15 ตุลาคม 2545 15:13 น.
กวินทรากร
คือข่ายนิสิตเนื้อ......................ในกลวง
เผางบประมาณหลวง............เล่นทิ้ง
ชุมนุมกลุ่มเป็นพวง..............มัลลิ....กาเอย
ซึ่งเวี่ยไว้บนหิ้ง......................เหี่ยวแห้งดอกใบ
ใครใคร่ ได้หน้ารีบ..................รับงาน
สัมมนาวิชาการ........................เก่งโก้
เก้าหนสิบหนคลาน................กับที่
จัดส่องสุมเพื่อโม้.....................มากล้ำอัตตา
ถึงคราเสร็จกิจแล้ว..................หลีกหนี
ปีใหม่รุ่นน้องมี.........................ใหม่หน้า
ย่อมย่ำบาทวิถี..........................ทางเก่า
บันทึกข้อความอ้า...................อ่านได้สาระไฉน
อุปไมยลิงวิ่งปล้ำ....................ปีนเสา
เสาชุ่มน้ำมันเขา......................ฉาบแกล้ง
แกล้งไต่ไขว่คว้าเอา...............หวุดหวิด
หวิดหล่นจากเสาแสร้ง.........เกาะได้นานหรือ
รื้อทิ้งเครื่อข่ายซ้ำ...................ซ้อนกรรม์....เถิดเอย
แล้วร่วมเป็นหนึ่งพันธ-........มิตรแท้
แรงฤทธิ์นิสิตอัน.....................บริสุทธิ์
คงจักได้ช่วยแก้.......................วิกฤตล้นสังคม
9 ตุลาคม 2545 17:31 น.
กวินทรากร
There is a wind that blow over summer day,
And the clouds go chasing, chasing.
There is a wind that blow over wintry way,
And the rain come racing ,racing.
There is a wind that blow over midnight hours,
And the stars keep blinking, blinking.
There is a wind that blow over morning flowers,
And the dew lies winking, winking.
There is a wind that blow over city mills,
And the smokes go hurrying after.
There is a wind that blow over grassy hills,
And the children dance to its laughter.
by Isabel M. Laird
คิมหันต์อันผ่าวร้อน....ฤดู
เมฆเลื่อนลอยตามลม..พร่าฟ้า
ฝนพรำฉ่ำเย็นผลู.......พรมพ่าง..ภพเอย
ดึกดื่นดาวนั้นจ้า.........แจ่มพลัน
ดอกไม้ภายเช้าช่าง......โสภี
เมืองใหญ่โรงสีควัน.....พ่นคลุ้ง
เนินผาหย่อมหญ้าสี......เขียวทั่ว..ทิวเอย
เด็กเล่นกึกก้องฟุ้ง......ฝากเสียง
โดย กวินทรากร
5 ตุลาคม 2545 16:27 น.
กวินทรากร
ชายชาติราชสีห์
มากเมียมี ดี คุ้มทุน
หญิงเขลาเฝ้าการุณ
อาลัยรักสมัครฤทัย
ร่วมพฺลีกีฑารมณ์
เพราะสุขสมชมชื่นใจ
ควรขัดหรือ ? ตัดใย
บ่ เสพย์รส สิเน่หา
ชายชาติอาจหมองศรี
เพราะนารี มีมารยา
ร้อยเล่มเต็มเกวียนพา
อุระหลงจงระวัง
5 ตุลาคม 2545 16:10 น.
กวินทรากร
มุสิกสีหราชคำฉันท์
ยานี11
มีสีหราชซึ่ง ถือเป็นหนึ่งในไพรสัณฑ์
สัตว์ทั่วพนาวัน ต่างเคารพและยำเกรง
จึ่งยกเปนเจ้าป่า เป็นราชาพวกตนเอง
บ่ เคยขู่ข่มเหง สัตว์ทั่วหน้าผาสุขใจ
ฉบัง16
ยังมีมุสิกว่องไว และได้อาศัย
อยู่ในพนัสถาน
ร่อนเร่เตร่หาอาหาร จนได้พบพาน
กับสีหราชบัดดล
ราชสีห์เจ้ากรรมทำกล อุบายแยบยล
โดยทีจักอวดศักดา
ทั้งที่ก่อนกาลนานมา ห่อนใช้ ฤทธา
รังแกแก่สัตว์ใดใด
เพียงหมายสำเริงฤาทัย มุสิกว่องไว
อยู่ใต้กรงเล็บแหลมคม
วิชชุมมาลา 8
มูสิกตัวน้อย ตัวจ้อยร้องขรม
หวาดหวั่นซานซม ทุกข์ถมรำพัน
่อีทิสังฉันท์20
โอ้โอ๊ะสีหราชอำนาจขนาน ณ แดนวนาวนัสถาน จตูทิศ
ตัวกระผมน่ะน้อยกระจ้อยกระจิด ฤ อาจจะทานจะต้าน ณ ฤทธ์ มหิทธา
วิชชุมมาลา 8
มูสิกตัวน้อย ตัวจ้อยเดียงสา
หวาดหวั่นพรรณา โศกาดูรเอย
ยานี11
ราชสีหะแกล้งกล่าว หากปล่อยเจ้าจงเฉลย
เราได้สิ่งใดเหวย ไว้ทดแทนแม่นแม้นกัน
ข้าขอจงรักภัก- ดิพิทักษ์ท่านราชัน
จนกว่าชีพข้าบรร- ลัย ปลดปลงลงแผ่นดิน
ราชสีห์ปรีเปรมจิต ไว้ชีวิตคิดตัดสิน-
ใจปล่อยมุกสิกยิน- คำสัญญาอิ่มอารมณ์ ยิ่งแล
คราวเคราะห์สีหราช ต้องบ่งบาศ นิษาท สม
อาดูรพูนอกตรม ระทดท้อระย่อทรวง
ยังดียังมีมู- สิกะผู้รู้รักหวง-
แหนคำจำนรรจ์ดวง- มโนมั่นคำสัญญา
ยอมกัดบาศบ่วงให้ สีหะได้คลายทุกขา
คือข้อภาษิตา ชนรุ่นหลังลองฟังคำ
บุญคุณอย่าดูแคลน จงทดแทนแม้นกระทำ-
ดีไว้ไม่เสียสำ- หรับผลดีมีตอบเอย
5 ตุลาคม 2545 15:57 น.
กวินทรากร
ตะวันรอนอ่อนแสงแดงฉาน
ใกล้สนธยากาล
พบพานความหม่นปนไป
ทุกย่างต่างก้าวเท้าไว
ชักช้าฉันใด
จะได้เยี่ยมเยือนเรือนชาน
บรรดา ข้าวปลาอาหาร
แม่คงใส่จาน
รอการกลับของลูกชาย
น้ำใจแม่เป็นเช่นสาย
สินธุ ประกาย
ระยิบระยับจับตา
เฉกแสงแห่งดาริกา
บนผืนนภา
งามกว่าดวงจันทร์ พันดวง
เดินเพลินเมินมองผองปวง
ทิวทัศน์อันลวง
และลืมซึ่งสิ่งสุนทร
ลืมหันมองทิวากร
ลืมทุกข์ทอดถอน
ลืมร้อน ระทมถมทรวง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวินทรากร
หน้าส่วนตัว
768
