกบรรเลง
ทั้งบทกลอนบทเพลงฉันเขียนเอง
ที่บรรเลงเล่นไปใช้หลอกเอย
หน้าส่วนตัว
750
