30 เมษายน 2553 14:51 น.
กวี ซีม่า
รอยร้าว ที่บาดลึก
ฝังผนึก เนาทรวงใน
ท้องถิ่น แผ่นดินไทย
ให้แตกแยก เกินเยียวยา
ต่างคิด ต่างใจแคบ
ปะทุแบบ อารมณ์บ้า
ท่วงที รุกบีฑา
ล้วนเข่นฆ่า ชีวาคน
คำสั่ง กระสุนสาด
หมายพิฆาต เชือดเลือดข้น
ช่วงชิง ประชาชน
ร้อยเล่ห์กล วิธีการ
แปลงร่าง ซ่อนรูปร้าย
หื่นกระหาย เพลงสังหาร
ดุเด็ด เผ็ดเดือดดาล
กับเกมผลาญ ลับ ลวง พราง
หลายชีพ ในที่สุด
วิญญาณหลุด ลอยจากร่าง
มืดทึบ ทุกเส้นทาง
วิเวกว่าง สุดวังเวง
กลิ่นซาก เน่าจากศพ
ไม่อยากพบ แลพิศเพ่ง
อบอวล เลือดกันเอง
ละเลงฟุ้ง...KILLING FIELD
หรือ
(ละเลงทุ่ง สังหารไทย)
28 เมษายน 2553 19:11 น.
กวี ซีม่า
ใน ถิ่นนี้ สมบูรณ์ เพิ่มพูนผล
น้ำ หลากล้น ห้วยละหาน ธารน้ำใส
มี ทรัพย์สิน เนืองนอง ท้องทุ่งไทย
ปลา น้อยใหญ่ เริงร่า ทวนวารี
ใน ที่ลุ่ม ชุ่มชื้น ภาคพื้นล่าง
นา ผืนกว้าง รวงทอง เต็มท้องที่
มี พืชพันธุ์ ธัญญา ชั่วตาปี
ข้าว จึงมี ค่าล้น แก่คนไทย
ใน ความจริง ถิ่นนี้ มีปัญหา
ข่าว ชาวนา เดินขบวน ชวนสงสัย
มี ข้าวเปลือก แต่ข้าวสาร แพงบรรลัย
ทุกข์ กายใจ ฝังแน่น แผ่นดินทอง
21 เมษายน 2553 18:08 น.
กวี ซีม่า
บรรพที่ 1. ตำรวจมะเขือเทศ
เกิดมาเป็น แม่บ้าน นั้นปวดหัว
มีลูก-ผัว ค่อนข้าง ต่างนิสัย
รสนิยม ผิดแผก แตกกันไป
แม้แต่ทาน ผลไม้....ไม่เหมือนกัน
ผัวฉันเป็น ผู้กล้า...จ่าตำรวจ
เคยออกตรวจ ท้องที่ มิหวาดหวั่น
หลังลุยม๊อบ มีเส้น กระเด็นพลัน
วันทั้งวัน ใส่เกียร์ว่าง...นั่งท้อแท้
ผลไม้ ผัวของฉัน นั้นชอบนัก
ทานเป็นหลัก มากล้น จนเพื่อนแหย่
มอบตำแหน่ง สมญา จ่า...งอแง
เป็นไอ้แก่ มะเขือเทศ....ทุเรศจัง
บรรพที่ 2. ทหารสับปะรด
ลูกคนโต เป็นทหาร สัญญาบัตร
เกียรติประวัติ ดีเด่น เป็นความหวัง
ครอบครัวเรา เลื่องลือ ชื่อโด่งดัง
เพราะพลัง ลูกชาย นายคนนี้
ผลไม้ เขาชอบรับ สับปะรด
ทานจนหมด ไม่เหลือซาก เป็นสักขี
หลังลุยม๊อบ ไพร่ฟ้า ประชาชี
กลายเป็นผี ดิบเดือด ดูดเลือดคน
บรรพที่ 3. ทหารแตงโม
ส่วนคนเล็ก เป็นทหาร ชั้นผู้น้อย
งานหลักปราบ ม๊อบถ่อย ให้ถอยร่น
แต่ลูกฉัน ไม่เข่นฆ่า ประชาชน
กลับกมล ช่วยชาวบ้าน อย่างชาญชัย
ผลไม้ เขาชอบนัก ทานอักโข
คือแตงโม หวานล้ำ ฉ่ำสดใส
เพื่อนประณาม หยามหมิ่น สิ้นเยื่อใย
เป็นทหาร ชั้นไพร่....อ้ายแตงโม
จัดเมนู ผลไม้ ใจผวา
ลูก-ผัวกวน อุรา น่าโมโห
ไม่ถูกใจ ก็หน้าเบ้...ทำเฉโก
หลวงพ่อโต ช่วยบ้านรอด...ปลอดภัยเทอญ
18 เมษายน 2553 20:35 น.
