30 กันยายน 2545 16:47 น.
กวินทรากร
โอ้อก วิตก ยิ่ง..........................ยุวะหญิงสะอิ้งองค์
ทำให้หทัยหลง...........................ลุ สิเน่หะเล่ห์ลวง
รุ่มร้อนและอ่อนล้า......................ทุมนา ประหม่าดวง
แดเดือด บ่ เหือดปวง.................อคนี ทวีรณ
แลรูปก็จูบทาบ..........................ทะนุภาพ ขนาบยล
เก็บใกล้มิไกลตน........................ตะละคราว จะเข้านอน
ยามหลับ ก็ กลับฝัน......................อดิพันธนาวรณ์
วิญโญสโมสร............................สิรินิตยารมณ์
ยามตื่นสะอื้นจิต.........................สติคิดคะนึงตรม
ชั่งใจจะงายงม...........................ฤดิเตือนมิเคลื่อนคลาย
ฉันใด นะ ได้ สุข ? ......................มหทุกข์ สลายหาย
ชื่นสมภิรมย์หมาย........................นิรโศกวิโยคทรวง
30 กันยายน 2545 16:42 น.
กวินทรากร
อาวรณ์อ่อนอกโอ้............อนิจา
จิตหม่นจนปัญญา...........ยิ่งแล้ว
เลือนรางพ่างมรรคา.......คราวย่าง...เหยียบเอย
ไร้ประทีปเทียนแก้ว........ส่องให้เห็นทาง
ปางสนธเยศยื้อ...............ยุดทรวง
หวาดระแวงแคลงดวง...จิตแท้
โสมผ่องล่องลอยสรวง....แสงเสื่อม
ไอพยับจับแปร้................ปิดกั้นรัศมี
ราตรีลี้ลับด้วย.................ไร้ดาว
อาตม์ระทมลมหนาว-.......เหน็บเนื้อ
นองอัสสุชลพราว.............พรมพักตร์...นองเอย
นองส่ำสายฝนเกื้อ.............ตกต้องสรรพางค์
หทยางค์หมางบาดเร้า......คิดคะนึงถึงเจ้า
ใฝ่เพ้อรำพึง
ตราตรึงซึ่งรักซ้อน..............จิตจึ่งเจ็บสะท้อน
ทุกข์ท้อทรมาน
จารสารเสนาะไว้................คืออัคคีที่ไหม้
ลุกร้อนรอนทรวง
30 กันยายน 2545 16:14 น.
กวินทรากร
สายธารอันเอ่อท้น.........ธานี
ทั่วนครสวรรค์มี............แต่เศร้า
น้ำบ่าคร่าชีวี.................วาดวอด
ทรัพย์วิบัติพลัดเจ้า.......ทรัพย์สิ้นสุขเขษม
อิ่มเอมเปรมปิติตั้ง........มหรสพ
งานแข่งเรือเถืองบ........โง่แท้
ไร้มันสมองขบ..............คิดใคร่....ควรฤา
เงินที่ทุ่มคุ้มแม้...............มอบผู้ทุกข์เข็ญ
30 กันยายน 2545 16:06 น.
กวินทรากร
น้ำเหนือเมื่อไหลบ่า
ลิ่วลิ่วมาพาหวั่นใจ
ฝนตกอุทกภัย
พิบัติเยือนเสมือนเคย
น้ำเหนือเจือน้ำตา
ลมบนฟ้าคราลำเพย
ขาดญาติมิตรชิดเชย
ช่างหนาวเหน็บเจ็บอารมณ์
รัฐบาลต้องหาญกล้า
เกื้อบรรดา ประชาคม
แก้โศกพิโยคตรม
ตริเตรียมงาน การฉับไว
ทุกข์ท้นล้นบ้านเมือง
มัวช้าเชื่อง เซื่องซึมใย
วัวหายในบ้านใคร
ไม่ล้อมคอก บอกสันดาน
อนิจาน่าอนาจ
ทรราช ชาติชั่วชาญ
เรืองศาสตร์อำนาจพาล
พิเคราะห์เหตุทุเรศใจ
ดาษดาส่ำอาเพท
เพราะพวกเปรตกินนอกใน
ทุจริตจิตจัญไร
จึงก่อโศกนาฎกรรม