21 พฤศจิกายน 2545 03:33 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
กว่าจะได้แต่ละบทแสนยากนัก
ปวดขมับหมุนติ่วติ่วไปถึงไหน
มัวนั่งคิด ถ้อยคำ อยู่ร่ำไป
ไม่ถึงไหน ก้อไม่ต่าง ไปจากเดิม
21 พฤศจิกายน 2545 03:30 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
กุหลาบขาว ดอกนี้ ดูสดใส
สุดหัวใจ ของฉัน นั้นไฝ่หา
จะให้เธอ เก็บเอาไว้ ในกาลเวลา
เพื่อรักษา ความรัก ของสองเรา
21 พฤศจิกายน 2545 02:09 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
แสงตะวัน เรือนหาย ตามขอบฟ้า
เหมือนแววตา ของฉัน นั้นเศร้าหมอง
ไม่มีรัก ของสองเรา ที่เฝ้ามอง
จึงหม่นหมอง ไม่สดใส ดั่งตะวัน
21 พฤศจิกายน 2545 01:09 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
ถึงแม้ว่า อยู่ไกล สุดขอบฟ้า
ยังห่วงหา เฝ้าคิดถึง อยู่เสมอ
ไม่มีวัน ใดสลายไป ไกลจากเธอ
เฝ้าคิดถึง แต่เธอ ตลอดกาล
21 พฤศจิกายน 2545 01:00 น.
กล่องกลอนไม้ไผ่
เธอหายไป ใจคิดถึง คนึงหา
ครั้นได้มา เจอะเจอ เธอวันนี้
อยากเอื้อนเอ่ย ความในใจ ให้คนดี
ใจดวงนี้ ทั้งสี่ห้อง อยากให้เธอ