18 พฤษภาคม 2552 12:45 น.
กวี ซีม่า
แรกแรกข้า ภักดี รักที่สุด
เพราะเอ็งจุด ประกาย หัวใจข้า
ให้มองเห็น หนทาง สร้างชีวา
หวังพึ่งพา พำนัก สุขพักพิง
เก้าสิบเก้า วันพ้น ใจคนเปลี่ยน
ข้าชักเลี่ยน เอียนเอ็ง เซ็งเป็ดยิ่ง
คำสัญญา จากใจ ไม่เป็นจริง
มีบางสิ่ง แปรผัน รักสั่นคลอน
ขึ้นภาษี น้ำมัน นั่นเริ่มเพี้ยน!!
แม้เอ็งเปลี่ยน ไปบ้าง ใจยังอ่อน
อภัยให้ เรื่อยมา ด้วยอาวรณ์
ไม่อาจรอน ตัดรัก จากอุรา
หลงสวาท มาดดี มีเสน่ห์
หุ่นเอ็งเท่ เหลือล้น โดนใจข้า
นึกไม่ถึง ร่างที่เห็น เป็นเทวา
เผยธาตุแท้ ออกมา ให้ข้าเซ็ง
เซ็งที่มอง ไม่ถ่องแท้ แค่เพียงผ่าน
รูปซาตาน จำเพาะ มาเหมาะเหม็ง
แอบซ่อนเร้น แฝงร้าย ในตัวเอ็ง
เห็นแล้วเกร็ง ฝังใจ ไม่รู้ลืม
ให้โอกาส เอ็งเสพย์ เยี่ยงเทพทิพย์
กลับหักดิบ ทำให้ ข้าไม่ปลื้ม
แก้ปัญหา แบบกูรู เก่งกู้ยืม
รักดูดดื่ม ขนาดไหน...ก็ไม่เอา
15 พฤษภาคม 2552 20:46 น.
กวี ซีม่า
เขาเกิดมา มีปาก สุนัขติด
เขาเกิดมา มีจิต คิดฉ้อฉล
เขาเกิดมา เป็นนักเลง เบ่งทับคน
เขาเกิดมา เพื่อปล้น...มวลชนยับ
เขาเกิดมา น่าเกลียด อีเดียดนัก
เขาเกิดมา เพื่อพิทักษ์ รักษ์สับปลับ
คุณสมบัติ เหล่านี้ ใครมีครับ
ขอต้อนรับ คนอย่างเขา...เข้าสภา
15 พฤษภาคม 2552 19:52 น.
กวี ซีม่า
ส.ส. นอมินี มีทุกพรรค
เริ่ม ตั้งแต่ "ไถลักไถ" ธักศิน
"ปะฌาทิกัด" ก็ใช่ ไร้ราคิน
ถูกติฉิน ว่าเป็นหน่อ...นอมินี
นอมินี ภะนะทั่น ตำหานใหญ่
พรรคการเมือง ชาติไถ ไร้ศักดิ์ศรี
คอยพูดแถก แดกดัน กันทั้งปี
ต่างล้วนมี อัตตา น่าเบื่อจริง
15 พฤษภาคม 2552 19:21 น.
กวี ซีม่า
อยู่ใน สระจ้อย เพียงน้อยนิด
ควรคิด ถึงผลร้าย เมื่อภายหลัง
อ๊บ! อ๊บ! กู่ก้อง ร้องเสียงดัง
น่าฟัง แต่ทว่า...ก็น่ากิน
ชีวิต นิยาย เจ้าชายกบ
ใช่พานพบ หวานหวัง ไปทั้งสิ้น
โชคดี หญิงจุมพิต ชิดสมจินต์
คืนรูป ชีวิน...เรายินดี
เคราะห์ร้าย ชาวนา เดินมาพบ
จับกบ ใส่ข้อง หม่นหมองศรี
สูญสิ้น ชีวิต สิทธิ์เสรี
ชีพพลี เป็นกับข้าว ของชาวนา
บทเรียน สุดท้าย เจ้าชายกบ
ใครค้นพบ ครบประเด็น เห็นคุณค่า
ใครไม่หลุด พ้นเขลา เบาปัญญา
รับกะลา ไปปลอบ...ครอบกระบาล
15 พฤษภาคม 2552 14:12 น.
กวี ซีม่า
มหัศจรรย์ เที่ยวไทย ให้ครึกครื้น
คนเต็มพื้น ที่จัด ขนัดแน่น
มีแพ็คเก็จ มาขาย ทั่วไทยแลนด์
ถูกใจแฟน ช้อปกัน สนั่นเมือง
มอเตอร์โชว์ ผู้คน ไปล้นหลาม
รถหรูงาม หลากหลาย ขายฟูเฟื่อง
ทุกทุกปี จัดงาน กันเนืองเนือง
คนไทยเขื่อง เต็มถัง เพราะมั่งมี
แต่ที่จน ข้นแค้น แสนสาหัส
อัตคัด ขัดสน จนหมองศรี
รีดตรงโน้น กู้ตรงนั้น หั่นตรงนี้
ใช่เลยพี่ ผู้ตูดขาด..(คือ)..รัฐบาล
(ครับ!!..ผู้ที่ ตูดขาด..คือ..รัฐบาลล์ล์ล์)
(โปรด!!..ช่วยที ผู้ตูดขาด..คือ..รัฐบาลล์ล์ล์)
(เซ็ง!!..เต็มที ผู้ตูดขาด..คือ..รัฐบาลล์ล์ล์