กวี ซีม่า
ใครกลิ้งกลอก หลอกลวง เหล่าปวงราษฎร์
ใครบังอาจ ยุยง คนหลงผิด
ใครระยำ ทำร้าย หมายชีวิต
ใครสั่งปลิด ชีวา ประชาชน
ใครล้มล้าง อธิปไตย ให้จมต่ำ
ใครชักนำ ผู้หลงผิด ปิดถนน
ใครคิดคด โกงกิน งาบสินบน
นั่นแหละคน ทรราชย์ ชาติบ้านเมือง
ฉะนั้น....
1. ผู้นำที่คดโกง-ฉ้อราษฎร์บังหลวง
กระหายอำนาจ-ยื้ออำนาจไว้แก่ตนเอง
เห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนและกลุ่มของตน
เห็นความมั่นคงของกลุ่มหรือคณะบุคคล
มากกว่าความมั่นคงของมวลชนส่วนรวม....
2. ขุนนางที่ทำรัฐประหารล้มล้างรัฐธรรมนูญ
หรือใช้อาวุธที่มาจากภาษีประชาชน
เข่นฆ่าประชาชน-ประหนึ่งดังผักปลา....
3. แกนนำทุกชนชั้นที่สร้างความวุ่นวาย
โดยไม่คำนึงถึงความเดือดร้อนของผู้อื่น
สร้างความแตกแยกในมวลชน
บิดเบือนใส่ร้ายป้ายสีว่านั่นเป็นพวกศักดินา
หรือกล่าวหาว่าพวกนี้มันงี่เง่าโง่งั่ง
ใช้กฎหมู่ปิดกั้นหนทางไปมาของสุจริตชน
ยึดสถานที่ราชการ-ปิดล้อมสนามบิน
สร้างผลกระทบทางลบต่อธุรกิจการค้า.
เหล่านี้...ล้วนได้ชื่อว่าเป็น "ทรราชย์" ทั้งสิ้น
12 เมษายน 2553 17:48 น.
กวี ซีม่า
โรมาเนีย แดนนี้ มีผีดิบ
อยู่เป็นสิบ เป็นร้อย คอยโลหิต
ชาวบ้านต่าง เชื่อใจ หลงใกล้ชิด
ใช้ชีวิต ร่วมกับมัน อย่างฉันทา
เล่ห์จำแลง แปลงกาย เป็นชายหล่อ
คนชอบพอ เชิดชู แดร็กคูล่า
ต่างยกย่อง ท่าน Count...เนาพารา
ครองตำแหน่ง หัวหน้า ประชาชี
ถ้อยวจี ที่มัน รำพันเพ้อ
จักปรนเปรอ มวลชน ล้นสุขศรี
นำพาคน มั่งคั่ง ยั่งยืนดี
ไม่คิดคด ไม่กดขี่ ไม่บีฑา
หากแม้นมี คนตาย วายชีวาตม์
ด้วยอำนาจ ปกครอง ของหัวหน้า
มันจะลี้ หนีไป ให้ไกลตา
นั่นคือคำ จำนรรจา...สัญญาใจ
ครั้นเลือดคาว คลุ้งมา ถึงหน้าบ้าน
ออกอาการ ลุกลน ทนไม่ได้
เขี้ยวมันโผล่ ฉับพลัน งอกทันใด
เผยร่างให้ ใครใครเห็น...เป็นซาตาน
ผู้คนเริ่ม ล้มหาย ตายเป็นสิบ
เพราะผีดิบ กระหายเลือด เชือดสังหาร
แดร็กคูล่า กลับมา...กร่าง สร้างตำนาน
ปลิดวิญญาณ หฤโหด...โปรดระวัง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
1692
