2 พฤศจิกายน 2545 09:15 น.
กวี ซีม่า
รากเหง้า เคล้าตม จมต่ำ
อาศัย ดินน้ำ นำหนุน
แผ่ก้าน บานใบ ดอกบุญ
บูชา พุทธคุณ ทุกวันคืน
เปรียบคน ต่ำต้อย ด้อยศักดิ์
รู้จัก ปลุกใจ ให้ตื่น
มานะ พยายาม กล้ำกลืน
สร้างตน หยัดยืน เยี่ยงบัว
2 พฤศจิกายน 2545 09:10 น.
กวี ซีม่า
มัวแต่ เที่ยวเตร่ เสเพลหนัก
หยุดพัก เรื่องกิจ การบ้าน
ปล่อยปละ ละเลย รายงาน
อาจารย์ สั่งไว้ ไม่ทำ
ดินพอก หางหมู มาเรื่อย
เฉยเฉย เฉื่อยเฉื่อย เช้าค่ำ
ปลายภาค สอบไล่ รับกรรม
ติดศูนย์ เรียนซ้ำ ทุกวิชา
2 พฤศจิกายน 2545 09:04 น.
กวี ซีม่า
ธรรมชาติ ดาษดื่น ผืนหล้า
วัดวา อาราม งามสม
ขนบ ธรรมเนียม นิยม
น่าชม เชยชื่น ระรื่นใจ
ของดี มีไว้ ให้เห็น
มิเป็น รองเชื้อ ชาติไหน
เมืองธรรม เมืองทอง ของไทย
คุณไป ทั่วแล้ว หรือยัง ?
2 พฤศจิกายน 2545 08:55 น.
กวี ซีม่า
สักวา คนเมืองเหนือ เมื่อหน้าหนาว
ลมเหนือพราว พัดผ่าน สะท้านไหว
หนาวลมเหนือ เหน็บหนาว ปวดร้าวใจ
เย็นยะเยียบ เฉียบไป ถึงในทรวง
คนเมืองเหนือ เมื่อลมหนาว พัดพราวพลิ้ว
สั่นสยิว หวิวกาย ทุกข์ใหญ่หลวง
หากเมืองกรุง,ใต้,กลาง ไทยทั้งปวง
ยังเป็นห่วง ส่งผ้าห่ม....ป้องลมเอย
2 พฤศจิกายน 2545 08:42 น.
กวี ซีม่า
อำนาจเถื่อน ทำให้ จิตใฝ่ต่ำ
อำนาจดำ ดลใจ พากายชั่ว
ยิ่งเชื่อคำ สอพลอ เยินยอตัว
ก็ยิ่งมัว เมาอำนาจ หลงอัตตา
อำนาจเถื่อน อำนาจดำ นำทุกข์โศก
ให้ชาวโลก ร้อนรุม สุมปัญหา
อยากเห็นโลก เป็นสุข ทุกเวลา
จงมุ่งหน้า ปฏิบัติ อำนาจธรรม