5 กุมภาพันธ์ 2554 08:59 น.
กวี ซีม่า
เด็กชายสมุด.
มาถึงจุดสุดท้ายปลายฝั่งฝัน
พร้อมเด็กหญิงดินสอก่อสัมพันธ์
ร่วมสร้างสรรค์วรรณกรรมเพชรคำกรอง
บนทางฝันบรรเจิดเลิศล้ำค่า
ร้อยภาษามากล่อมใจให้คลายหมอง
ในโลกแห่งความรักกลอนวรรคทอง
เราเหมือนล่องลอยฟ้า...มาเคียงกัน
ปาริชาติหอมหวนชวนชื่นจิต
เราพบมิตรชิดใกล้แค่ในฝัน
หากเคยสมเคยสร้างแต่ปางบรรพ์
วาดหวังนั้นอยากเห็น...ความเป็นจริง
เด็กชายสมุด...
เดินมาหยุดทรุดร่างข้างเด็กหญิง
หากดินสอ...มอบใจให้พักพิง
จะนอนนิ่งฟังเพลงดาว...เจ้ากล่อมเอย
5 กุมภาพันธ์ 2554 08:11 น.
กวี ซีม่า
สักวาน้ำมันปาล์ม-มะขามเปียก
ตีปี๊บเรียกเพรียกหาพาใจหาย
ก่อนเคยเห็นในห้างวางเรียงราย
ซื้อก็ง่ายขายก็คล่อง...ของมากมี
คงกลัวปืนข้ามฟากจากเขมร
น้ำมันปาล์ม-มะขามเผ่น...เร้นหลบหนี
ใครโวยวายระวังก้น...ตนให้ดี
อาจโดนรัฐมนตรี...เตะฟรีเอย