18 พฤศจิกายน 2545 01:14 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
อ่านบันทึกเล่มนั้น แล้วใจหาย
อยากมีสิิทธิ์เป็นคนดี ที่เธอฝัน
อยากเป็นคน ที่เธอพร่ำรำพัน
คำว่า คิดถึง คำนั้น เธอมอบให้ใคร
17 พฤศจิกายน 2545 23:41 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
เสียงทะเล ชวนให้นึก ถึงความหลัง
ที่เคยนั่ง ฟังเสียงคลื่น และพบเห็น
เธอกับฉัน มีความสุข ทุกเช้าเย็น
และที่เห็น เป็นวันก่อน เพิ่งผ่านมา
มาวันนี้ มีภาระ ต้องสะสาง
ไม่ค่อยว่าง อย่างที่ใจ นั้นไฝ่หา
อยากนั่งลง อยู่กับเธอ ทุกเวลา
อยากเห็นหน้า และรอยยิ้ม คงสุขใจ
17 พฤศจิกายน 2545 18:16 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
คืนหนึ่งที่ใจหวั่นไหว
คืนที่ใจไหวหวั่นชั่งหม่นหมอง
คืนนี้น้ำตาอาบแก้มนอง..
คืนนี้นอนร้องไห้เพียงผู้เดียว
17 พฤศจิกายน 2545 17:48 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
นั่งรอคอย ใครคนหนึ่ง ที่ใจรัก
ซึ่งประจัก ทั้งชีวิต คิดถึงเขา
ถึงแม้แสงแดด จะเผาไหม้ ในใจเรา
รักของฉัน ยังเฝ้ารอ เธอตลอดไป..
17 พฤศจิกายน 2545 01:15 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
ไม่อยากได้...รักแรก..ที่ครอบครอง
ไม่อยากได้..รักสอง..รองจากใคร
ไม่อยกเป็น...รักสาม...ตามหัวใจ
แต่อยากเป็น...คนสุดท้าย..ในใจเธอ