22 กุมภาพันธ์ 2547 12:29 น.
กวี ซีม่า
จับปลา สองมือ มั่นไว้
ห้ามใคร โผล่หน้า มาแหยม
ใครอาจ หาญกล้า ท้าแจม
เหยียบเรือ สองแคม แม่มเลย
ปลาจ่อม ปลาร้า ปลาเจ่า
จับมา แกล้มเหล้า เมาเฉย
โอ๊กอ๊าก ตาค้าง อย่างเคย
น้องเอ๋ย คืนนี้ พี่เมา
20 กุมภาพันธ์ 2547 18:53 น.
กวี ซีม่า
สักวา ความรัก ที่หนักอก
ของนายก ทักษิณ ถิ่นสยาม
ติดหวัดนก ทำให้ตรอม งอมพระราม
หลายเขตคาม ระบาดมาก ชักปวดใจ
อยากได้หมอ เทวดา รักษาโรค
มาดับเศร้า ทุกข์โศก นก,เป็ด,ไก่
เพื่อพี่น้อง ชาวเกษตร ประเทศไทย
ฟื้นตัวได้ อย่างมั่นคง ธำรงเอย
20 กุมภาพันธ์ 2547 14:31 น.
กวี ซีม่า
มีความรักมาให้ยายของฉัน
แทนของขวัญจากใจให้เต็มที่
แทนพระคุณด้วยลำนำคำกวี
แทนความดีที่ยายได้เลี้ยงมา
มิ้ว เติบโตมาใด้ในวันนี้
ยายปรานีเลี้ยงดูเชิดชูค่า
สำนึกหนึ่งจากหลาน...กตัญญุตา
เทิดบูชารักแท้ แด่...ยายกุล
เขียนแทนความในใจ จากหลานมิ้ว
17 กุมภาพันธ์ 2547 18:49 น.
กวี ซีม่า
ดูกร...อัลมิตรา
เธอกำลัง แสวงหา ฟากฟ้าฝัน
ซึ่งประเสริฐ เลิศค่า นับอนันต์
แต่ความจริง เช่นนั้น มันมีน้อย
จะฟากฟ้า ไหนไหน ใกล้หรือห่าง
สิ่งกีดขวาง ย่อมประสบ พบได้บ่อย
เธอต้องแกร่ง ต้องกล้า ตั้งตาคอย
สู้ไม่ถอย เธอจักเห็น ฝันเป็นจริง
17 กุมภาพันธ์ 2547 18:14 น.
กวี ซีม่า
บนทุกทุก เส้นทาง เราย่างก้าว
พบแต่ความ ปวดร้าว ความเปล่าเปลี่ยว
เส้นทางที่ เริ่มต้น เดินคนเดียว
ย่อมแลเหลียว เห็นแต่เงา ตามเรามา
นับรอยเท้า ก้าวย่าง บนทางฝัน
คืนและวัน ผ่านไป อย่างไร้ค่า
หากปลายทาง ถูกปิด อนิจจา
เราคงฝ่า ทางตัน อย่างฝันค้าง