14 มิถุนายน 2554 18:56 น.
กวี ซีม่า
หาประโยชน์ อันใด ให้ชีวิต
เมื่อยังติด อยู่ใน ไฟตัณหา
ไร้สติ หลงตน ล้นอัตตา
ปล่อยชีวา เวียนว่าย กลางไฟลุก
เดินคลำทาง ต่อไป ใจมืดบอด
ชีวิตรอด ก็ไม่พบ สงบสุข
ไม่น้อมธรรม นำใจ ให้พ้นทุกข์
ดั่งต้องคุก คุมขัง...ตะรางกรรม
13 มิถุนายน 2554 14:27 น.
กวี ซีม่า
ปราบมารให้ท่านเทพ
ได้สุขเสพบนแดนสรวง
เทพเหลิงระเริงทรวง
จ้องแต่จ้วงตักตวงกิน
มูมมามโสมมมาก
ดีแต่ปากเขี้ยวลากดิน
ปวงชนทนช้ำจินต์
ทุกข์ชีวิน...รินน้ำตา
เมืองนี้มีอาเพศ
พวกจกเปรตเปรมเริงร่า
มารไปจัญไรมา
โผล่เยี่ยมหน้า...ล้วนกาลี
VOTE NO ยิ่งโง่นัก
เข้าทางหลักพรรคบัดสี
เสือ สิงห์ กระทิง หมี
แรดอัปรีย์ เห้-จัญไร
นำเสนอเบอร์นี้ครับ
เยี่ยมขอ-รับ ดีจับใจ
105 บาจา...ไง !!!
ไซ้ส์ยักษ์ใหญ่...ไว้ตื๊บมัน