8 พฤศจิกายน 2545 12:49 น.
กวี ซีม่า
สักวา คนตรง ต้องโปร่งใส
มองด้านไหน แสนสะอาด เพราะปราศสี
บริสุทธิ์ สวยสง่า ไร้ราคี
ดุจมณี น้ำหนึ่ง ตรึงกมล
เปรียบคนที่ มีธรรม ประจำจิต
สุจริต จริงใจ ไม่หมองหม่น
ประพฤติชอบ ประกอบการ สร้างสรรค์ตน
เรียกว่าคน โปร่งใส...คบได้เอย
8 พฤศจิกายน 2545 12:43 น.
กวี ซีม่า
แม้ลำบาก ยากแค้น ทุกข์แสนเข็ญ
สุดลำเค็ญ แค่ไหน ไม่ถอยหนี
ตราบสองมือ สองเท้า เรายังมี
จักพร้อมพลี ชีพตน สร้างผลงาน
เตรียมลงหลัก ปักฐาน มั่นคงไว้
ยกบ่าไหล่ ไล่เรียง เคียงเพื่อนบ้าน
อุตสาหะ พยายาม ทำมานาน
ยอมอดเปรี้ยว เพื่อกินหวาน ในบั้นปลาย
8 พฤศจิกายน 2545 12:29 น.
กวี ซีม่า
กิ้งเอ๋ยกิ้งก่า
ชูคอหรา อวดทอง ที่คล้องศอ
เห่อยศศักดิ์ ไม่รักเผ่า ทิ้งเหล่ากอ
ทองหลุดคอ เมื่อไร คงได้คิด
เปรียบดั่งคน ลืมตัว มัวเมาหลง
ลืมเผ่าพงศ์ เชื้อชาติ ญาติสนิท
ลืมภาษา ประเพณี หลักชีวิต
ย่อมไม่ผิด กับกิ้งก่า...บ้าทองเอย
8 พฤศจิกายน 2545 12:18 น.
กวี ซีม่า
เงียบเอ๋ยเงียบสงัด
แม้ในวัดยังมีสวดมนต์อวดเสียง
อยู่ในป่ามีจิ้งหรีดกรีดสำเนียง
ประโคมเพียงเพลงกล่อมย้อมอุรา
จึงความเงียบไม่มีอยู่ที่วัด
ความสงัดไม่มีอยู่ที่ป่า
ตราบใดใจยังข้องขัดหลงอัตตา
ย่อมใฝ่หาสุขสงบไม่พบเอย
8 พฤศจิกายน 2545 12:10 น.
กวี ซีม่า
อดเอ๋ยอดออม
รู้เก็บหอมรอมริบหยิบไว้ส่วน
รู้จับจ่ายใช้ตามความสมควร
รู้ถี่ถ้วนมัธยัสถ์ประหยัดเงิน
รู้ออมทรัพย์ไว้ใช้ภายภาคหน้า
ยามชราไม่ขัดสนคนสรรเสริญ
มีเหลือเก็บผลกินสินส่วนเกิน
สุขเพลิดเพลินเพราะรู้กฏ...อดออมเอย