26 กุมภาพันธ์ 2551 08:30 น.
กวี ซีม่า
> คือความจริง ที่ใครใคร ไม่อยากพบ
คือจุดจบ ที่ใครใคร ไม่อยากเห็น
คือความทุกข์ ความลำบาก ความยากเย็น
ก่อให้เป็น ความเศร้า...ร้าวฤดี
> คนนั่งอยู่ แถวหน้า ต้องลาลับ
เลื่อนขยับ คนแถวหลัง นั่งแทนที่
คนทุกคนไม่เว้น กฎเกณฑ์นี้
จะต้องมี ต้องผ่าน กันทุกคน
> สัจธรรม อมตะ องค์พระพุทธ
มวลมนุษย์ ล้วนมีกรรม ตามเหตุผล
ต้องดับดิ้น สิ้นสลาย วางวายชนม์
รู้ทั้งรู้ ลูกฝืนทน หม่นหมองจินต์
> เพลงชีวิต กำหนด บทสุดท้าย
คือบทเพลง แห่งความตาย มลายสิ้น
พญาโศก กังวานมา..กล่อมฟ้าดิน
พรากชีวิน ที่โยงใย ให้ขาดกัน
> สายเลือดแห่ง แม่-ลูก เคยผูกจิต
แต่บัดนี้ สายโลหิต ถูกปิดกั้น
ฟ้าพรากแม่ จากไป ไกลนิรันดร์
ลูกเสียขวัญ หลั่งน้ำตา สุดอาวรณ์
> ความทรงจำ คุณความดี ชีวิตหนึ่ง
ลูกซาบซึ้ง ถ้อยคำ แม่พร่ำสอน
ทุกทุกสิ่ง ทุกทุกอย่าง เหมือนดั่งพร
ด้วยอาทร ด้วยความรัก ประจักษ์ใจ
> วอนองค์เทพ เสพสวรรค์ เปิดม่านฟ้า
รับรู้จิต เจตนา ส่งมาให้
ขอวิญญาณ แม่กาบแก้ว แพรวพิไล
สถิตใน ทิพย์สถาน พิมานเทอญ
ด้วยรักและอาลัยยิ่ง
ลูกต้อม
20 กุมภาพันธ์ 2551 07:51 น.
กวี ซีม่า
ทุนนิยมหยาบช้า...นำพาชาติ
โกงฉ้อราษฎร์บังหลวงจนกลวงโบ๋
กินเขมือบมูมมามคำโตโต
ดังฉาวโฉ่แต่ทว่า...ประชานิยม/font>
ศักดินางี่เง่า...เอาปืนจี้
นั่งแทนที่กุมอำนาจ...ชาติหวิดล่ม
เย้ยเหยียดหยามรากหญ้าว่าโง่งม
ติดสังคมจมจ่อมสิ่งมอมเมา
ทุนนิยมหยาบช้า...เสื่อมราศี
ศักดินาแสนดี....แต่งี่เง่า
เป็นเส้นทางบังคับสำหรับเรา
จะเลือกเข้าทางไหน...โปรดใคร่ครวญ
15 กุมภาพันธ์ 2551 07:50 น.
กวี ซีม่า
ปรารถนาอยู่ในหัวใจฉัน
คือใฝ่ฝันเห็นความรักที่ศักดิ์สิทธิ์
มวลมนุษย์สมัครสมานฉันมิ่งมิตร
ด้วยดวงจิตเมตตาเอื้ออารี
ไม่มีการรบราฆ่าเหี้ยมโหด
ไม่มีโกรธขัดข้องขุ่นหมองศรี
หากทุกคนคิดกระทำแต่กรรมดี
โลกคงมีสันติภาพ...ตราบเท่านาน
13 กุมภาพันธ์ 2551 17:53 น.
กวี ซีม่า
ข้าปราบมารไม่ได้....ไร้สามารถ
เพราะทายาทพญามารมันโคตรเก่ง
กระทำบาปหยาบหนัก...ดุจนักเลง
ไม่กลัวเกรงกฎหมาย...ท้าทายรัฐ
เมื่อพ่อมารได้ดีมีตำแหน่ง
ลูกมารน้อยพลอยเปล่งแสงสำแดงจัด
ฟอกสันดานดิบเดน...สูงเด่นชัด
เปลี่ยนจากสัตว์เป็นเทพเสพชั้นฟ้า
เปรียบเป็นโจรกลับใจ...โธ่อ้ายย์ย์สาดด์ด์
ไทยทั้งชาติมีให้เลือกไม่เสือกหา
จับนักเลงซักฟอกพอกแป้งทา
แล้วเทียบค่าสูงส่ง..องคุลิมาล
คิดว่ามารกลับใจได้จริงหรือ ?
คิดว่าซื่อถือสัตย์มีมาตรฐาน ?
เกมจับยัดผีป่าลูกซาตาน
สู่นิพพาน...รอชาติหน้าเวลาเพล
ข้าปราบมารไม่ได้....ไร้สามารถ
ด้วยขยาดมารผยองจึงต้องเผ่น
มองซากไทยก่อนเบือนหน้ากล่าว..อาเมน
โอ้กรรมเวรถึงวิบัติ...แล้วชาติไทย
%23%%23%%23%%23%