11 พฤศจิกายน 2545 17:26 น.
กวี ซีม่า
เกิดเป็นคน ทำดี มีศีลสัตย์
ปฏิบัติ กิจชอบ กอปรกุศล
วาจา กาย ใจงาม บำเพ็ญตน
สมเป็นคน น้อมธรรม นำชีวา
เกิดเป็นคน ทำชั่ว กลั้วแต่บาป
กาย ใจหยาบ วจีทราม ต่ำนักหนา
ประพฤติตน สูญสิ้น จิตวิญญาณ์
เอานิสัย สัตว์ป่า ไล่ล่าคน
เกิดเป็นเหี้ย เตี้ยต่ำ ไม่ทำเหี้ย
ให้เสื่อมเสีย วงศา โกลาหล
วอนมนุษย์ ในหล้า ทั่วสากล
ปรับปรุงตน ก่อนที่เหี้ย จักเสียใจ
เกิดเป็นเหี้ย น่าเบื่อ เมื่อเกิดผิด
ต้องสถิต อยู่ร่างคน พ้นวิสัย
คิดฉ้อฉล คนด้วยกัน เลวจัญไร
คน - เหี้ย (เหี้ย) อยู่ที่ไหน ไม่เจริญ
11 พฤศจิกายน 2545 17:15 น.
กวี ซีม่า
สักวา โสเภณี มีอยู่ทั่ว
เธอขายตัว ขายกาม ตามหน้าที่
ถูกประณาม หยามหยัน ร่านโลกีย์
ก็ยังดี กว่าใครใคร ชอบขายตัว
ทิ้งซ่องเก่า เข้าซ่องใหม่ ขายกันวุ่น
บางคนหมุน ไปมา น่าเวียนหัว
โสเภณี แม้ขายร่าง อย่างเมามัว
ไม่ชาติชั่ว เท่า ส.ส. อ้อร้อเอย
11 พฤศจิกายน 2545 17:08 น.
กวี ซีม่า
ก่อนเดิน ติดดิน ดั้นด้น
พบปะ ปวงชน ล้นหลาม
พอเป็น ผู้แทน แสนงาม
ลืมคาม เขตนา ป่ารก
สัญญา ให้ไว้ หายวับ
สับปลับ ยโส โกหก
ตัวอย่าง หยิบมา สาธก
นี่แหละ คางคก ขึ้นวอ
11 พฤศจิกายน 2545 16:58 น.
กวี ซีม่า
กำเอ๋ยกำพร้า
กำเนิดมา ท่ามกลาง ความห่างเหิน
หัวใจเจ้า เจียนแหลก แตกยับเยิน
พ่อแม่เมิน หมางไป ไม่การุญ
แต่ บ้านราชวิถี ยังมีรัก
มีที่พัก มีน้ำใจ มีไออุ่น
มีอาหาร มีวิชา มาเจือจุน
เป็นแรงหนุน ให้กำพร้า แกร่งกล้าเอย
10 พฤศจิกายน 2545 09:06 น.
กวี ซีม่า
ถึงสี่เท้า ก็ยัง มีพลั้งพลาด
สองเท้าแม้ ประมาท อาจพลั้งผิด
จึงสัตว์โลก ทั้งหลาย ได้ครวญคิด
ทุกชีวิต เปลี่ยนไป ไม่เที่ยงแท้
เรือลำใหญ่ อาจล่ม จมเมื่อจอด
สายตาบอด อาจเป็นได้ เมื่อวัยแก่
อนิจจัง สังขาร ย่อมผันแปร
ตามกระแส ล่วงผ่าน กาลเวลา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวี ซีม่า
หน้าส่วนตัว
2369
