26 มิถุนายน 2548 11:59 น.
กล่องดนตรี
คมมีด บาดลึก ช้ำเลือด
แดงเดือด สีสด หอมหวาน
ปักซ้ำ ลึกลง...ยาวนาน
ละลาน โลหิต เจิ่งนอง
ลูกเหล็ก ชิ้นเล็ก คมกริบ
ไกลริบ แรงถีบ วิถีกระสุน
มองดู นึกภาพ กายพรุน
นอนหนุน หมอนนิ่ง...ไม่พลิกกาย
สมองคิด ภาพช้ำ ซ้ำทรวง
อยากทะลวง ออกมา ขว้างทิ้ง
แต่ใจนึง อยากเก็บ เอาไว้ยิง
ให้แดดิ้น ดับคา กายไป
25 มิถุนายน 2548 15:06 น.
กล่องดนตรี
นอนนิ่งๆใจสั่นน้ำตาไหล
มองทางไหนก็มืดมิดไร้เส้นแสง
พยายามดึงร่างไว้สุดแรง
แล้วถูกแทงกลางอกหยุดเคลื่อนกาย
หยดเลือดหลั่งรินไหลไปทั่วหมอน
ร่างกายนอนแน่นิ่งน่าสงสัย
หัวใจเต้นเต้นหยุดและเงียบไป
เพราะดวงใจถูกแย่งแตกจากกาย
25 มิถุนายน 2548 13:52 น.
กล่องดนตรี
มองรอด ผ่านใบ เขียวสด
เจือด้วยหยด น้ำค้าง จากฟากฟ้า
ไอเย็นๆ ฟุ้งกระจาย ในนภา
ต่างกับว่า ไอความรัก จางหมดลง
ใจประจัก ว่าความรัก เศร้ายิ่งนัก
อยากไปพัก ใต้ร่ม เงากิ่งไม้
ให้ไอเย็น ช่วยรักษา คนใกล้ตาย
ที่เหมือนคล้าย ถูกความรัก ปักอกมา
25 มิถุนายน 2548 13:41 น.
กล่องดนตรี
ฉันเจ็บช้ำ เพราะรัก เธอรู้ไหม
ฉันเจ็บใจ แต่ไม่กล้า บอกใครเขา
ฉันเจ็บปวด เพราะว่าเธอ เหมือนเป็นเงา
ฉันเจ็บ ไม่ทุเรา ลงสักที
ฉันไม่มี ทางบอก ให้เธอรู้
ฉันไม่ คู่ควรเธอ ที่แสนดี
แต่ไม่อยาก เจ็บแล้ว แบบทุกที
แต่ไม่มี ทางแก้ เลยรักเรา