5 เมษายน 2546 20:27 น.
กวินทรากร
คำ..นับประทับไหว้...................หว่างเศียร
พูน..เพียบความเศร้าเพียร..........พากย์ไซร้
บุญ..กรรมส่ำกงเกวียน................เกิดแก่..เจ็บเอย
ทวี..ศักดิ์นักเขียนไว้.....................ชื่อก้องโลกา
5 เมษายน 2546 19:58 น.
กวินทรากร
หอมกลิ่นดอกไม้ที่....................นับถือ
หอมแต่ตามลมฤา......................กลับย้อน
หอมกลิ่นกล่าวคำคือ...............ศีลสัจ..นี้นา
หอมสุดหอมสะท้อน.................ทั่วใกล้ไกลถึง
(โลกนิติคำโคลง)
กรุ่นกลิ่นดอกไม้ที่.....................เธอถือ
มัลลิการะเกดหรือ......................พุดซ้อน
ซวดทรงอนงค์คือ.......................บุพผรัตน์..นี้นา
หอมทั่วไกลใกล้ย้อน..................ยั่วให้คิดถึง
(โลกย์กระจิ๊ดคลำโคลง)
ฟักแฟงแตงเต้าถั่ว.......................งายล
หว่านสิ่งใดให้ผล ........................สิ่งนั้น
ทำทานหว่านกุศล........................ผลเพิ่ม..พูนนา
ทำบาปบาปซั้นซั้น .....................ไล่เลี้ยวตามตน
(โลกนิติคำโคลง)
ปลูกแปลงแตงมะพร้าว..........พึงยล
วัชพืชปลอมปน......................ปักษ์นั้น
หลังคนทำนาธน-...................บัติงอก..งามนา ..(ทำนา บนหลังคน)
ธุรกิจเหนือชั้น......................เช่นนี้ไฉนจน
(โลกย์กระจิ๊ดคลำโคลง)
2 เมษายน 2546 22:11 น.
กวินทรากร
ศุภวารดิถีมีมาบรรจบ
วันพระราชสมภพองค์เจ้าฟ้า
สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา
ขอจงทรงเจริญด้วยพระชนมายุยืนนาน
ขอพุทธานุภาพนำผล
บันดาลดลให้พระองค์ทรงเกษมศานติ์
เป็นร่มไทรอันสาขาชั่วนิจกาล
เสวยศวรรยานุศฤงคารนิรันดร์เทอญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
31 มีนาคม 2546 18:33 น.
กวินทรากร
อาเภท เมษมาส ร้อน.........................รวี
ผะผ่าวผืน ดินศรี..............................ซีดแล้ง
พายุ พัดพง พี-...................................นาศโค่น..หักเฮย
ภัยพิบัติ แสร้งแกล้ง.........................ก่อผู้ทุกข์เข็ญ
อาเภท ประเทศสู้..............................สงคราม
เหลือแต่ซาก แห่งความ......................เดือดร้อน
ท้าวยมราช ตาม..................................ตัดชีพ..ชนม์เอย
อีกกี่รายหรือ? ต้อน...........................รับขึ้นเสวยสวรรค์
26 มีนาคม 2546 23:24 น.
กวินทรากร
โคลงอักษรสามหมู่
วรรณศิลป์สิ่นสิ้น ..................กระวี กระวาดเวย
วางว่างว้างวิรีย- ....................ภาพแท้
กาพย์กลอนกร่อนกล้อนกีร-.. ติต่ำ ลงแฮ
โอโอ่โอ้อ้อแอ้ ........................อับแก้วกลกานท์
จุลสารส่านส้าน ......................เสียวใจ
ใครใคร่ใคร้ไยไพ ................เพียบแล้ว
อย่ายำย่ำย้ำนัย ......................นอก รีต ..นักเอย
คนค่นค้นคงแคล้ว ................คลาดเคว้งขบขัน