13 มิถุนายน 2552 14:56 น.
กวี ซีม่า
>>>หน้าที่ของ จอมโจร คือปล้นฆ่า
ต้องโหดร้าย ไล่ล่า สมหน้าที่
ใครเงินถุง เงินถัง ทรัพย์มั่งมี
มักโดนจี้ ชิงทรัพย์ ให้อับจน
>>>สมณะ ย่อมมี หน้าที่เทศน์
ปลดปล่อยเปรต ให้ลดละ อกุศล
ห่มผ้าเหลือง เพื่อเพียง เลี้ยงชีพตน
ควรถูกปล้น เพราะเป็นพระ สะสมทุน
>>>พญามาร ย่อมมี หน้าที่ชั่ว
ประพฤติตัว เลวทราม ต่ำสถุล
ผู้คนเขา เอือมระอา เกินด่าคุณ
เพราะเขาคุ้น พฤติกรรม ทรามชั่วช้า
>>>เป็นทวยเทพ ย่อมมี หน้าที่เทพ
รู้จักเสพ สิ่งดี มีคุณค่า
ควรแล้วหรือ ปล่อยมารร้าย ร่ายมนตรา
ก่อปัญหา หมักหมม ทับถมเมือง
>>>ฤๅเทพแสร้ง สร้างภาพ ให้นับถือ
แท้แล้วคือ ซาตาน มารตัวเขื่อง
ซ่อนร่างเป็น เทพงาม อร่ามเรือง
ทำทุกเรื่อง โปร่งใส...ข้างในมัว
>>>มัวเหม่อจ้อง มองเห็น ดำเป็นขาว
รถเมล์ฉาว ฉ้อฉล จนเวียนหัว
มารทำบาป เราทราบได้ ทันไหวตัว
ไม่น่ากลัว เท่าเทพโฉด...มาโปรดเมือง
เทียมเทพฤๅเทพเทียม
3 มิถุนายน 2552 06:31 น.
กวี ซีม่า
บนถนน หนทาง ที่ย่างก้าว
มีเรื่องราว หลากหลาย ให้ตามติด
เพราะเดิมพัน วันนี้ คือชีวิต
โปรดพินิจ ถึงผลกรรม ที่ตามมา
เมล์นรก ยกล้อ ฮ้อเต็มเหยียด
ตะบึงเบียด แล่นส่าย แซงซ้ายขวา
จะตกเหว หรือฉลุย เอ้า!!..หุยฮา
วิ่งปาดหน้า ใครนั้น...รู้วันนี้