15 พฤศจิกายน 2545 13:17 น.
กวี ซีม่า
สักวา เก้าอี้ มีไว้นั่ง
คนกลับตั้ง กฎเกณฑ์ พิเรนต่อ
ให้เก้าอี้ มีฤทธิ์เดช วิเศษพอ
ที่จะล่อ เหยื่อตัวใหญ่ มาตายรัง
ด้วยเหตุผล กลนี้ จึงมีข่าว
เกิดเรื่องราว เก้าอี้ มีเบื้องหลัง
ยิ่งเก้าอี้ ที่แฝง ตำแหน่งดัง
ราคานั่ง ตั้งกันไว้ หลายล้านเอย
15 พฤศจิกายน 2545 13:09 น.
กวี ซีม่า
ต้นข้าว คอยฝน บนฟ้า
หลั่งมา ชุบชีพ ชุ่มชื่น
เพื่อเลี้ยง ต้นข้าว ยาวยืน
ทั่วทุ่ง ทองผืน อำไพ
ชาวนา ทำนา พึ่งน้ำ
อีสาน จะฉ่ำ สุขได้
ตรงที่ พี่น้อง ผองไทย
รินหยาด น้ำใจ ให้เอย
15 พฤศจิกายน 2545 12:54 น.
กวี ซีม่า
บรรพที่ 1 : สัตว์สภา
(สาลินีฉันท์ 11)
แจกเหล้าเอามาเลี้ยง เพราะหวังเสียงประชาชน
แจกทรัพย์นับหมื่นคน เพราะหวังผลพิชิตชัย
แจกแหลกแจกเงินตรา เพราะหวังคว้าสภาไทย
แจกทองผ่องอำไพ เพราะหวังแค่คะแนนนำ
ได้เลือกเป็น สอ.สอ. ก็อยู่หอมิเห็นทำ
คำมั่นให้ฉันจำ ก็แค่คำวจีควาย
ยื้อแย่งตำแหน่งนั่ง มิสมหวังก็วุ่นวาย
ฟาดฟัดกัดกันตาย ประหนึ่งสัตว์มิรู้คุณ
บรรพที่ 2 : จน
(อุปัฏฐิตาฉันท์ 11)
คนจนจะกระทำ กสิกรรมก็ขาดทุน
ขาดแรงรฐหนุน อุระช้ำระกำแสน
หนีทุ่งปะทะกรุง มนมุ่งพิมานแมน
เสพสมทิพแดน ศิวิไลซ์อลังการ
ขายร่างคุรุแรง ขณะแฝงกะหมู่มาร
ร้อนเร่าดุจผลาญ ประทุไฟประลัยลน
คนจนก็จะซวย นรม้วยเพราะความจน
ทุกแดนจรดล ก็มิพ้นผจญกรรม
บรรพที่ 3 : โลกาวินาศ
(ภุชงคประยาตฉันท์ 12)
มิมีใครกระเษมสุข มิมียุคประเทืองธรรม
มิมีใครจะหนุนนำ มิมีเขตประเทศตน
มิมีไฟจะให้แสง มิมีแรงจะดิ้นรน
มิมีธารละหานชล มิมีป่าพนาดร
จะมีศพกระลบมาก จะมีซากและตัวหนอน
จะมีภัยกระจายจร จะมีโรคระรานกาย
จะมีทุกข์ระทมจิต และชีวิตจะวอดวาย
จะโหดเหี้ยมจะฉิบหาย ลุโลกาวินาศเอย
11 พฤศจิกายน 2545 17:54 น.
กวี ซีม่า
ม่านราตรี คลี่คลุม ห่อหุ้มโลก
สุขและโศก ซ่อนซุก อยู่ทุกที่
ในความมืด หม่นหมอง ของราตรี
นั้นอาจมี สีแสง แห่งโคมไฟ
ส่องประกาย ให้สว่าง ดังแสงทิพย์
งามกะพริบ วิบแวม ดูแจ่มใส
แต่ความมืด เมามัว เต็มหัวใจ
สว่างได้ ด้วยพระธรรม พระสัมมา
11 พฤศจิกายน 2545 17:48 น.
กวี ซีม่า
นกเอ๋ยนกเขา
ทุกค่ำเช้า อวดเสียง สำเนียงหวาน
ขันกรุกกรู๊ กู่ดัง ก้องกังวาน
ปลุกนายพราน ชำนาญล่า มาจับไป
อุทาหรณ์ สอนใจ ในเรื่องนี้
คนพร่ำเพรื่อ เผยวจี ที่เหลวไหล
ผิดกาล เทศะ จะมีภัย
ดุจนกเขา เสียงใส ในกรงเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
1320
