6 เมษายน 2546 18:03 น.
กวินทรากร
พอดีได้อ่าน มหามนตรา ของอัลมิตรา สดุดใจกับชื่อพระเอกในนิยายที่มีชื่อว่า หัสดายุ จึงทำให้นึกถึงโคลงที่เคยแต่งไว้ให้สาวๆ นานแล้ว แต่เอก็ไม่นานเท่ารัย ใช้คำที่มีรากศัพท์เดียวกับคำว่า หัสดา แท้จริงคำ หัสดา คือคำเดียวกันกับคำว่า หัตถา ผมแผลงใช้ในโคลงเป็น หัสดางค์ ซึ่งมาจากการสนธิคำระหว่าง หัสดา+องค์ ความว่า
ยังจำยามอยู่ใกล้.............กายนาง
แนบประสานสรรพางค์....พร่างเนื้อ
กรกุมเกี่ยวหัสดางค์.........ยุวเรศ..ลืมฤา
กลิ่นกรุ่นกายเกื้อเกื้อ.......กลิ่นน้องนานคนึง
ยังจำยามเมื่อจ้อง...............นัยนา..น้องเอย
สองต่อสองสิเน่หา................ย่อมรู้
รอยรักสลักตรา-...................ตรึงติด..ลืมฤา
นางจึ่งแลเหลียวผู้.................อื่นโน้นแทนเรียม
รำพึงสารเสนาะไว้....................เวลา
เรียมพรากพลัดยุพา-..............พักตร์พริ้ม
จุมพิตก่อนนิทรา.....................เก็บคู่..เขนยเอย
สารเสนาะเพราะลิ้ม.................รสถ้อยคำหวาน
สมัยก่อนอ่านลิลิตพระลอจบ บ้าอยากจะแต่งลิลิตกับเขาบ้าง กะว่าจะแต่งสัก 100-200 บทแต่แต่งไปสัก 20-30 บทเกิดอาการเบื่อและย่ำอยู่กับที่ รู้สึกว่าโคลงเหล่านี้จะอยู่ในงานประพันธ์ในตระกูลลิลิตที่ผมพยามแต่งไว้ แต่ล่มไม่เป็นถ้า ภายหลัง ตั้งชื่อให้ดูเท่ห์ว่า ลิลิตมัทนวาจา แปลว่า วาจาแห่งความ-รัก(ความมึนเมา) 555 เลียนแบบ ชื่อมัทนพาธา 555 ซึ่งไม่เกี่ยวกันเลย มัทนพาธา เป็นคำฉันท์ ข้างบนจะว่าเป็นบทสังวาสก็หาใช่ แม้จะมีหลายฉากที่บรรยายภาพแล้วทำให้คิดลึกยกตัวอย่างบางบาทที่ว่า แนบประสานสรรพางค์ พร่างเนื้อ จริงๆแล้วพยามจะสื่อให้หมายความว่า การนั่งใกล้ๆกันของคู่รัก อารัยประมาณนี้ สรรพางค์แปลว่าร่างกาย นั่งใกล้ๆกันมันก็ได้กลิ่นน้ำหอม กลิ่นกรุ่นกายเกื้อเกื้อ สรุปว่าไม่ใช่บทสังวาส รอดตัวไป 555
6 เมษายน 2546 08:44 น.
กวินทรากร
เดือนดับ ลับไกล ไปแล้ว
เจื้อยแจ้ว แว่ววก นกร้อง
ตะวัน อันแรง แสงทอง
เคลื่อนส่อง มองเห็น เช่นเคย
ลมพัด ซัดใบ ไม้หล่น
ยามยล พ้นโศก โลกย์เอ๋ย
งามจริง สิ่งใด ไหนเลย
เท่าเชย ชมธรรมชาติงาม
6 เมษายน 2546 02:42 น.
กวินทรากร
อยากให้รู้เรื่องราวบางอย่าง ...........just wanna tell u bout something
เรื่องที่ยังค้างคาข้างใน.....................something thats deep inside
สิ่งดีๆ จากในหัวใจ..........................u know i cant even hide
ฉันอยากจะบอกให้เธอได้ฟัง...........so im here telling you
แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยแน่ใจ................but maybe im still not sure
จึงยังเก็บไว้ข้างในอย่างนี้...............im trying to keep it every parts
ไม่รู้เมื่อไร จะได้บอกเธอ ซักที.......when is the chance to show u my heart
และไม่รู้ว่าเธอยังอยากจะฟังไหม.....and i dunno if u wanna know it
เพราะฉันคนนี้ไม่ดีเหมือนใครๆ.....becoz im not that good as u thought
ไม่ได้ทำอะไร ถูกใจเธอทุกอย่าง.....and ive never done the right thing u want
แต่ก็รู้ทั้งรู้ อยากให้เธอรับฟัง...........but still i just want u to know my heart
ว่าผู้ชายไม่ดีคนนี้ ยังรักเธอ.........that this guy whos here will never be apa
5 เมษายน 2546 20:27 น.
กวินทรากร
คำ..นับประทับไหว้...................หว่างเศียร
พูน..เพียบความเศร้าเพียร..........พากย์ไซร้
บุญ..กรรมส่ำกงเกวียน................เกิดแก่..เจ็บเอย
ทวี..ศักดิ์นักเขียนไว้.....................ชื่อก้องโลกา
5 เมษายน 2546 19:58 น.
กวินทรากร
หอมกลิ่นดอกไม้ที่....................นับถือ
หอมแต่ตามลมฤา......................กลับย้อน
หอมกลิ่นกล่าวคำคือ...............ศีลสัจ..นี้นา
หอมสุดหอมสะท้อน.................ทั่วใกล้ไกลถึง
(โลกนิติคำโคลง)
กรุ่นกลิ่นดอกไม้ที่.....................เธอถือ
มัลลิการะเกดหรือ......................พุดซ้อน
ซวดทรงอนงค์คือ.......................บุพผรัตน์..นี้นา
หอมทั่วไกลใกล้ย้อน..................ยั่วให้คิดถึง
(โลกย์กระจิ๊ดคลำโคลง)
ฟักแฟงแตงเต้าถั่ว.......................งายล
หว่านสิ่งใดให้ผล ........................สิ่งนั้น
ทำทานหว่านกุศล........................ผลเพิ่ม..พูนนา
ทำบาปบาปซั้นซั้น .....................ไล่เลี้ยวตามตน
(โลกนิติคำโคลง)
ปลูกแปลงแตงมะพร้าว..........พึงยล
วัชพืชปลอมปน......................ปักษ์นั้น
หลังคนทำนาธน-...................บัติงอก..งามนา ..(ทำนา บนหลังคน)
ธุรกิจเหนือชั้น......................เช่นนี้ไฉนจน
(โลกย์กระจิ๊ดคลำโคลง)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวินทรากร
หน้าส่วนตัว
1252
