22 กันยายน 2547 23:20 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ จักรวาลเหวิงหว้างกว้างไกลนัก
ถึงความรักจากใจให้แสนหวาน
ก็จะข้ามตามรักปักดวงมาลย์
ถึงแสนนานฉันจะข้ามตามหาเธอ
22 กันยายน 2547 23:16 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ มีเพื่อนดี มีชัย ไปกว่าครึ่ง
ฉันคอยพึ่ง ซึ้งแล้ว แก้วกันหา
มีเพื่อนชั่ว ตัวตาย วายชีวา
เพื่อนมีค่า มีดี มีคุณเติม
13 สิงหาคม 2547 18:27 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตนี้ มีค่า ด้วยความหวัง
มีพลัง ตั้งใจ ใฝ่ศึกษา
ด้วยความเพียร เรียนหมั่น ท่องตำรา
เพราะคุณค่า ของคน คือ ตัวเอง
๒ หนังสือดี มีคุณ เอนกนับ
ต้องท่องรับ นับค่า มหาศาล
อ่านให้เยอะ เหมือนเคยเจอะ เป็นตำนาน
เพราะโบราณ ว่ามา แต่นานนม
13 สิงหาคม 2547 17:49 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตกู กูก็รู้ ว่าตกอับ
ด้วยความรัก มาพัง บั่นสลาย
หากไร้รัก ในชีวิต คงต้องตาย
ร่างมลาย กลายเห็น เป็นธุลี
๒ ด้วยไร้เพื่อน ขาดแฟน มาแหนหวง
ด้วยขาดดวง ทรวงใจ ให้เพ้อหา
ด้วยขาดรัก ปักอก ตรงอุรา
ขาดแล้วซึ่ง วิญญาณ์ ในร่างตน
13 สิงหาคม 2547 17:39 น.
กวี ณ เมืองคอน
๑ ชีวิตนี้ มีดี ที่ตรงไหน
ชีวิตใคร ชีวิตมัน หวั่นผวา
แต่ต้องใช้ ชีวิต ให้คุ้มค่า
ทั้งเวลา นาที นี้มีคุณ
๒ แม้ชีวิต นี้แย่ มาแต่ไหน
ชีวิตใคร ชีวิตมัน นั้นต้องสู้
ความคิดดี มีใช้ ด้วยความรู้
จะขออยู่ เพื่อสร้าง เพื่อจรรโลง