7 กันยายน 2547 11:19 น.
กล้วยไม้ป่า
หวังเพียงเพื่อร้อยรสรักเป็นอักษร
ลิขิตกลอนสร้างสรรค์วรรณศิลป์
หวังทั่วแคว้นแดนไกลได้ยลยิน
จากดวงจินต์ดวงนี้ที่รักกลอน
7 กันยายน 2547 11:09 น.
กล้วยไม้ป่า
ดอกซ่อนกลิ่นกลิ่นซ้อนดูซ่อนเงื่อน
ใดจะเหมือนรักซ่อนไว้ไร้คนเห็น
ดอกซ่อนกลิ่นคนซ่อนรักมักลำเค็ญ
ไม่อยากเป็นเช่นซ่อนกลิ่นจนสิ้นใจ
7 กันยายน 2547 10:58 น.
กล้วยไม้ป่า
ตะวันลับดับหายที่ปลายเขา
สิ้นแล้วเงาภูผาพาโศกศัลย์
เหมือนเราสองต้องพรากจากลากัน
แต่สักวันคงได้พบประสบเจอ
7 กันยายน 2547 10:40 น.
กล้วยไม้ป่า
พระคุณแม่มากจริงยิ่งสมุทร
พระคุณแม่สูงสุดแผ่นภูผา
พระคุณแม่มากจริงยิ่งนภา
พระคุณแม่เกินกว่าจะทาเทียม
1 กันยายน 2547 10:27 น.
กล้วยไม้ป่า
ยามแสงทองส่องทาบอาบพื้นหล้า
กล้วยไม้ป่าชูช่อลออใส
สายลมพัดสบัดกิ่งก้านแกว่งไกว
ผลิดอกไว้เบ่งบานเนิ่นนานวัน
ชีวิตฉันนั้นก็เช่นกล้วยไม้ป่า
รอแสงจากฟากฟ้ามาเติมฝัน
บ้างโศกสุขรุกโรมโถมชีวัน
แต่งมุ่งมั่นสร้างสรรค์กลอนไว้สอนใจ